~ Chapter SEVENTEEN ~

203 25 6
                                    

"ආරණ්‍යා මේ car එක ඔයාගෙද?"

යකෝ.!!

මොකෙද්ද එකෙක් මරයි ගගා පරාණ බයෙන් ඉන්න අස්සෙත් ඕපදූප හොයනවා.

"ඔව් ඔව් දැන් ඒක නෙවෙයිනෙ ප්‍රශ්නෙ"

"ම්ම්"

"කොහෙටද යන්න ඕනෙ?"

"කොහෙටද අහන්නෙ"

"අනේ ඇයි අප්පා ගොං ප්‍රශ්න අහන්නෙ. මෙතන  ඉද්දි සැක හිතෙනවනෙ class එකක් ඉවර වෙලා  එළියට ආවා නම් මෙතනින් යන්න ඕනෙනෙ"

"අහ් ඔව් නේද ආරණ්‍යා අපි එනම් යමු. ඔයාට drive කරන්න පුලුවන් ද"

"බෑ නෙ. මේක තල්ලු කරන් යන්න ඕනෙ"

"දැන් මේක තල්ලු කරන්නත් ඕනෙද ආරණ්‍යා. අපි එනම් බස් එකේ යමු"

"පිස්සුද හනීන් තමුසෙට drive කරන්න බැරි නම් driving seat එකේ වාඩි වෙන්නෙ නෑනෙ යන්න ඕන තැන කියනවා"

"අනේ මම දන්නෑ ආරණ්‍යා කොහෙටහරි යමු"

"Beach එකට හරි  park එකට හරි යමුද?"

"බෑ... බෑ... කාටවත් පේන් එලියට යන්න බෑ . අඳුරන කෙනෙක් දැක්කොත් පපාට කියයි අපි කොහෙන් හරි park කරලා car එක ඇතුලෙ ඉමු please"

මටත් වැටෙන තොප්පි. බලන් යද්දි මෙයා අත දරුවෙක් නෙ. කවුරුහරි දකී කියලා එලියට එන්න බැරි එක නම් කමක් නෑ කියමුකො.

ඒත් class එකට යන්නත් බැරි වෙන තරමට සතුරු උවදුරු තියෙනවද?

හා හා ඕනෙ මගුලක්.

Inseparable 🤍 | GL | ON HOLDWhere stories live. Discover now