The player: Ogie (Mahal na kita... Noon pa!)

22: Mahal Na Kita... Noon Pa!

"I am so sleepy," bungad sa'kin ni Ogie nang dumating siya mula sa opisina.

I've been feeling sick the last few days since we went back here at the Philippines kaya naman hindi muna niya ako pinapasok sa opisina.

"I'm sleepy, too, dear," sabi ko din kay Ogie dahil habang nasa bahay ako ay lagi din naman akong tulog.

"You're always asleep, sweets," biro din naman sa'kin ni Ogie.
Since we got here ay nilipat na sa kwarto ni Ogie ang lahat ng gamit ko. Ginawa na lang naming guest room ang kwarto ko.

And i can say that every morning was a blizz and every day was a blessing for me.

Iba pala ang feeling ng lagi mong nakikita ang asawa mo sa pagdilat pa lamang ng mata mo sa umaga.
So every morning I always thank the Lord that I marry Ogie. That I didn't totally run away to our wedding and that Ogie find me and drag me inside the church and into the altar. Dahil kung hindi nangyari iyon ay hindi ko mararanasan ang kasiyahang nararamdaman niya ngayon.

At habang lumilipas ang mga araw ay hindi na ako nangangamba na babalik si Ogie sa pagiging player nya. He has proven it to me every time na mangangamba ako. Although I cannot blame those girls at ang tangi ko lamang magagawa ay ibigay ang buo kong pagtitiwala sa asawa ko.

Lumapit sa akin si Ogie at naupo sa couch. Nanonood kasi ako ng TV ng mga oras na iyon na dumating sya.

As usual bago ito magpalit ng damit ay namusa muna ito sa'kin.

I smiled. Kinikilig ako at natutuwa din dahil lagi niya akong nilalambing.

Mayamaya pa ay tumayo na ito at pumunta sa kwarto namin upang magpalit na ng damit. Nang matapos ito ay bumalik ito sa pwesto nito sa tabi ko at humiga sa aking mga hita.

"Ayos na ba pakiramdam mo, sweets?" tanong sa'kin ni Ogie.

"Ayos naman na, dear. Sa tingin ko kaya ko nang pumasok sa opisina bukas."

Bumuntong hininga si Ogie at tumitig sa'kin. He has this worry expression in his face.

"Okay na 'ko, promise," paniniguro ko sa kanya.

Tinitigan nya lang ako saglit bago s'ya nakumbinsi na ayos na nga ako.

---

Weeks passed by at maayos naman kami ni Ogie. We have the same routine in the morning. Kung sino man sa'min ni Ogie ang maunang magising ay sya ang magluluto, na kadalasan ay ako din. Kakain kami ng umagahan at pagkatapos namin mag ayos ng aming mga sarili ay papasok na sa opisina. He would show me the operations at sa tanghali naman ay sa iba't-ibang branch kami ng restaurant namin kumakain. Simply to have a date at the same time to taste test. And after work naman ay magpapalit kami ng damit pambahay at matutulog na since nakakain na din kami bago umuwi. Every weekend naman ay kung hindi kami nagmu-movie marathon o naglilinis ng bahay ay naglalaro kami ng tennis.

But this day seems to be different. Wala pa din namang nababago sa routine namin at hindi din naman ako nagrereklamo sa araw-araw ngunit iba talaga ang pakiramdam ko ngayong araw.

Kanina ko pa din pinapakiramdaman si Ogie pero wala namang kakaiba akong nakikita sa kanya.
Di ko nalang iyon pinansin ngunit ng dumating ang hapon ay nagulat na lang ako ng may isang babaeng nilampasan ang desk ko at nagdire-diretso sa table ni Ogie.

"Miss," tawag niya dito ngunit hindi siya nito pinansin.

"Honey!" sigaw nito upang mapansin ito ni Ogie na nakasubsub ang mukha at atensyon sa tinatrabaho nito.

Nakita niyang agad na napatingin sa babae si Ogie at pagkatapos ay tumingin sa 'kin.

Tinaasan ko naman siya ng isang kilay at lumapit sa table niya.

"I'm sorry that she barged in but did you know her? I didn't know that she has an appointment," imporma ko kay Ogie.

"Of course he knows me. Right, honey?" sagot sa 'kin ng babae.

"Stop it. Bridgette, what are you doing here? Hindi ba at nasa Canada ka?"

At kilala nga nya ang Bridgette? Naiinis ako kay Ogie at mas naiinis ako sa babaeng ito.

Naniningkit ang mata kong tumingin kay Ogie. Silently asking for his confirmation and explanation. At gandahan nya ang pag-eexplain!

"I'm in a vacation, silly," sabi ng babaeng Bridgette daw ang pangalan na nakatingin lamang sa asawa ko na animo'y wala ako doon.

Tumango tango naman si Ogie.

"And you're here because?" tanong ni Ogie.

"Baby, you know why I'm here..." puno ng panghahalina sa tinig.

"No. We don't know why you're here and you don't have any appointment so you weren't suppose to just barge in here like anything doesn't matter," dire-diretso kong sabi sa kanya.

"Who's this bitch?" tanong ng babae na ikinataas lng ng kilay ko.

"Enough!" sigaw ni Ogie na ikinabigla ko dahil malakas niyang ibinagsak sa mesa ang dalawa niyang kamay.

Nakita niyang nakatulala lang dito ang babae.

"Please, Bridgette. I don't know why you're but whatever it is, not now."

Bridgette straighten her stand.

"Oh? Well if that's what you want, babe." Iyon lamang at tumalikod na ito at umalis ng opisina.

Napahilamos naman ng palad sa mukha si Ogie at saka tumingin sa 'kin.

"Come here, love."

Agad agad naman akong lumapit sa kanya at pinaupo niya ako sa kanyang kandungan.

I could feel his hands slightly shaking while it rested in my thigh.

Sino kaya ang babaeng iyon at ganto ang reaksyon ni Ogie?

Actually ay kakaiba ang nakikita ko sa mga mata ni Ogie. Iba din ang aura nya. He may be looking worried about me thinking anything but i could see that there is also something else.

I think it's hatred or hurt. Pero bakit?

Is she an ex or something?

Pero kung ex naman s'ya ni Ogie ay bakit ganoon na lamang ang reaksyon niya? I could tell because I have seen him encounter his exes many times before and he is nonchalant about it.

Then maybe there is something within them at hindi ko pa alam kung ano iyon.

I could ask him but not now. All I could do right now is to comfort him like this while I was sitting in his lap.