" Gözlerinde yaşam vardı bayım, kurtuluşum onlardı.. "
Jîn EDİZ
" Gülüşün var oluşumun temel sebebi iken nasıl bırakırım seni ellere.. "
ARHAT KARAMANLI
Kollarından tutup evden beraber çıkmıştık Jîn ile, arkadan gelen bağırış sesleri ağlamalar her şeyi görmezden gelip hızla arabaya bindirmiştim onu.
Kendim de arabaya binip hızlı bir şekilde mahalleden uzağa sürmüştüm. Sanırım planın ilk aşamasını gerçekleştirmiştik.
Ve böylelikle Felat'ın ilk adımı atılmıştı..
***
Gewer'den yola çıkarak Amed'e gidiyorduk. Evimi, ailemi kısacası her şeyimi geride bırakıp yanımda bulunan kız için yeni bir hayata adım atıyordum. Ve buna kendisi de benimle beraber eşlik ediyordu. .
Tam 1 saattir yoldaydik ve varmamiza az kala yol boyunca sessizliğini koruyup konuşmayan Jîn'in ağzı sonunda açılmıştı.
" Amed'te ne yapacağız Arhat? "
Önce nikah ardından da düğün gülüm' diye içimden geçirmeden edemedim. Sonra bir an ciddileşip yanıt verdim.
" Dayımın kullanmadığı bir evi var, önce bir süre oraya yerleşeceğiz. Gerisi için Allah kerimdir lê, sen sadece rahatına bak. "
" Rahatim rahat olmasına da sadece bundan sonra ne olacak o beni meraka sokuyor "
E tabi neticede haklıydı ama biraz pozitif ve güzel düşünseydi fena olmazdı.
" Bundan sonra yüzünden gülümseme eksik olmayacak hanımefendi, için rahatladı mı ? " dedim yüzüne gülümseyerek.
Gözlerine kenetlenip kocaman bir tebessümü suratına yerleştirdiğini gördükten sonra kalan yolu da bitirmek için süratle yola devam ettim.
Bu sırada Jîn şarkı seçmeye çalışıyordu ama hiçbirini beğenmediği için bir türlü adam akıllı bir şey dinleyememiştik.
" E law seç artık birini de dinleyelim wi "
" E güzel değiller, ne yapayım. Hoşuma gitmiyor. Ama bulacam o şarkıyı "
" Tamam lê sendeyiz "
Birkaç dakika geçtikten sonra geriye yaslandı ve şarkıya eşlik etmeye başladı. Sanırım doğru tercihini yapmıştı ve bundan memnundu.
