MAHZEN SARAYI

12. Bölüm- Kumar hayat

Emindim. Bunların hepsi Edward ile Erica'nın işleriydi. Birden bir ses yankılandı.

Bu kehanetin işaretiydi.

"Geçmişte ne olduğunu bul."

"Geçmişin izleri seni üzecek."

Bu nasıl bir kehabetti böyle. "Geçmişin izleri seni üzecek." bu ne demekti. Ardından ekledi.

"Ailene dikkat et."

Tüylerim diken diken olmuştu. "Tanrım..."

Odadan çıktım. Erica yürüyordu son derece tedirgin görünüyordu.

"Varis gerçekleri öğrendiğinde bir daha kimseye güvenmeyecek."

Erica sinirli bir şekilde bana döndü. "Geçmişi öğrendin mi kehanetin varisi?" dedi.

"Sen dalga geçmeye devam et Erica. Her şeyi öğrendiğim zaman ne olduğunu herkes görecek, duy bunu." dedim.

Mahzene doğru yol aldım. Mahzen'e girdim. Darian'a sormam gereken şeyler vardı.

Darian, "Mahzen kızı, geldin demek." dedi. "Evet, geldim. Kehaneti duydum, ayrıca Erica Leo'ya bir mektup yazmış. Daha önce sanırım saklı bir ilişkileri varmış." dedim.

Darian, "Evet, bunu o zaman öğrendiğimde Erica'ya çok kızmıştım." dedi. "Peki Leo'nun savaşta ki ölümüyle Erica'nın bir alakası olabilir mi?" diye sordum.

Darian, "Bundan hiçbir fikrim yok. Leo savaşça hayatını kaybetti." dedi.

"Anlıyorum." dedim.

⚜️

Bir kaç yıl önce...

Darian, "Erica bu doğru mu?" Erica, "Ney doğru mu kuzen?" Darian sinirle kafasını yukarı kaldırdı. "Leo ile birlikteliğin!" Erica, "Hayır, bu doğru değil. Eğer bunu sana Leo söylediyse bu bir iftiradır." dedi.

⚜️

Leo, "Ben savaşa gidiyorum." dedi. Zack samimi bir şekilde Leo'nun sırtını sıvazladı. Darian, "Endişelenme Leo. İyi olacaksın." dedi.

⚜️

Komutan, "Asker! Ateş edin!" diye bağırdı. Daha sonra Leo ve diğerleri savaşmaya başladı. Fakat esmer ve yeşil gözlü bir genç Leo'ya nişan aldı ve mermi Leo'nun tam göğsüne saplandı. Kanlar ve acılar içinde yere yığıldı.

Şimdi

"Demek böyle ha." Darian başını salladı. "Bundan daha fazla gizlenen sırlar var Luna. Bulmak zorundasın." dedi.

"Ben deneyeceğim." dedim. Mahzenden çıktım.

"Ailene dikkat et."

Hadi ama, bu çok mantıksız neden ailemle bir bağlantısı olsun ki? Ama kehanetler mantıksız olmazdı. Bunlar ipucu gibiydi.

Kahretsin!

Kızların yanına geçtim. Adelina, "Luna, sabahtan beri bir şeyler yemedin. Açlıktan bayılacaksın." o kadar çok aklım karışık ki açlığı bile unutmuştum. Karnımın guruldayışını şimdi fark ediyordum. "Haklısın. Bir şeyler yemeliyim." dedim.

Yemek salonuna indik ve kızlarla karşılıklı yemek yemeye koyulduk. "Size bahsetmem gereken şeyler var." dedim.