Gerçekten inanamıyordum. Belki de inanmak istemiyordum. Nasıl olurdu? Changbin bana karşı hiç mi birşey hissetmemişti? Onun için ben neydim? Belki de sadece beni kullandı. Bunları düşünmek daha çok ağlamama sebep oluyordu. Changbin'in annesi de demişti değil mi? Evet çok ağlak biriydim. Belki de bu yüzden sevmemişti beni Changbin. Duygularımı çok yansıtıyordum.
Kapıya yaslanmıştım. Gözlerim ağlamaktan yanmaya başlamıştı. Canım yanıyordu. Gözlerim acıyordu. Çok ağlamaktan. Başım ağrıyordu. O kadının dediği her söz yüzünden. En çokta kalbim acıyordu. Changbin'in dedikleri yüzünden.
Birden yaslandığım kapı güçlü bir şekilde çalınmaya başladı. Kapının ardından bir ses duyuldu. Şuan benim yaşadığım her şeyin sebebi olan kişinin sesiydi bu. Changbin'in sesiydi. Kapının arkasından bağırıyordu.
SC: "JEONGIN AÇAR MISIN KAPIYI!!"
Cevap vermedim. Belki de ben bir şey demezsem giderdi. Sonuçta sevmiyordu beni neden kapımda kalsın? Onu tutan bir şey yoktu.
SC: "JEONGIN AÇSANA KAPIYI!"
Inatla cevap vermiyordum. Belli ki canımı daha çok yakacaktı. Daha ne kadar acıta bilirdi ki? Daha ne kadar kırabilirdi?
SC: "JEONGIN SEN KAPIYI AÇANA KADAR GITMEYECEĞIM BURADAN! AÇ KAPIYI!" (Acinnn kapiyiii HCKDBXOXBDKDBDK)
Hâlâ cevap vermiyordum. Söyleyecek neyi vardı da kapımda dikiliyordu?
SC: "JEONGIN BAK OTURDUM BURAYA HIÇ BIR YERE GITMEYECEĞIM!"
Dayanamadım. Şuan daha fazla acıtmaktan başka bir şey yapmıyordu.
YJ: "GIT!"
Tek dediğim buydu. Kısa ve öz. Bence anlardı neden olduğunu. O kadar salak değildi ya.
SC: "SEN ISTEDIN DIYE GIDIYORUM AMA GERI DÖNECEĞIM YANG JEONGIN!"
Gitti işte. Benim icin en iyisi buydu. Gözlerimde kuruyan yaşlar kendi kendine yeniden akmaya başladı. Istemiyorum ağlamayı sevmiyorum. Telefonumu çıkardım ve Chaeryeong'a yazdım.
[DumbRyeong]
Siz Chserueong vok jotuyum
DumbRyeong Ne yaziyon yarrak okunmuyo
Siz Xok jotuyum kutfen uanims gel
DumbRyeong Ne yaziyon yarramin basi
Siz Jakbim sciyi chserueong
DumbRyeong Bir sey anlamadim ama kotu birsey oldugu belli evine geliyorum
Siz Dagol
Telefonu kapattım. Ahh lanet olsun gözlerim yanıyor nereye baksam onu görüyorum. Neden böyle oldu? O gün GYM'e gitmeseydim bunlar olmazdı...
Biraz zaman geçti evimin kapısı çaldı. Kim olduğuna bakmak icin ayağa kalkacak halim bile yoktu. Kapının arkasından bağırdım.
YJ: "KIM O!"
LC: "JEONGIN BEN CHAERYEONG KAPIYI AÇ!"
Ayağa zorla da olsa kalktım. Kapıyı zorlukla açtıktan sonra karşımda her halinden endişelendiği belli olan Chaeryeong'u gördüm. O ise beni gördüğünde daha da endişeli bakışlarını üzerimde gezdirdi.
LC: "J-j-jeongin ne oldu sana."
YJ: "Çok kötüyüm Chaer..."
Chaeryeong eve girdi. Kapıyı kapattı ve beni kolumdan tutarak koltuğa oturttu.
LC: "Gözlerin çok kızarmış neden ağladın Jeongin?"
YJ: "H-hani beni severdi. Chaer beni neden sevmedi?"
LC: "Changbin bir şey mi yaptı?"
YJ: "A-a-annesi geldi. Annesi beni sevgilisi sanınca ben gay değilim. Jeongin de sevgilim değil dedi..."
LC: "Belki annesinin yanında olduğu için öyle demiştir. Üzülme çocukları çağırmamı ister misin?"
