2. Ev

162 15 0
                                        

"Ya Semih neden bana engel oluyorsun. Üvey babanın yüzü-"

"Tamam Aslı sakin ol." adam çok kaşındı. Neymiş buradan gitmezsem iyi şeyler olmayacakmış. Sen kimsin be. Atarlı Aslı vol:777

Semih beni evime bıraktıktan sonra Furkan'la buluşmaya gitti. Beni de götürmesini istedim ama kabul etmedi.

Evin kapısından geçer geçmez etrafa saçılmış kıyafetler gördüm. Kesin annem ve babam tekrar kavga ettiler.

Yukarıdan ağlama sesleri gelince hızla merdivenlerden çıkmaya başladım. Misafirler için hazırladığımız odanın önünde durdum. Ağlama sesleri daha da arttı. Annemin ve babamın konuşmalarını duymaya başlayınca sessizce kapının önüne oturdum.

"Kenan senin sorunlarınla uğraşmaktan bıktım. Aslı'ya anlatmamız gereken şeyler gitgide birikiyor. Bence bir süre ayrı kalmamız en iyisi. Aslı'ya boşanmak istiyoruz diye söyleyelim." ne yani. Bunca süre boyunca bana yalan mı söylemişlerdi. Bıktım artık. Sürekli bana yalan söylüyorlar. Sakin olmaya çalışarak konuşmalarını dinlemeye devam ettim.

"Tamam. Öyle yapalım Emel. Ama Aslı'nın öğrenmesi lazım. Sürekli Semih denen çocukla takılıyor."

"İlkay. Kemal'in oğlu Semih mi?" Kemal kim? Konumuzla alakası yok ama babamın adı İlkay. Annem ara sıra Kenan diyor. Nedenini bilmiyorum. Belki de sadece fantazi.

"Evet." sonunda dayanamadım odaya daldım. Annemin ve babamın şaşkın bakışları üstümde dolaştı.

"Her şeyi ne zaman anlatmayı planlıyorsunuz?" annemin yüzündeki ifadeyi görünce bir anda ağlama istediği doğdu içimde.

Babam konuşmaya başladı. "Birtanem bu konuyu sonra konuşuruz. Olur mu?"

"Hayır olmaz!" babam tekrar konuşucakken hızla aşağı indim. Kapıyı sert bir şekilde kapattıktan sonra kendimi dışarıda buldum. Semih'i arayamam, onun yeterince derdi var. Pelin'de olmaz, Doruk'la zaman geçirmesini istiyorum. Furkan.

Aradığım anda hemen açtı. "Kankacım seni sonra ararım. İşim varda." dedikten sonra kapattı. Konuşmama bile izin vermedi. Senin gibi kanka bulmak çok zor Furkan diye düşünürken aklıma Rüzgar geldi. Rüzgar'ı aramazdım. Sadece mesaj atarım. Neden bilmiyorum.

Gönderilen: Popi Jojuk

Rüzgar. Konuşalım mı? İşin yoksa.

Gönderen: Popi Jojuk

Aslı yanına geleyim mi?

Gönderilen: Popi Jojuk

İstanbul'da mısın?

Gönderen: Popi Jojuk

Ewt. Sizin okulda buluşalım.

Rüzgar ne zaman İstanbul'a gelmişti? Neden benim haberim yoktu? Neyse.

-----

Okulun kapısında durup bana bakan Rüzgar'ı gördüm. Sarı saçları ve mavi gözleriyle dikkat çekmekten başka bir şey yapmayan Rüzgar bana doğru yürümeye başladı. Yanıma geldiğinde uzun süre birbirimize baktık. En sonunda dayanamayıp Rüzgar'a sarıldım.

"Ya Rüzgar. Özlemişim seni."

"Tabi ki özledin beni. Her kız beni özler." omzuna vurdum. "Ne oldu sana?" dedikten sonra olanları anlatmaya başladım. Her şeyi anlattıktan sonra Rüzgar bana acır gibi baktı.

"Öyle bakma."

"Nasıl bak mıyım?"

"Bana acır gibi. Bana acınmasından hoşlanmam."

* Yeni Başlangıç *Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin