Ch-6 : ဆန်က ဆန်စေ့ပဲရှိသေးတယ်၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်က ခါးတယ်။
ဝုရ သည် ဝုလျန် ဆီသို့ လျှောက်လာပြီး ဝုလျန် ၏ အဝတ်အစားများကို ဆွဲထားသည်။
သူမ တကယ် ဆာသေတော့မယ်။ လင်းချင်းရှိလျှင် ထိုနေရာ၌ အစားအသောက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီဖြစ်၍ မိသားစုတစ်စုလုံး အတူတူထိုင်စားကြသည်။
"မချက်တက်ဘူး"
ဝုလျန် က ရှက်ရွံ့ပြီး ခေါင်းနောက်ကို ကုတ်သည်။
အဘိုးဝုက အရာရာကို ကောင်းကောင်းလုပ်တတ်ပေမယ့် ဝုလျန် က ဘယ်လိုလုပ်တက်မှာလဲ? နောက်ပိုင်းမှာ လင်းချင်းသာချက်ပြုတ်ခဲ့ပြီး ဝုလျန် က ဖိနပ်စက်ရုံမှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ပဲလိုတယ်။ မီးဖိုချောင်အကြောင်း သူတကယ်မသိပါ။
"ဝုလျန်၊ လယ်ကရလာတဲ့ တရုတ်ဂေါ်ဖီထုပ်ကို သွားဆေးကြောပြီး မွှေကြော်ပါ။ အဲဒီထဲမှာ ပဲနဲ့ သခွားသီးတွေပါထည့်လိုက်ပါ"
လီချွမ်မိန် က ခြေထောက်တွေကို ပွတ်ရင်း ဝုလျန် ကို အမိန့်ပေးသည်။
"ချွမ်မိန် ငါမလုပ်ဘူး။"
လီချွမ်မိန် က သူ့ကို ရည်မှန်းထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ဝုလျန် က လျင်မြန်စွာ ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။
"အိုးကိုအပူပေးပြီး အသီးအရွက်တွေကိုတိုက်ရိုက်ချက်ရုံပဲလေ ဒါတောင် မလုပ်ဘူးလား?"
လီချွမ်မိန် က စားပွဲကို လက်ဖြင့်ပုတ်၍ ဒေါသတကြီးပြောလိုက်သည်။
အသုံးမဝင်တဲ့အရာ၊ ဒီအသေးအမွှားကိစ္စက ကောင်းကောင်းမလုပ်နိုင်ဘူး၊ ဒါက စိတ်တိုစေတယ်။
လီချွမ်မိန် ဒေါသထွက်နေတာကို ကြည့်ရင်း ဝုလျန် မှာ တခဏငုံ့ထားကာ မီးဖိုချောင်ကိုထွက်သွားသည်။
"အဖေ လုပ်ပေးနိုင်ပါ့မလား?" ဝုအာ သည် ဝုလျန် ၏ သူရဲဘောကြောင်သော အရည်အချင်းမရှိသော အသွင်အပြင်ကို မယုံကြည်ပါ။
"ပြေပါတယ် အခု အမေ မလှုပ်နိုင်သေးဘူး " လီချွမ်မိန် က ဝုအာ ကို စိုက်ကြည့်ပြီး ဒေါသတကြီးပြောသည် ။
YOU ARE READING
၁၉၆၀ ၌ အမြှောက်စာမလေးအဖြစ်နေထိုင်ခြင်း။
RomanceM-31:Dressed As a Female Cannon Fodder In the 1960s Author : raccoon color is not fragrant Genre : Fantasy, Romance Chapter-95
