KARANLIK SIRLAR

Bölüm-8

İyi okumalarrr.

Uyandım ama kalkmak istemiyordum. Karnım feci şekilde ağırıyordu. Gözlerimi aralayarak pencereye çevirdim bakışlarımı. Hava kararmıştı. Battaniyeyi üstümden atarak yataktan çıktım.

Masanın üstünden telefonumu aldım.
Üstümü değişirmeden odadan çıktım.

Merdivenlerden inerken aşağıdan konuşma sesleri geliyordu. Oturma odasına doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda karşımda gördüğüm kişiyle duraksadım. Gözlerim kocaman açıldı.

Kendimi boydan süzdüm. Evet pijamalarlaydım. Kapıyı açtığımda tüm bakışlar bana çevrildi. Herkes gibi Emir de bana baktı. Emir'in yanında bir adam daha vardı. Amcamın yaşlarındaydı.

Bu durum Arda'nın hoşuna gitmiş olacak ki oturduğu yerden sırıtıyordu." Kalktın mı kızım?"diye sordu Amcam. " Evet."Odanın kapısını kapatıp içeri ilerledim.

"Hoşgeldiniz."dedim zoraki bir gülümsemeyle.
"Hoşbulduk kızım." Dedi adam gülümseyerek.

Tekli koltukların birinde Amcam diğerinde o adam oturuyordu. Emir ve yengem üçlü koltukta oturuyorlardı. Diğer üçlü koltukta ise Arda oturuyordu.

Arda'nın sağ tarafına oturdum. Emir bakışlarını benden çekmemişti. Çok bakıyordu! Böyle olmaz ki ama!

Emir'in üstünde siyah uzun kollu kazak vardı. Altında ise siyah kumaş pantolon.

"Esin bak bu Emir'in babası Ali amcan," dedi."Çocukluk arkadaşıyız biz. Beraber büyüdük ."dedi.
" Memnun oldum."dedim.
"Bende memnun oldum." Dedi Ali amca.

"Siz tanışıyormuşsunuz."diye sordu Ali amca bana bakarak. "Evet tanışıyoruz."dedim. Emir de beni onaylar şekilde başını salladı.

"Ama sanırım hatırlamıyorsunuz."dedi Amcam gülerek. Emir'e baktım. O da soran gözlerle Amcama bakıyordu.

"Yok artık."dedi Amcamın gülüşü solarken." Kenan Amca ne demek istiyorsun?."diye sordu Emir. Elimi karnıma koydum. Lanet olsun böyle ağrıya!

Arda karnıma koyduğum elime baktı. Kulağıma doğru fısıldayarak,"Abla iyi misin?"dedi. Başımı salladım." Önemli bir şey yok."dedim.

"Küçüklüğünüzü hatırlamıyor musunuz?"dedi amcam."O zaman çok küçüktünüz hatırlamamanız normal."dedi Ali amca.

Emir'e baktığımda bana bakıyordu. Anlam veremediğim bir bakışla.

"Nasıl yani?"diye sordu Emir."Ben Esin'in babasıyla da arkadaştım doğal olarak,"Arda dikkatli bir şekide Ali amcayı dinliyordu." Esin ile siz küçükken tanışıyordunuz." Arda bir yandan koluma vuruyordu." İyi anlaşırdınız bazen kavga ederdiniz ama,"dedi gülerek. Şok üstüne şok geçiriyordum.

"Hatta bir keresinde Esin senin arabanı kırdı diye evi turlamıştınız." Amcamda Ali amcanın gülüşüne katıldı.

Arda elini ağazına götürdü."Olaya gel." Dedi. Aklımda anı canlanıyordu ama bulanıktı.

Demek bu yüzden bana tanıdık geliyordu." Amca neden bana bunu
söylemedin?"diye sordum." Emir'in bizim Emir olduğu aklımın ucundan bile geçmedi." Başımı sallamakla yetindim.

"Esin avukat olmuşsun duyduğuma göre." Dedi Ali amca." İstifa ettim." Dedim." Anlıyorum. Şimdi ne yapmayı planlıyorsun?"dedi." Cafe açacağım." Dedim. Başını salladı.

"Çocuklar isterseniz bahçeye çıkın konuşun. Ne dersiniz?" Emir bana baktı. Başımı salladım." Olur." Dedi.

Ayağa kalktığımda Emir ve Arda'da ayağa kalktı. Önden ilerleyerek bahçeye çıktım. Arda ve Emir arkamdan geliyordu.