Keyifli okumalarrr.
Üstümü giyinmiş makyajımı
yapmakla meşguldüm. Amcamlara gitmeyi planlıyordum. Aklıma dün akşam geliyordu ve bu beni deli ediyordu!Esin'in kombini.
Makyajımı bitirdiğimde odadan çıkarak kapıyı kapattım. Merdivenlerden inerek mutfağa yöneldim. Kapının önünde durdum. Derin bir nefes aldım ve kapıyı açtım.
Kapıyı açtığımda ikiside bakışlarını bana çevirdi. Emir masanın başında oturuyordu Kıraç ise sağ tarafındaydı.
"Günaydın," dedim Emir'in solundaki sandalyeye oturarak."Günaydın." Dedi Emir gülümseyerek."Günaydın cadı." Dedi Kıraç. Kaşlarımı çattı."Cadı mı?" Dedim."Evet beğenemedin mi?" Dedi Kıraç pis pis sırıtarak.Bir umut Emir'e baktım. O da bana baktı. Derin bir nefes verdi."Kıraç düzgün konuş." Dedi Emir. Kıraç anlam veremediğim bir şekilde Emir'e bakıyordu.
Ellerimi göğsümde birleştirerek 'canıma değsin.' dedim ağzımı oynatarak."Emir sana birşey mi yaptı bu?" Dedi Kıraç."Bu derken? Benim bir adım var yalnız." Dedim."Biraz susarmısınız? Kafam çok dolu zaten." Dedi Emir salatayı ağzına atarken.
Kaşlarım havalandı."Ne oldu?" Dedim. Kafasını tabaktan kaldırarak bana baktı."Önemli birşey değil işle ilgili." Dedi."Emin misin?"dedim ona bakarak. Başını salladı."Evet." Dedi. Daha fazla üstelemedim. Birşey vardı ama söylemiyordu. Başka birşey konuşmadı. Durgun gözüküyordu ve uykusuzdu. Ne kadar merak etsem bile soramadım.
Yemeğim bittiğinde ayağa kalktım."Ben amcamlara gidiyorum." Dedim. Ardından Emir'de ayağa kalktı."Beraber gidelim amcanla konuşmam gereken şeyler var." Başımı salladım. "Kıraç bulaşıklar sende." Dedim göz kırparak."Bu eve gelende yeni gelinim sanar!" Dedi. Omuz silktim. Beraber mutfaktan çıktık.
Dış kapının kapısını açtı. Önden geçmem için işaret verdi. Önden geçerek dışarı çıktım. Arbanın kapısını açtım ben bindikten sonra Emir'de arkamdan bindi.
Şöför arabayı çalıştırdı. Amcamın evi buraya uzaktı. Emir'e baktım gözlerini kapatmış, kafasını arkaya yaslamıştı."Emir," diye mırıldandım. Gözlerini açmadan"Efendim?" Dedi.
"Bir şey olmadığına emin misin?" Başını olumluca salladı. Bir şey söylemeden kafamı önüme çevirdim. Çantamı yanıma bıraktım.Çantamdan aynamı çıkarttım ve yüzüme baktım. Kapatıcı az mı olmuştu sanki? "Emir," dedim omzuna dokunarak."Efendim?" Dedi. "Baksana bana." Dedim. Gözlerini araladı başını bana çevirdi."Kapatıcı az mı olmuş?" Dedim. Gülümsedi." O ne bilmiyorum ama her zaman ki gibi güzel olmuşsun."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK SIRLAR
Художественная прозаKalp kalbe karşıydı, uzaktan yada yakından. Benim kalbim ona aitti; onunki ise bana.