KARANLIK SIRLAR

Bölüm-4

İyi okumalarr.

Gözlerinin içine bakıyordum. Anlam veremiyordum. Resmen evlenme teklifi ediyordu. Beni korumak için.
Ama neden? Onun çıkarı ne olucaktı?

"Esin?" Dedi." Efendim?" Bana bir adım yaklaştığı sırada sendeledim.
"Bunu seni korumak için yapıyorum,yanlış birşey düşünme lütfen."dedi." Neden yardım etmek istiyorsun? Beni tanımıyorsun bile."
Yutkundu."Bak, eğer kabul edersen o kişi senin bir metre yanına bile yaklaşamaz. Aynı şekilde kardeşininde." dedi.

Ardından devam etti."Beni tanımıyorsun. Karar senin." Dedi ve geri çekildi. Arabasına bindi ve dakikalar içinde uzaklaştı.

Beni tanımıyorsun derken neyi kast etmişti? Aslında tanıyordum Holding sahibiydi. Yoksa benim bilmediğim birşey mi vardı?

&

Oturma odasında oturmuş elimdeki kahveyi yudumluyordum. Bir yandan da Emir Bey'in teklifini düşünüyordum. Bu sırada telefonum çaldı. Arayan kişi Amcamdı.

Hemen telefonu açtım."Amca Arda'dan haber var mı?"dedim.
"Arda uyandı haber vermek için aradım." dedi. Bu sefer gözümden mutluluk göz yaşı akıyordu." Ben hemen geliyorum." Diyerek telefonu kapattım. Hızlı bir şekilde odama çıktım.

Altıma siyah renk,beyaz çizgili dizimin üstünde bir etek giydim. Üstüme siyah bir crop geçirdim. Hafif makyaj yaptıktan sonra odadan çıktım.

Aşağı inip üstüme siyah bir palto aldım. Siyah topuklu ayakkabılarımı giydim ve beyaz çantamı takıp evden çıktım.

&

Hastaneye gelmiştim. Arabadan inerek hastanenin kapısından girdim.
Arda'nın olduğu kata çıktım ve odasından içeri girdim.

İçeri girdiğimde Arda'nın bakışları beni buldu. Bana kocaman gülümsedi.

Yanına gidip boynuna sarıldım. "Kurşunla ölmedim ama galiba senin sarılmanla öleceğim." Dedi, güldüm.
"Saçma sapan konuşma, ne kadar korktum haberin var mı?"dedim. Arda'nın aklına şimdi gelmiş olacak ki sordu." Abla evde biri vardı demiştin kimdi o? Sana birşey yaptı mı?" Dedi.

Amcama daha söylememiştim. Bu yüzden bana arayan gözlerle bakıyordu." Hayır birşey yapmadı, saklanıyordum, hırsızdı herhalde önemli birşey değil." Dedim." Esin neden bana söylemedin?"dedi amcam." Söyleyecektim ama o an aklımdan çıkmış."dedim. Yalan söylüyordum. Doğruyu söyleyip endişelenmelerini istemezdim.

Bu sırada aklıma Demir'in fotografı geldi. Telefonumu elime aldım ve kapıya yöneldim." Amca ben telefon görüşmesi yapacağım." Dedim. "Tamam kızım." Kapıyı açıp hastaneden dışarı çıktım ve Demir'i aradım.

Uzun bir çalışın ardından telefonu açtı." Demir neredesin?"dedim. "Evdeyim aşkım, bir sorun mu var?"
Dedi." Evet var."dedim." Dinliyorum."

"Demir ayrılalım." Evet ayrılacaktım o fotoğraftan sonra onunla sevgili olamazdım.

"Esin ne diyorsun sen? Neden ayrılıcağız?"dedi,beni ayakta uyutan Demir." Gerçekten bilmiyormuş gibi davranabilmene hayranım doğrusu."
Dedim." Esin gerçekten anlamıyorum." Dedi." Sana fotoğraf göndereceğim mümkünse bir daha görüşmeyelim. Bu arada sevgilinle mutluluklar diliyorum."dedim ve telefonu yüzüne kapattım.

Bu sefer Emir Bey'in telefonunu tuşladım. İki,üç çalışın ardından telefonu açtı." Ben Esin Yılmaz" dedim." Biliyorum,Esin numaran kayıltı."dedi." Anlıyorum. Teklifin geçerli değil mi?" Dedim. Bir kaç saniyenin ardından konuştu." Evet geçerli."dedi. Kabul edicektim en azından Arda'yı korumak için." Kabul ediyorum."dedim." Kararını değiştirmenin sebebi ne?" Dedi. "Kardeşimi korumak istiyorum."dedim." Anlıyorum. En yakın zaman da nikah işlemlerini başlatacağım." Dedi." Tamam, iyi günler" dedim." İyi günler" dedi ve telefonu kapattı.