Merhaba arkadaşlar. :) Umarım hepiniz iyisinizdir.Çok uzun süredir yeni bölüm yayınlayamamıştım ama şimdi Aşk Kapıda zamanı.Aşk Kapıda yeni bölümleriyle karşınızda olacak.Gelecek bölümlerle ilgili de şunu söyleyebilirim:Seren ve Ege'nin maceraları daha yeni başlıyor.Bu bölümü de diğerlerinden daha uzun ve anlatıma daha çok özen göstererek yazdım.Umarım severek okursunuz.Bu bölüm için olan yorumlarınızı çok merak ediyorum.Neyin iyi ya da neyin kötü olduğunu söylerseniz ben de bunları dikkate alarak elimden gelenin en iyisini yazmaya çalışırım.
Keyifli okumalar. :)
Bu sabah hiç alışkın olmadığım bir şey olmuştu.Uzun yıllar sonra ilk defa alarmın sesiyle uyanmamıştım.Annem bizi uyandırmıştı.Annem.Hem de öperek "Güzel kızım uyanma vaktin geldi." diyerek uyandırmıştı.Uyandığımda rüya görüp görmediğimi anlamak için gözlerimi açıp kapatmıştım.Rüyada değildim.Gerçekti.Hatta annem kahvaltı bile hazırlamıştı.Hem de dört dörtlük bir kahvaltı.Ben bunlara bile hazmedemezken annemin babama karşı olan tüm kırgınlıklarını unutup yeni evli çiftler gibi davranması da başka bir gariplikti.Evlilik yıldönümleri değildi.Annemin ya da babamın doğum günü de değildi.Sıradan bir gündü.Dün babamın yüzüne bile bakmayan annemin bugün böyle davranması gerçekten çok garipti.Bence babam da annemin bu davranışlarını şaşkınlıkla karşılamıştı.Çünkü o annemin aksine hala durgundu.
Kahvaltıdayken annem"Kızlar eve erken gelin.Akşama Ayşenler bize gelecek."dedi.
Daha geçen gün bize yeni gelen Ayşen Teyzelerin tekrar bize gelmek istemelerini anlamamıştım.Babam bunu söylediğimi duysa misafirperver olmadığım için bana kızabilirdi ama bize gelmek istemelerini gerçekten anlamamıştım.Hem dün Ayşen Teyze bana böyle bir fikrinin olduğunu da söylememişti.Söylemek zorunda mıydı?Tabii ki de hayır!
Bir şey demeden Beren'le ona baktığımızda açıklama yapması gerektiğini fark eden annem"Bize gelmelerini ben istedim.Akşama küçük bir partimiz olacak."dedi babamın elini tutarak.
Babam bu durumdan hoşlanmamış gibiydi.Annem bize açıklama yaparken babam başını önüne eğip bir şeyler düşünmüştü.Annem konuşmasını bitirdikten sonra gülümsemişti ama gülümsemesi parti konusunda annem ile aynı fikirde olmadığını gösteriyordu.
Yine hiçkimseden ses çıkmayınca annem"Yapmam gereken işlerim var.Size afiyet olsun." deyip gülümseyerek masadan kalkmıştı.
Aslında annemi ilk defa bu kadar mutlu görüyordum.Bu partiyi düzenlemeyi ne kadar çok istediği belliydi ama partiyi ne için yapacağı belli değildi.Asıl konuda buydu.Ne partisiydi bu?
Kahvaltıdan sonra yukarı çıktığımda annemin odasında telefonla konuştuğunu duyunca yine kulak misafiri olmuştum.İki gündür yapmadığım şeyleri yapmaya başlamıştım.Kapı dinlemek gibi.Annem ve babamın garip davranışlarını çözmeye çalışırken benliğimi kaybetmiştim.
"Organizasyon için ekibiniz ne zaman burada olur?"
"Evet,balonlar renkli olsun."
"Pastanın üzerinde..."
Sadece Egelerin olduğu bir partiye annemin bu kadar özen göstermesini anlamıyordum.Annem son iki seneden beri bizim doğum günümüzü bile kutlamadığı için bu davranışlarını şaşkınlıkla izliyordum.Tabii Egeler kraliyet ailesi oldukları için onların olduğu bir parti de sıradan olmamalıydı.Artık bizim evde pişirilen güzel yemekler,yapılan hoş sohbetler sadece Egeler gelince olmaya başlamıştı.Son zamanlarda sadece Egeler gelince aile oluyorduk.Belki de 'Egeler bize neden geliyor?' diye yakınmamalıydım.
Ben bunları düşünürken annemin odadan ani çıkışıyla yakalanmıştım.Ben annem beni azarlasında gitsem diye beklerken -her zaman olduğu gibi- annem"Bir şey mi söyleyeceksin kızım?"demişti.Normalde olsa"Ne var Seren?Ne dikiliyorsun burada?" derdi.Annemdeki bu garipliği hazmedememe rağmen bu halini sevmiştim.Alışkın olmadğım bir iyi anne tipiydi.Acaba bu tipi sadece bu güne mi özgüydü yoksa annem kendi içinde bir başkalaşma mı yaşamıştı?Bunu yarın öğrenecektim.Bugüne özelse zaten Egeler gittikten sonra hemen eski haline dönerdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK KAPIDA
Ficção Adolescenteİkizler Seren ve Beren 11.sınıfa geçerler.Beren'in hayatı aynı düzeninde devam ederken Seren'in hayatına renk gelir.Yeni biri gibi... Belki okulda,belki on adım uzakta...