MAHZEN SARAYI

9. Bölüm- Ateş

Öylece oturuyordum. Bir şeyler yapmam lazımdı, sadece düşünüyordum. Düşüncelerimle boğuşuyordum. Belki de onlar benimle boğuşuyordu...

Darian, "Hey, hadi konuşalım." dedi. Ona döndüm. "Bu hal ile ne konuşabiliriz ki?" diye sordum. Darian, "Bana biraz kendinden bahset. Seni iyi tanımıyorum." dedi.

"Ah, evet. Elbette nasıl nasıl unuturum ki?" diyip içten güldüm. "Babam bu sarayda çalışıyordu. Sonra da beni Edward ile evlendirdiler." dedim.

Darian, "Edward'ı seviyor olmasın." dedi.

"Hayır." dedim. "Edward benim küçüklük aşkım bu doğru ve her kızın istediği bir hayat bu, Edward çoğu kızların aşkıdır. Ama benim değil." dedim. Darian, "Edward çok alaycı bir tip. Abim öyledir."

"Abim hakkında kafamda iyi şeyler canlanmıyor." dedim sırıtarak.

Darian, "Belki." dedi. "Yani?" Darian, "Ne yani?" Öfledim. "E, belki dedin demek ki sana bir şey yapmış!"

Darian, "Edward'ı küçüklüğümden beri sevmem." dedi. "Oh, anlıyorum." dedim yavaşça.

"Zack ile aranız nasıldı?" dedim tek kaşımı kaldırarak. Darian, "Ah, Zack... Hayatımda görebileceğim en iyi kuzen o olabilir." dedi.

"Ne güzel!" dedim ve güldüm. Oturduğum yerden doğruldum ve kalktım.

"Pekala, madem mahzenin içindeyiz. Biraz keşiften zarar gelmez değil mi?" dedim. Darian, "Gitmesen daha iyi olur. Kaybolabilirsin." dedi.

"Hadi ama burası o kadar da büyük ve geniş olamaz öyle değil mi?" diye sordum. Darian, "Evet, o kadar geniş." dedi.

"Tanrım bu nasıl saray! Gerçekten her seferinde daha da korkutucu bir hal alıyor." dedim.

Darian bu söylediğime güldü. "Ve sadece yeni geldin." dedi. "Evet, evet öyle." dedim.

"Bu kehanet tam olarak ne zaman gelecek?" diye sordum. Bana 'salak mısın' dermiş gibi baktı.

Darian, "Sence ben nereden bilebilirim?"

Boş boş göz devirdim. "Teknik olarak lanetli olan sensin, bu yüzden bilirsin diye umut ediyordum." dedim.

Darian, "Mantıklı bir bakış açısı, ama bilmiyorum." dedi.

"Kafayı yemek üzereyim!" birden yine bebek sesi ağlamaya başladı. "Yine o ses."

Darian, "Rüyalarımda da bu ses vardı. O bebeğin sesi." dedi. Darian'a baktım her an ağlayacak gibi duruyordu.

"Neden o bebeğe karşı bu kadar hassassın?" Diye sordum.

Darian, "Bilmiyorum. Sanki onu hep düşünmeliymişim gibi o benim bir parçam gibi." dedi.

Onun bir parçası mıydı?

Darian, "Bebeği tanıyor gibi hissediyorum. Onu hep bulmak istedim." dedi.

"Rüyalarında bebek sesi mahzende geliyordu değil mi?" Darian, "Evet."

"O zaman o bebek Mahzen'in bir yerinde." dedim. Darian, "Hayır, yok."

"Nasıl yok?" Darian, "İnan bana yok." dedi.

"Ben bulacağım, bebek burada olmasa bile o bebeğin ne olup olmadığını öğrenmemiz gerekiyor." dedim.

Darian, "Haklısın."

Arkama döndüm ve daha da içeriye yürüdüm. Arkamdan Darian'ın sesi geldi.

Darian, "Nereye gidiyorsun Mahzen kızı?" Diye sordu.

"Biraz buralara bakacağım." dedim. Darian, "Peki, ama çabuk gel burada yalnız olmak sıkıcı." diyip sırıttı.

...

Bir emzik bulmuştum, fakat kan veya herhangi bir leke yoktu. Bu o bebeğin emziği olmalıydı. Emziği yerden aldığım anda önümden bir siyah gölge geçti.

"O neydi?!" avucumda ki emziğe baktım sonra da geri zinzirden kıpırdayamayan Darian'ın yanına geri döndüm. "Bak, bebek emziği." dedim.

Darian, "Kız bir bebeğin emziği." dedi. "Evet, öyle. Demek bebek kız bir bebek." dedim. Darian'ın gözleri dolmuştu. Bende yanına oturdum.

"Sakın ol, bebeği de bulup Zack'i sonra seni bu zindan hayattan kurtaracağım. Seni bu zincirlerden kurtaracağım." dedim.

Darian hüzünle güldü, fakat kahkaha attı. "O zamanı iple çekeceğim mahzen kızı. Biliyor musun bu zincirleri hiç özlemeyeceğim." dedi. Hafifçe güldüm. "Yerinde olsaydım bende özlemezdim." dedim.