The player: Ogie (Mahal na kita... Noon pa!)

03: Mahal Na Kita... Noon Pa!

Hi GeMaKa! Hehehe… Eto na ‘yung sinasabi kong I-dededicate ko senyo… Naks! Hahaha… Tnx din sa comment! J

--------

 

Chapter 3

“Ang galing naman n’on!”

Wala ako sa sarili ko. Nakatingin lang kasi ako sa mga nagpa-practice ng lawn tennis sa court ng University.

I was just passing by nang makita ko si Ogie nang talunin n’ya ang kanyang opponent. Ngayon lang ako nakapanood ng practice match ng mga naglo-lawn tennis doon. Ngayon lang din kasi ako napadaan ng ganitong oras dito, eh. Buti na lang pala at pinatawag ako ng prof namin kaya nakapanood pa ako sandali ng laban nila.

I’m a freshmen student and Ogie was a graduating student. Pareho kami ng kurso na Business Management at pareho din kami ng department kaya madalas ko s’yang makitang dumadaan sa hallway. At sa lahat ng encounter na iyon ay iba-iba ang babaeng nakikita kong nakalambitin sa mga braso niya. 

Ogie was known to be one of the best lawn tennis players in our University. He have this reputation of being a player, so that explains the different girls. Aside from being the best lawn tennis player, he is also known as the best player of women’s heart. Well most of them were bitches so I guess it’s okay.

Parang lahat din para sa kanya ay isang laro.

Hindi ko naman s’ya masisisi kung ganoon man s’ya. He got the looks, the personality and the brain for it. This guy was a genius! I thought this man can charm his way into every woman’s heart.

Sadly, I am not an exception.

Iyon ang hindi ko maintindihan sa sarili ko. He was my major crush at nakakalungkot ‘yon sa part ko.

Ang hindi ko talaga magawan ng dahilan ay kung bakit siya pa ang gusto ko! He’s not the only one that have the charms and brains here in this University. Sa Tennis Club pa lamang ng University ay nagkatipon-tipon na ang makikisig na anak ni Adan.

Despite all of that, si Ogie pa rin ang gustong-gusto ko.

The mere sight of him shatter my world.

Ngiti pa lang n’ya kumakabog na ng malakas ang dibdib ko.

This is preposterous!

“Shit… Watch out!”

May sumigaw. Lumingon ako para hanapin kung sino ang sumisigaw ng…

Boogsh!

Ouch!!

Mabilis akong tumayo at tumakbo papalayo sa lugar na iyon.

I just humiliated myself in front of the guy I admired a lot!

Oh gosh! This is SO embarrassing!

“Sorry, Miss!”

May sumigaw no’n pero hindi ko pinansin.

Tinamaan lang naman kasi ako ng bola ng basketball sa ulo! Ang sakit kaya no’n.

Habang naglalakad ako papasok ng restaurant, hindi ko na napigil ang ngiti ko ng maalala ko na kung saan ko nakita si Chelsey. Yep, I knew it! S’ya ‘yung babaeng tinamaan ng bola sa ulo noon. Hahaha. That was hilarious back then.

Katatapos lang ng laban ko kay Jeremy nang makita kong tatamaan ng bola ng basketball ang isang babaeng nanonood sa laro namin.

“Shit… Watch out!” sigaw ko.