SOLUK BOŞLUĞU

3.BÖLÜM;DELİRİŞ ÜZERİNE GELEN SÜRPRİZ:

3.BÖLÜM;
DELİRİŞ ÜZERINE GELEN SÜRPRİZ:

🎵Ahmet Kaya; Penceresiz kaldım anne🎶
🎵Sezen Aksu; Geri Dön🎶
🎵Cem Adria; Ben Seni Çok Sevdim🎶

Yaşlanıp, öyle kol kola yürüyelim mi?
Ne güzel yaşlanırsın sen...

Cemal Süreya...

Keyifli okumalar💚

6 Yıl Önce:

Çok sıkılıyordu Alev, etrafına bakarken. Bir an önce eve gitmek istiyordu. Ruhsuz ve sinirli bakışlarını Ateş'e çevirdi ama Ateş'in zaten ona baktığını görünce hemen önüne döndü. Sözde evde kimse yok demişti. Gerçi kimse de yoktu ki. Alt tarafı bir tanecik tanıdıklarının kızı vardı. Fehmi bey ve Feraye hanımın kızı, Nisa.

Bundan bir iki saat önce Alev, Ateş'i aramış ve dersleri hakkında yardım istemişti. Ateş ise son bir yıldır kimse ile neredeyse hiç konuşmayan Alev'in yani namı değer iki ay önceki unvanı ile sevgilisinin bu isteğini seve seve kabul etmişti. Zaten komşulardı. Alev, Ateş'in evine gitmek için alt kata inmişti.

Nisa, kendisine gelen sıkıcı bakışlara aldırmadı ve oturmaya devam etti. "Ee, daha daha nasılsınız?" Alev sinirle karşısındaki kıza baktı ve inadına oturduğu koltukta Ateş'e sokuldu. Ellerini beline doladıktan sonra gülümseyerek, "iyi. Ateş bana ders çalıştıracaktı dediğim gibi. Kendisinin Klasik Edebiyat dersi iyiydi en son. Dimi canım?" Bakışlarını yukarı çekerek ona gülümseyerek bakan avukat sevgilisi, Ateş'e döndü.

Bazen yaşlar sınır olmazdı. Kimsesiz iki insana ise hiç engel olmamıştı ama onlara kendileri engel olmuştu. Pardon, egoları desek daha iyiydi. Aralarındaki altı yaş artık ikisi içinde bir şey ifade etmezken, karşılarında kuduran kız için ifade ediyordu.

"Benim nefesim benden bir şey ister de ben onu reddeder miyim?" demişti o da bıkkın ifade ile karşısındaki kıza dönerek. Alev sırıtarak karşısındaki kıza dönünce, kız sinirle gülümsemişti. Bunu çok net anlıyordu.

"Normal canım. Ne de olsa aranızda altı yaş var ve sen yirmi yaşında bir psikiyatri öğrencisiyken, Ateş'te yirmi altı yaşında bir ağır ceza avukatı. Çalıştırması normaldir," demişti kendince laf soktuğunu sanarak.

Lakin kendince sanıyordu. Çünkü her Alev o lafları bir yerine tıkayacakmış gibiydi. Tövbe haşa bu kızı sinirden kudurtmuş olabilir miydi yoksa? Ve bundan zevk alıyor olabilir miydi?

'Sakat kız,' diye geçirdi içinden Alev.

Kaşları çatılan ikili birbirine baktı. Ardından bakışlarını çeken Alev konuştu. "Aşk yaş dinlemiyormuş Nisa'cığım. Eğer laf dinleseydi şu an burada benim yerime, Ateş'im ile yaşıt olan sen otururdun." Durdu. Karşısındaki kızın morarmasını izlerden durmadı.

"Yani yanlış anlamıyorsun dimi beni? Ben örnek vermek amacı ile söylemiştim. Kırılmadın dimi?" İnşallah kırılmıştır demeden duramadı.

Ateş gülerken, Nisa başını iki yana salladı. "Ne alınacağım canım." Sinirden delirmişti. Oysa annesi dememiş miydi Ateş seni seviyor diye?

"Hiçbir yaş benim nefesimi solumama engel olamaz. Hangi yaş ve kanun bir insanın nefesinin kesilmesini ister ki? Eğer benim küçük nefesim yoksa benimde nefesim yoktur," demişti sert bir ses ile. Bakışlarını gözlerinde huzur bulduğu kişiden çekerek sertçe Nisa'ya baktı. Gülümsedi. "Öyle yani," dedi bu sefer daha sakin bir sesle.