Belalı ceo [GxG]

-1-

"Eğer bunları bir başkası bilirse bitmiş olursun"

duvarda bana pusu kurup dimdik sinirli gözlerle bakıyordu. Nefes alışım düzensiz, gözlerim gözleriyle korkudan buluşamıyordu bile.

"Hiçbir şey olmamış gibi yürü düş önüme şimdi, içeri girerken belli ettirmiyosun"

[Günümüz]
Bugün ilk günümdü şirkette. Yakın arkadaşımın yardımı sayesinde girebilmiştim buraya. Hayatım o kadar lanet ki, şanssız bir insanın tanımıydım.

Simsiyah düz etek ve tişört giyerek eteğimin içine koydum. Yoğun olmayan ufak tefek makyaj da yapıp beni ben yapan parfümümü sıktım. Tek kaldığım evden topuklularımı da giyip yola koyulmuştum.

Hava ne soğuk ne sıcaktı, ilk günümde yağmur yağarsa diye korkarken olmayan şansım ilk defa iyi gitmişti. Şirket göz açıma girmişti, heyt be kocaman yerdi. İçim kıpır kıpır olurken adımlarımı şirkete yönelttim.

"Merhaba ben burada yeniyim tam olarak nereye gitmem lazım?" Yardımcı bir kıza sormuştum beni takip et diyerek onu takip ediyodum. İnsanlar çok klastı ister istemez strese kapılmıştım. "Gel burası senin yerin. Hemen yanda kafe var orada yiyecek ihtiyaçlarını karşılayabilirsin. bir üst katta buranın Genel ceosu var, bir sorun olursa ona gitmen yeterli. Zaten iş zamanında gerekli durumlarda çağırıyor çalışanları" söylediği şeyleri dinlerken etrafa bakınıp kafamı salladım. "Çok teşekkürler" Gülümseyip yanımdan ayrıldı.

Etrafta 5-6 çalışan vardı, bizim olduğumuz katta tabiki. Herkesin kendine ait masası vardı ve yanıma gelip hoşgeldin diyerek benimle konuşmuşlardı. İlk iş günümde kolaydı evraklar felan halletmiştim, bazı kızlar ceo hakkında konuşuyordu çok iyi olduğunu ama aşırı soğuk olduğu hakkında. Açıkçası hiç bugün görmedim ama merak etmiştim.

Kendimi bildim bileli erkeklere karşı birşey hissetmiyordum. Küçükken de hep uzakmışım erkeklere, annem söylerdi ve oda çok zor bi şekilde kabullenmişti yönelimimi. Annemle babam ayrıydı o yüzden ayrı evlere dağılmıştık.

Yoğun düşüncelerimden sonra bir kız yanıma gelip "İlk iş günün ama neden üzgün gözüküyosun sorun yoksa dertleşebiliriz" demişti. Benden uzun dominant bir kıza benziyordu. "İş ile alakalıydı genede çok teşekkürler" gülümsedi bana ve kendi masasına döndü. Benim evrak işleri bitmişti saat geç olmuştu ve eve gitme vaktim gelmişti. İş arkadaşlarıma görüşürüz diyip aşağıya inerken yağmur yağdını görmüştüm. Şanssız insanım derken bunu kastediyordum, daha sabah şükür etmiştim yağmur yok diye. Ne yazık ki şemsiyem de yoktu.

Şirketten çıkarken ceketimi giyip kapşonumu kapadım, çok aşırı yağıyordu ve marmaray yoluna ilerlemem lazımdı. Endişeli gözlerle bakarken birden yağmur damlaları kesildi, benden uzun ve aşırı kadınsı sert bir koku gelmişti. Üzerinde takım elbisesi ve şemsiye vardı.

"Alabilirsin bunu belli ki çok sürer gibime geliyor" Konuşurken o kadar sertti ki gözleri tıpkı bir yılanın bakışı gibiydi. Adım atıp "Hayır teşekkürler hemen giderim zaten sizin o şemsiye" İlerlerken kolumdan tutup elime sıkıştırdı şemsiyeyi. "Alır mısın diye sormadım alabilirsin dedim" Diyip ilerleyerek arabasına bindi ve gitti. Neye uğramıştım bir an kendimi kitaplarda hissetmiştim, tamam belki pasif birisi olabilirdim ama dominant insanları çok severdim.

Elimdeki şemsiye ile yola koyulmuştum.
Acaba kimdi diye düşündüm çünkü şirketin yanındaydı. Umarım tekrar karşılaşırdık.
-------- --------- ---------

Selaam. İlk kurgum ve aklımda mükemmel bi senaryo var. Oylarsanız bölümleri devam ettiririm çünkü bi işaret lazım gsshagshgds