Mihrimah'ın Anlatımından 🌼
Barçın deli gibi Berke doğru yürüyordu tutamıyordum. Tam elini kaldırıp yumruk atacaktı ki bi anda eli havada kaldı. Sonra elini karnına doğru götürdü ve geri çektiğinde elinde kan vardı. Neye uğradığımı şaşırmıştım. Berk Barçın'ı bıçaklamıştı. Bı anda kaçmaya başladı.
Koşarak Barçın'ın yanına diz çöktüm. Gözyaşlarımı tutamıyordum deli gibi ağlayıp bağırıyordum.
Mihrimah: Barçın, Barçın sevgilim kalk nolur.
Barçın bana bakıyordu sadece Asrın hemen onu yerden kaldırıp arabaya koydu. Başını dizlerime koymuştum.
Mihrimah: Asrın lütfen nolur daha hızlı nolur.
Asrın: Sakın ol yetişeceğiz.
Hastaneye geldiğimizde hemen içeri aldılar ve bizi kapının ardında bıraktılar. Deli gibi ağlıyordum sadece. Asel yanıma gelip boynuma sarıldı.
Annemler, Barçın'ın annesi, babası hepsi buradaydı üzerimde kan vardı. Barçın'ın kanı. Barçın'ın annesi yanıma geldi.
Meryem: Kızım sakın ol benim oğlum güçlüdür bak hiç birşeyi yoktur sen sakin ol.
Aklıma o an Berk geldi. Nereye gideceğini biliyordum ben. Asel'i sessizce yanıma çağırdım. Arabaya bindik ve yola çıktık.
Berk tahmin ettiğim gibi yine inindeydi, ve hala içiyordu.
Asel: Mihrimah bıçağı var unutma.
Yanına doğru gittim ve bağırmaya başladım.
Mihrimah: Sen ne yapıyorsun ya. Sen kimsin. Allah senin belanı versin Berk lan ben sana şans verdim ne yaptın. Beni öldürmekten beter ettin. Senin yüzünden ben 1 yıl kırıklarla hastanede yattım. Sen şimdi hangi yüzle gelmiş benim sevdiğim adamın canımdan çok sevdiğim adamın canını yakıyorsun.
Hem ağlıyor hem bağırıyordum. Ayağa kalktı. Kalktığı gibi yüzüne tokadı yerleştirdim. O arada bir araba geldi. Gelen Asrın'dı Asel ona haber vermişti.
Asrın Berki görür görmez üzerine çullandı nefessiz bir şekilde yumrukluyordu onu.
Asel: Asrın tamam ölücek şimdi başın belaya girecek.
Asrın: Bana bak lan it seninle işim daha bitmedi. Seni mahvedicem oğlum.
Arabaya binip tekrar hastaneye döndük.
Herkes hala bekliyordu. Atlas korkmuş bir şekilde yanıma geldi.
Atlas: Mihrimah dayım gelecek değil mi o da baban gibi beni bırakmayacak?
Mihrimah: Gelecek Atlascım gelecek. Dayın çok güçlü o bizi yanlız bırakmaz.
Ameliyata almışlardı Barçın'ı sabaha karşı olmasına rağmen hala bekliyorduk. Atlas kucağımda uyuyordu.
Mihrimah: Betül abla Atlas burada perişan oldu istersen arabaya yatır da gel.
Betül: Olur canım.
Atlas'ı aldı. Dışarı çıkmıştı ki içerden doktor çıktı. Yüzümüze bakıyordu.
Ne olmuştu ki ona neden birşey demiyordu. Çok korkuyordum.
