Görücü mü Geliyor?

•7•

Emin Bey: hala öğrenemediniz mi?

İkra: akşam yemeği yiyoruz Emin Bey, sormak için doğru an arıyorum

Telefonu kapattım ve masanın baş kısmında oturan babama baktım. Daha sonra da karşımda oturan anneme baktım. Annem neşeli görünüyordu. İstemediğim onlar için çok da önemli değildi anlaşılan.

"Babacım"
"Efendim"
"Bu kişiler, kim? Kimlerden?" dedim.
"Hah şöyle, biliyordum kızım senin de isteyeceğini" zorla gülümsedim ki açık vermeyim.
"Şu arka mahalledeki bakkalcı Hüseyin Korkmaz varya kızım. Onun oğlu Serkan Korkmaz'a istiyorlar"
"Anladım" O bakkala birkaç kez gitmiştim ama oğlunu gördüğümü hiç hatırlamıyordum. Sofradan kalktım.
"Nereye?"
"Doydum anne odama geçeceğim"
"Tamam, hadi hazırlan sen" başımı salladım ve odama geçtim. Direkt telefonumu açtım.

İkra: öğrendim Emin bey

Emin Bey: kimmiş bakalım seni isteyecek cesareti bulan beyimiz?

İkra: bakkalcının oğlu Serkan Korkmaz

Emin Bey: anladım, bakkaldan alınacak birkaç şeyimiz varmış, gidip eksikleri alalım bakalım

İkra: ikna edebilecek misiniz Emin bey, emin misiniz?

Emin Bey: her iki türlü de eminim, merak etmeyin

İkra: ahahaahahsh

İkra: Size güveniyorum

Emin Bey: :)

Emin Bey: görüşürüz

İkra: görüşürüz Emin bey

Telefonu kapatıp sabırsızca beklemeye başladım. Stresten parmağımdaki etleri kopartıyordum. Gerçekten güveniyor muydum? Bilmiyorum... Sonuçta daha birkaç günlük tanıdığım birisiydi. Ama sözleri de güven vericiydi. Güvenmek istiyordum. Çünkü başka şansım yoktu.

Düşüncelerimin arasında kapım tıklatıldı.
"Gel"
"Hazırlanıyor musun kızım" pijamalarımla anneme baktım.
"Aaaa kızım daha ne üstünü değiştirmişsin ne başka bir şey yapmışsın. Hadi hazırlansana geç kalacaksın"
"Hazırlanmayacağım anne"
"A a a a, o da ne demek öyle. Olur mu öyle şey hiç. Birazdan seni istemeye gelecekler"
"Gelmesinler anne istemiyorum!"
"Neden istemiyorsun kızım, iyi aile çocuğu işte anlaşırsınız"
"İstemiyorum dedim! Önüme gelen herhangi birisiyle evlenemem ben, gelmesinler"
"Olmaz öyle şey. Ne diyelim. Biz istemiyoruz gelmeyin mi diyelim"
"Evet, bence gayet mantıklı bi cümle anne? Babam kabul etmeden önce bana sorması gerekiyordu"
"Olan olmuş işte hadi hazırlan"
"Tamam sen odamdan çık hazırlanırım şimdi" zıtlaşırsam odamdan asla çıkmazdı, biliyorum.
"İyi tamam acele et ama"
"Tamam"

İkra: hallettiniz mi Emin bey?

Mesajdan sonra dakikalar geçmesine rağmen cevap gelmemişti. Odamdayken babam içeri çağırmıştı. İnşallah gelmemişlerdi.

Ayakta uzun süredir giymediği gömleğiyle, pijamalı bana bakan babamı gördüm.
"Efendim" beni kısaca süzdü ve konuşmaya başladı.
"Gelmiyorlarmış"
"Ne? Neden?"
"Oğlu vazgeçmiş"
"Yaa, öyle mi?" dedim gülmemi durdurmaya çalışırken.
"Şey, o zaman odama geçebilir miyim?"
"Geç kızım geç"
"Hayır madem vazgeçecekti neden bize haber verdi anlamıyorum ki!" diye arkamda bıraktığım babam bağırıyordu.

Telefonumu elime aldığımda mesaj geldiğini görmüştüm.

Emin Bey: hallettim elbette İkra hanım

Emin Bey: siz isteyin yeter ki

İkra: çok teşekkür ederim, gerçekten çok sağ olun

Emin Bey: ne demek canım, her zaman:)

•

•

•

Bölümleri beğendiniz miii?

Emin Bey ne yapmış olabilir sizce?

ÖpüldünüzZzZ<3