Bölüm-9

154 12 2
                                    



İyi okumalarrr.






Masamda sandalyede oturmuş önümde ki çizgisiz deftere çizim yapıyordum. Bir sokak çizmiştim. Her tarafında binalar vardı. Binalar süslenmişti. Tam ortada ise yılbaşı ağacı vardı. Yılbaşı ağacı binalar kadar büyüktü. Etrafında süsler...

Resimi elime alıp baktım, gülümesedim. Annem ve babamla geçirdiğim son yılbaşı en güzel yılbaşı olmuştu. Paris'e gitmiştik. Paris'in nasıl bir yer olduğunu bilmiyordum buna rağmen gitmek istiyordum. O yılbaşında babam ve annem beni Paris'e götürmüştü. O gün benim için en güzel gün olmuştu.

Ama hayat hiç beklenmedik bir anda sevdiklerini alıyordu.

Elimdeki resmi masanın üstüne bıraktım. Duvardaki annem ile babamın fotoğrafının yanına gittim. Elimle fotoğrafı okşadım. Onları çok özlüyordum annemin saçımı örmesi, Babamın "benim güzel kızım."demesi...

Gözümden akan bir damla yaşı elimle sildim.

Saate baktım 18:43'tü. Zamanım vardı. Giyinme dolabını açtım. Siyah bol bir pantolon aldım ve düz siyah kısakollu bir t-shirt aldım.

Üstümü giyindikten sonra çantamı elime aldım içine telefonumu ve bir baş örtü koydum. Annem ile babamın yanına gidicektim.

Onları özlediğim zaman yanlarına giderdim. Ben anlatırdım onlar dinlerdi beni. Onlar yokken neler olduğunu anlatırdım.

Kimseye bir şey söylemeden evden çıktım.Arabaya bindim ve mezarlığa doğru sürdüm.

&

Annem ile babamın mezarları yan yanaydı. Mezar taşına oturdum.
"Baba bak senin güzel kızın geldi."

Elimle mezar taşının yanındaki yaprakları temizledim.

"Ben kiminle tanıştım biliyor musunuz?"dedim heyecanla.
"Emir. Ali amcanın oğlu olan. O olduğunu bilmiyordum ilk başta sonra amcamdan öğrendim. Büyümüş ve iyi bir iş adamı olmuş. İtiraf etmek gerekirse yakışıklı olmuş. Küçükken belliydi zaten yakışıklı olacağı. Baba ben avukatlığı bıraktım. Özür dilerim sizin katilinizi bulamadım ama cafe açacağım. Yılbaşına kadar açmak istiyorum."dedim hafifçe gülümseyerek.

"Anne Arda büyüdü ve bana karşı geliyor! Ama merak etmeyin ben hallediyorum. Beni üzmüyor anlaşıyoruz yani. Bide bu akşam Emir ile yemek yiyeceğiz. Randevu gibi değil eski iki dost gibi düşünün. Anne Emir bana onunla yaşamamı söyledi sence öyle mi yapmalıyım?"dedim.

Anne, baba ben çok yoruldum. Sizsiz yapamıyorum korkuyorum. Neden gittiniz? Neden beni bu dünyada tek bıraktınız?

Sizi özledim.

Ayağa kalkıp mezarlıktan çıktım. arabaya bindim. Kapıyı kapatıp çantamı yan koltuğa bıraktım. Gözümden bir damla yaş aktı. Elimi saçlarıma geçirdim.

Bu...bu çok adice. Ailemi öldüren adam şuan elini kolunu sallayarak dışarıda dolaşıyor olabilir.

Ağlama Esin.

Sen güçlüsün Esin.

Güçlü kızlar ağlamaz.

Başımı kaldırdım. Derin bir nefes verdim. Çantamdan aynamı çıkartıp saçımı başımı düzelttim. Aynayı çantamın içine bıraktıktan sonra arabayı çalıştırdım.

Telefonuma bir bildirim geldi. O numaradan.

- Annen ve baban kaç sene önce ölmüştü 20 sene oldu mu? Emin ol daha fazla bekleyemem. O zaman
başlayalım mı?

KARANLIK SIRLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin