MAHZEN SARAYI

15. Bölüm- Efsane

William haklıydı. Gözümü kapattığım anda hava aydınlanmıştı, güneş boğuyor dünya beni kuvvetli ışığıyla.

Kalkıp giyindim. Ne Edward, ne de ben Edward ile konuştum.

Herkes kahvaltı salonundaydı. Fakat William ve kızlar orada yoktu. Doğruca kütüphaneye gittim.

Adelina, "Sonunda geldin." dedi. Antonia, "Tamam, sakın şimdi şu efsaneyi araştırmamız gerek." dedi.

William, "Bir efsane değil." dedi. "Aynen."

Neredeyse çoğu raftaki kitapları araştırdık fakat mahzen bebeği ile ilgili hiçbir şey bulamadık.

Adina, "Bekleyin, bakın en üst rafta bir kitabın arkasında tozlanmış kırmızı bir kitap var." dedi kitabı aldı. Kitap çok eski olduğu yırtık ve soyulmuş deri kapağından belliydi. Üstü tozlu ve örümcek ağları ile örtülmüştü.

William, "Bu kitap bu zamana kadar nasıl barınabilmiş!" dedi.

"Katılıyorum." dedim mırıldanarak. Adina kitabı açtı ve kalın ve eski sararmış sayfaları karıştırmaya başladı.

Tam 678. Sayfada durdu.

Adina, "Bakın." dedi işaret parmağını sayfalara koydu.

Adelina, "Ne buldun?" Adina sayfadakileri okumaya başladı.

"Mahzen bebeği, rasgele kurban seçer ve onu alan kişiyi bebek görünümüyle manipüle eder. Bebek mahzende belirlediği kurbanların ruhunu ele geçirip yer. Ancak sadece gerçek iki varisin ruhunu ele geçiremez."

Diyerek okudu. William, "Tanrım. Biz nasıl bir lanete düştük."

Adelina, "Sadece iki varis... Demek ki biri Luna?" William, "Varisliği bırakın şimdi. Ne yapacağız?"

"Bunu... Bunu babam yaptı!" William, "Hey, hey Luna sakin ol." dedi. "Babam... Ondan hesap sormaya gidiyorum." sinirli bir şekilde kütüphaneden çıkarken William kolumdan tuttu.

William, "Luna, hayır hiçbir işe yaramayacak. İşimize odaklanmalıyız." dedi. Adelina, "Will. Haklı." dedi. Derin bir nefes alıp yerimde sessizce durdum.

"Ne halt yiyeceğiz biz şimdi." dedim endişeli bir şekilde. Antonia, "Öncelikle sakin olalım. Mahzen bebeği işini halletmeye çalışacağız ama babanın daha başka hangi işlere karıştığını ve Leo olayını da bulmak zorundasın." dedi.

"Ah, neden her işi ben yapıyorum. Gerçekten çok yoruldum." dedim sinirlice sanldayeyi çekip oturdum.

William yanıma geldi. "Luna bak, biliyorum yoruldun. Baban bilmediğin bir şeye sebep oldu ve sarayda çok fazla gizem var. Ayrıca bir soylu olarak başka şeyler de yapmalısın. Ama lütfen yarıda bırakma... Sana ihtiyacımız var." dedi. Ona baktım.

William, "Elimden geldiğimce yardım edeceğim." dedi. Gözlerim dolmuş bir şekilde kafamı salladım.

Adelina, "Tabii ki bizde." dedi sıcak bir gülümseme yaparak. Ağlamaklı bir şekilde güldüm. "Teşekkür ederim." dedim.

William, "Tamam öyleyse. Şimdi devam etmeliyiz." dedi.

Kütüphaneden çıktık. Tam o sırada Erica ve Edward'ın gizli bir yerde konuştuklarını duydum. Görünmemek için

Edward, "Ne demek o biliyor, kafayı mı yedin sen?" Erica, "Bilmiyorum." Edward, "Açık açık bir de ele mi verdin?" Erica, "Ne yapsaydım? Aptal." Edward, "Dua et ki, bunu da öğrenmesin Erica!" dedi ve gitti.

Sizi piç çakallar. Ne saklıyorsunuz benden!

Erica'nın dairesine yöneldi. Sakladıkları şey neydi?