KARANLIK SIRLAR

Bölüm-2

İyi okumalarr.

Tam o sırada içeri uzun boylu,takım elbiseli bir adam girdi. İçeri göz gezdirdikten sonra Samet Bey ayağa kalkıp, burada olduğumuzu belli etti.
Emir Atılgan olmalıydı.

Oturduğumuz masaya doğru adımlarını yöneltti. Yanımıza ulaştığın da Samet Bey'in yanına geçti.
Bu sırada bende ayağa kalkmıştım.
Elini uzattı, elini tuttum." Emir Atılgan"dedi.
"Avukat Esin Yılmaz" gülümsedi,karşılık verdim. Daha sonra üçümüzde sandalyeye oturduk.

Masada bir sessizlik oluştu.Emir Bey bana bakıyordu. Dosyayı açıp göz gezdirdim. O sırada göz göze geldik, kabul etmem gerekirse yakışıklı bir adamdı. Ela gözleri vardı. Saçlarını arkaya atmış, şık bir görüntüsü vardı. Gözlerimi Emir Bey'den çekerek boğazımı temizledim ve söze girdim."anladığım kadarıyla ortada bir delil yok. Kolayca halledilebilir. İlk mahkemeden aklanırsınız."

Yavaş yavaş başını salladı." O zaman mahkeme günü görüşmek üzere" diyip ayağa kalktı. Bu kadar mıydı?

Ardından Samet Bey ve bende aynı şekilde ayağa kalktık. "Görüşmek üzere" dedim ve kapıya yöneldim. Emir Bey arkamdan geliyordu. Dışarı çıktım, ardından ikiside dışarı çıktı.

Samet Bey" İyi günler Esin Hanım."dedi." İyi günler." Emir Bey kafasını aşağı yukarı sallayarak arabaya yöneldi. Çok kısa ve net cevaplar veriyordu Bu canımı oldukça sıkmıştı.

Onlar arabaya binip gittikten sonra telefonuma bildirim sesi geldi. Telefonumu çantamdan çıkardım, kilidini açarak mesajlar kısmına girdim.
Demir mesaj atmıştı, sevgilim.

Neredesin?

İş görüşmem vardı,eve geçiyorum.

Anladım.

Akşam müsait misin?

Ah, bebeğim sana söylemedim
değil mi? Annem hastalandı
hastanedeyiz.

Dilek teyze nasıl iyi mi?

İyi merak etme aşkım.
Başka bir akşam görüşelim
olur mu?

Olur. Dilek teyzeye
geçmiş olsun dileklerimi ilet lütfen .

Tamamdır,görüşürüz.

Görüşürüz.

Telefonu kapatıp çantamın içine attım. Demirle yaklaşık 2 yıldır çıkıyorduk. Güzel bir ilişkimiz vardı. Ama şu sıralar pek görüşemiyorduk. Demir hep annesini bahane ediyordu.

Arabama doğru yöneldim. Kapıyı açıp sürücü koltuğuna oturdum ve arabayı eve doğru sürdüm.

&

Eve geldiğimde Arda'nın evde olucağını düşünerek kapıyı çaldım,
fakat açmadı. Çantamdan anahtarı çıkartıp kapıyı açtım.

İçeri girdiğimde çantamı çıkartıp askılığa astım. Dolaptan bir çift terlik çıkartıp ayağıma giydim. Oturma odasına doğru ilerlerken bir yandan Arda'ya sesleniyordum"Arda?" Arda ses vermeyince tenefonumu alıp Arda'yı aradım. Bir kaç çalışta açtı.

"Efendim?"dedi "Arda neredesin?"arkadan sesler geliyordu."Arkadaşlarla oturuyoruz, oyun oynuyoruz" dedi."anladım, görüşürüz" dedim ve telefonu yüzüne kapattım. Odama gitmek için merdivenlere doğru yöneldim.