Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İYİ OKUMALAR
Arabaya bindiğim anda her yerim titriyor, sanki nefes alamıyormuş gibi derin derin nefesler alıyordum. Arabanın torpido gözüne bulunan ilaçalarıma uzandım. Panik atak geçiriyordum. Doktorum bana verdiği ilacı hızla yutarken, başımı direksiyona yaslayıp sakinleşmeyi bekledim.
Bir süre sonra başımı kaldırdığımda ileride ki korumalar bana bakarak aralarında konuşuyorlardı. Ne dediklerinden emin değildim ama galiba bu olan olaydan Selim'in haberi olacaktı.
Anahtarı yerleştirip arabayı çalıştırırken, vitesi takıp yol aldım. Bir şarkı açıp kafama takmamaya çalışırken eve gitmeyi iple çekiyordum. Ama ondan önce kesinlikle Ece ile buluşmlıydım. Hızla Ece'yi arayıp bir yerlede buluşmak için haberleştikten sonra buluşacağımız yere doğru ilerlemeye başladım. İçimde birden fazla duyguyu barındırıyordum. Ve ben bu duygular altında eziliyordum. Onu gördüğüm an aklıma ilk gelen şey gözlerimin önünde kanlar içerisinde yığılıp kalmasıydı.
Her taraf kan göleti olmuştu. Ve çoğu ya tepkisiz bir şekilde yerde yatıyor ya da vücutlarına aldıkları kurşundan dolayı inliyordu. Selim ise sadece gözleri kapalıydı. Hiç tepkisi yoktu. Onun o an orada öldüğünü düşünmüştüm. Ve ne yapacağımı bilmeden sadece oradaki doktorun direktiflerini dinlemiştim.
O anlar tekrar gözlerimin önüme geldi. Yaşadıklarım normal insanın yaşayabileceklerinden farklıydı. Selim beni sırf eroin yüzünden yanına almıştı. Bir yandan iyi olmuştu, bu sayede abimin ne işler peşinde olduğunu anlamıştım. Aynı zamanda ikimiz içinde bir kurtuluşa sebep olmuştu. Ama işler böyle de olmaya bilirdi. İkimizde daha temiz bir şekilde bu olayları yaşamadan da kurtulabilirdik.
Mekana geldiğimde arabayı valeye teslim ederek içeriye girdim. Beni bekleyen Ece ile sarılıp merhabalaşma faslından sonra garsona bir su siparişi verip arkadaşıma döndüm.
"Neler oldu bir bilesen?"
"Ne oldu anlat çabuk"
Derin bir nefes aldım ve anlatmaya başladım. Her şeyi teker teker anlatırken Ece'nin yüz ifadesi anlattıklarıma göre değişiyordu. Şaşkın bir şekilde beni dinlerken ona restoranda ki olayında söyledim. Gerçekten orada olduğunu ve beni izlediğini de.
"Yani bunca zaman bu adam seni izliyordu."
"Evet öyleymiş."
"Anlamadığım onca zaman karşına çıkmayıp neden şimdi çıkıyor?" dedi.
Benimde aklımda dolanan bu cümleler koca bir soru işareti bırakıyordu. Bir daha karşılacağımdan emindim. Maden bana gözüktü. Etrafımda olmaya devam edecek. Kısa bir süre somra evime geldim. Telefonumun titremesyle gelen meseja baktım. Özkan'dandı. Bu admda bir türlü peşimi bırakmıyordu. Bundan kurtulamamışken şimdi birde Selim çıkmıştı. Onun otraya çıkmadını istiyordum ama böyle bir zamanda değildi. Özkan bir Selim iki olmuştu.
