İkra: merak etmeyin şuan en iyi seçenek sizsiniz
Emin Bey: gerçekten mi
İkra: evet, çünkü tek seçenek de sizsiniz
Emin Bey: ayıp oluyor İkra hanım
! İlk bölümlerde texting olsa da devamında düz yazıya geçiyor !
Emin Bey: dünkü konuşmamız hiç hoşuma gitmedi İkra hanım (11:07)
Emin Bey: lütfen bana ne olduğunu söyleyin
Emin Bey: eğer ki sorun benimle ilgiliyse halletmek için elimden gelen her şeyi yaparım (14:47)
Emin Bey: gerçi benimle alakalı değilse bile yardım etmek için elimden gelen her şeyi yaparım
Emin Bey: sizi üzen durumu çözmeyi görev edinirim ben
Emin Bey: sorunu benimle paylaşır mısınız?
EminBey: iki gündür mesajlarıma bakmıyorsunuz endişelenmeye başlıyorum (08:13)
Emin Bey: tamam, sorunun ne olduğunu söylemeyin. sadece nasıl olduğunuzu söyleyin (08:49)
Emin Bey: gerçekten çok merak ediyorum sizi
Emin Bey: bilmeden bir yanlış mı yaptım, yoksa ailevi bir sıkıntı mı (14:07)
Emin Bey: lütfen mesajlarımı okuyorsanız bana geri dönüş yapın
Emin Bey: kimsenin bilmesini istemediğiniz için kimseye soramıyorum ama bir süre daha cevap alamazsam ya evinize geleceğim ya da ailenizden birisine sormak durumunda kalacağım (16:32)
Emin Bey: şimdiye kadar çoktan sorardım fakat size bir sözüm var ve en son zamana kadar da tutacağım, o yüzden sizden bir cevap bekliyorum
Son attığı mesajla gözlerimi devirdim. İki gündür sürekli mesaj atıyordu fakat cevap vermiyordum. Kendini tanıttığı şekilde birisi olmadığını annemden tesadüfen öğrenmek çok garip olmuştu. Sevgilisi varken bir de bana mı yazıyordu yani. Anlattığı kişiliğiyle alakası bile yoktu.
Hiçbir yazdığına bakmıyordum. Yukarıdan yazdığını okuyup görüldü bile atmıyordum. Eğer sevgilisi varsa benim onunla bir işim olamazdı. İlk defa bir erkeğe inanmıştım ve o da beni ihanete uğratmıştı.
"İkra akşam yemeği için ekmek kalmamış, bakkala gidip alır mısın?" "Babam neden işten gelirken almıyor anne" "Babanın gelme saatine taze ekmek kalmıyor, ne var bir koşu gidip alsan" "Tamam, kaç tane alıyım?" "İki tane yeter" "Tamam hemen alıp geliyorum" anlaşılan başka şansım yoktu.
Eşofman ve tişört vardı üstümde ve değiştirmeye hiç de niyetim yoktu. Ceketimi aldım ve yazmamı bağlayıp hemen aşağıya indim. Hızlı hızlı gidiyordum ki tanıdık kimseyle karşılaşmayım. Yoksa soru yağmuruna tutuluyordum ve bu çok can sıkıcıydı.
Beş dakikaya yakın sürede bakkala ulaşmıştım. Ekmek kısmına geçip poşeti açtım ve iki tane ekmeği seçtim. Buraya kadar gelmenin ödülü olmalıydı. O yüzden kendime de çikolata kapıp kasaya geçtim.
"Hoşgeldin kızım"
"Hoşbuldum abi kolay gelsin" diyip elimi para almak için cebime attım. Bütün ceplerimi kontrol etmeme rağmen parayı bulamıyordum. Doğru ya! Aceleyle çıktığım için para almayı unuttum. Allah kahretmesin. Benim aklım nerde ya?
"Abi ben parayı almayı unutmuşum" dedim hüzünle.
"Benim hesabın üstüne iki ekmeği ve çikolatayı da koy abi" dedi arkamdan bir ses. Sadece elini ve elindeki bir miktar parayı görebilmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
