Strong Hold |Vkook|

Part 29

.

وقتی کاسه‌ی برنج رو برای تهیونگی که با لپ‌تاپش کار می‌کرد و تند تند جواب سوالات رو می‌نوشت، روی میز گذاشت با کریر جیهون خودش هم همونجا مستقر شد و شیشه‌ی شیرش رو نگه داشت تا نوزادش اون رو راحت بخوره و با دست آزادش مشغول نوازش سر نرم از حضور پرزای کم پشتش شد.

_ کوچولوی من خسته نیستی؟

معمولا پسر کوچولوش ظهرها تا دو ساعت بعدش می‌خوابید و باعث آسایش جونگکوک بود اما امروز فقط با چشمهای گردش که شباهتی به خودش داشت، نگاهش می‌کرد.

_ ناهارت رو کی می‌خوری تهیونگ؟ بار دومه که دارم گرمش میکنم.

_ الان تموم می‌کنم، ممنون.

آه خسته‌ای کشید و با صاف کردن دستبند اهدایی همسرش، دوباره دستش رو به موهای پسرش رسوند و کار نوازشش رو تکرار کرد و لبخندی از نگاه کردن عجیبش به تهیونگ، رو لبش اومد.

_ کاش مامانت بازم می‌موند، من خیلی خسته شدم از صبح تا حالا... آهه، بچه داری سخته.

انگار کار تهیونگ تموم شده بود که عینکش رو درآورد و با بستن لپ‌تاپ، پرتش کرد روی اون و کش و قوسی به بدنش داد که صدای شکستن قلنج‌هاش به گوش جونگکوک رسید.

_ آه، منم دارم میمیرم از خستگی... تو ناهار خوردی؟

جونگکوک شونه‌ای بالا انداخت و چشم از غذای همسرش برداشت.

_ نه، می‌خوام رژیم بگیرم.

تهیونگ که با شدت و لذت چشماشو می‌خاروند لحظه‌ای دست از کارش کشید و با پف کیوتش به جونگکوکی که ظاهراً مشغول پسرشون بود خیره شد.

_ ولی... امم، باشه. می‌خوای بریم دکتر که رژیم درست و حسابی بگیری؟ دکتر تغذیه می‌تونه بهت کمک کنه.

جونگکوک که نمی‌خواست لو بره نیم ساعت پیش غذاشو خورده، سرشو تکون داد.

_ نه، فقط می‌خوام یکم رو خودم کار کنم. تو غذاتو بخور من شایدم نتونم دووم بیارم.

تهیونگ از پشت جزیره بلند شد و سمت همسر و پسرش رفت و بوسه‌ای به کله‌ی جیهون زد و با بوسیدن لبای جونگکوک سمت دستشویی راع افتاد تا دستاش رو بشوره.

_ باشه عزیزم هرجور راحتی.

جونگکوک چینی به دماغش انداخت و با عذاب وجدان از گول زدن همسر خنگش، شیشه شیر رو از دهن بچه‌اش بیرون کشید.

_ چه بچه‌ای شدی امروز کوچولوی من، شیر که نمی‌خوری الکی هم بیداری... نکنه دلت برا مادربزرگ تنگ شده؟ هوم؟

به آرومی تن نرم و حساسش رو بغل کرد و با بوسیدن چونه و لپاش، با یک دستش اون رو در آغوشش گرفت و با برداشتن پتوی لطیفش اون رو گرم نگه داشت.