နွေးနေဆဲပါ မောင့်လေပြေ ~ [OnGoing]

အပိုင္း-၅(ေဇာ္ဂ်ီ)

ပထမႏွစ္ ေဆးတကၠသိုလ္မွာ ၿမိဳ႕နယ္စုံက ေဆးေက်ာင္းတက္မဲ့ ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူေတြ ကုဒ္အျဖဴႏွင့္ ႂကြားႂကြားဝါးဝါး ေက်ာင္းပရ၀ဏ္အတြင္းမွာ ေျခခ်င္းလိမ္လို႔။ အခ်ိဳ႕က ဂ်ဴတီကုဒ္ ဝတ္ရတာ သေဘာက်လို႔ ဆိုေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕က မိဘက ဖိအားေပးလို႔တစ္မူ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္လို႔ , အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားစြာ ကိုယ္စီရွိၾကပါတယ္ ။ ေႏြးက ဂ်ဴတီကုဒ္ေတြ ဘာေတြ စိတ္မဝင္စား , သူငယ္ခ်င္းေတြ လိုက္ဖြဲ႕ရန္လည္း စိတ္မဝင္စား။ သူ႔ပုံစံနဲ႔ သူ ေအးေအး ေဆးေဆးေနခ်င္တာ , စာသင္ရင္‌ေတာ့  အေသအခ်ာ လိုက္လုပ္တယ္။

ကိုႀကီးသက္လ်ာ ေျပာသလိုဘဲ ..ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔ ေရာက္လာတာ အခ်ိန္ေတြ ေပးၿပီး အလကားလူ လုပ္လို႔မရဘူး, ၇ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္က ျပန္ေနာက္ဆုတ္ၿပီး ျပင္လို႔ မရႏိုင္ဘူး ။ အျခားသူေတြ တိတိက်က် အလုပ္လုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္မွာလည္း တိက်ျပတ္သားတဲ့ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္တစ္ခု‌ ရွိေနဖို႔လိုတယ္။ ကိုယ့္မွာ တိက်ျပတ္သားတဲ့ စိတ္ထား တစ္ခုေတာ့ ရွိဖို႔လိုတယ္။ ထပ္ၿပီး  ေႏြး ဘယ္အရာကိုဘဲ လုပ္လုပ္ မိဘေတြကို စိတ္ပ်က္ရေအာင္ , စိတ္ညစ္ရေအာင္ မလုပ္ရဘူး ။ ေႏြးကို မိဘေတြက ေကာင္း‌ေကာင္း ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ ဘဝေပးထားတာ , လမ္းေပၚက အျခားဘဝေတြထက္စာရင္ အမ်ားႀကီး သက္သာၿပီး အဆင္ေျပေနလို႔ ေႏြးမိဘေတြကို စိတ္ညစ္ရေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔တဲ့ ။ဒါေပမဲ့ သူ တစ္ခါေတာ့ လုပ္ၿပီးသြားၿပီ , ကိုႀကီးေျပာသလို ထပ္ၿပီး မလုပ္မိ‌ေအာင္ ေနရမွာေပါ့....
ဒီဒုတိယႏွစ္ဝက္ စာေမးပြဲၿပီးရင္ေတာ့ ရန္ကုန္ကို ျပန္ရမယ္ , ဘယ္ေလာက္ဘဲ ေနႏိုင္တယ္ေျပာေျပာ အိမ္ကိုေတာ့ လြမ္းရသားဘဲ။

"ခမ္း, ခမ္း !"

"ဟင္ , ဘာလဲ?"

"နင့္ကို ဟို ‌ေရခဲတုံးၾကည့္ေနတယ္ !"

"နင္တို႔ကလည္း .. မစၾကပါနဲ႔!"

"ဘာလဲ နင္လည္း ေႏြးကို သေဘာက်ေနတာ မဟုတ္လို႔လား?"

"သူမ်ားေတြ ၾကားသြား‌ဦးမယ္ ..ေမရဲ႕"

ေဆးတကၠသိုလ္ရဲ႕ ကန္တင္းဝိုင္းမွာ ႏြမ္းခမ္းစႏၵာကို ခမ္းသူငယ္ခ်င္း ၃ ေယာက္က ေႏြးကို ျမင္ေတာ့ စေနၾကတာ။ ခမ္းလည္း ေလေျပေႏြးကို သေဘာက်‌ေနတာ ၾကာၿပီ ။ ပထမရက္ ေက်ာင္း စတက္ကတည္းက ခပ္စိမ္းစိမ္းနဲ႔ ေအး‌စက္စက္ လူကို သူ(မ) စိတ္ဝင္စားေနခဲ့တာ။