Embracing My Shepherd [COMPLETED]

Chapter 1

Rivals? Academic Rivals?

Nung una hindi ako naniniwala na may ganiyan sa totoong mundo. 'Yung mag papataasan kayo ng scores at mag papadamihan ng recitation points. Naniniwala akong lahat tayo ay may iba't ibang talino.

"Let's congratulate our class President this school year, Mr. Maivann Nash Santos."  I couldn't help my self but to glare at him. While they we're clapping their hands at him, I'm here glaring at him who's in front of me. It was supposed to be me.

I was supposed to be the class President. He ruined my spotlight. Ever since the past school years, I have been always the class President.

I tried my best to smile at him when he looked at my side but it looked fake. I rolled my eyes at him and breath heavily.

Mukha siyang nangangasar kanina noong tumingin.

"And, of course. Our class Vice President, Ms. Reiela krish Sandoval." Narinig ko naman ang palakpakan ng mga kaklase kaya pinilit ko ang sariling ngumiti.

At least I'm the class Vice-President. I don't even know if my classmate pitied me that's why they nominated me as a class Vice-President or naka plano na talaga na ako ang gawin nilang Vice President!

"Feeling ko talaga pinlano nila 'yon!" I rant at Zyrielle, she's my childhood friend. Nandito kami ngayon sa 7/11 sa labas ng subdivision namin. I'm still wearing my school uniform since dumiretso ako dito nung mag uwian.

"Give chance to others na lang daw." She joked. "Malay mo teh, ayaw niyang makita kang nahihirapan kayo siya naman daw muna." She laughed kaya napailing na lamang ako.

"Parang mas lalo niya lang akong pinapahirapan." Lumabas na kami ng 7/11 at naglakad pauwi habang patuloy padin ang kwentuhan.

"Anong ganap sa'yo?" I asked her.

"Kanina kasi nanonood kami ng nag ch-chess sa harapan tas nakatayo lang ako noon habang nakaupo siya sa may tabi ko. Napansin niya atang nanga-ngalay na ako kakatayo." Kwento nito.

"Tapos?" I asked her.

"Tapos, tumayo siya tas nilagay niya yung upuan niya sa likod ko teh!" Kinikilig na saad nito kaya natawa ako.

"Shuta! Sana all! Wala kasing matinong pwede maging crush sa room e'." I told her kaya natawa din ito.

"Malay mo teh, kayo pala ni ano." Pangangasar nito kaya pabiro ko itong inirapan.

"Pass." I laughed. "Ayoko sa mayabaang."  Dagdag ko dito.

Kung ang ibang grade level ang tingin kay maivann ay matalino, madaming talento pwes kung alam lang nila kung gaano ito kayabang, kung paanong puro kalokohan at kung paano mangasar at mapikon kapag siya na ang inaasar.

Nagugulat panga ako noon sa tuwing nalalaman kong may nag kakagusto sa kaniya. Like, anong magugutuhan nila doon? Hindi naman kapogian! Kung height ang pag uusapan matangkad siya nang kaunti sa akin. 5'4 ang height ko habang siya naman ay mga nasa 5'6 siguro.

But I'll be honest. You can say that Maivann and I we're pretty close in the past... I was clueless about commuting, He would always teach me how to go to places I didn't know. Minsan sinasamahan niya pa ako.

I remember, Late na ako nakauwi noon dahil sa dance troupe, I asked him if it's okay na mag-pasundo dahil takot akong umuwi mag isa especially at night. Akala ko magagalit siya at sasabihing maarte ako. But to my shock, pumayag siya. He even asked, what time our dismissal is.

Nung lumabas ako ng school gate nagulat ako ng tinawag niya ako. Sinamahan niya akong mag lakad papuntang sakayan, he even insist na susundan niya daw 'yung tricycle na sinasakyan ko to be sure and hinatid niya pa ako hanggang bahay.