O Ses

-Bar-

Multimedyada Çınar Efsun Ege ve Orcan.

"Yetmez mi bu kadar ?"

Boş gözlerle Efsun'a bakıyordum. Aslında Efsunu çok seviyordum, kızlara güvenmiyorum ama bu kızı her zaman kardeşim gibi gördüm ve saf bir güven besliyorum.

"Aloo ! Çınar ! Öldün mü amına koyim duymuyor musun beni? Sana diyorum Yeter bu kadar! Egeyi arattırma bana." Gülümsedim.

"Tamam küçük hanım içmiyorum, nasıl isterseniz" deyip ellerimi kaldırdım. Gülümsedi.

Efsun çok garip bir kızdı annesi ve babası boşandıktan sonra babası Roma'ya taşındı. Annesi başka bir adamla evlenince babaannesinin yanına taşındı Efsunda benim evimin 5 sokak arkasında oturuyordu, okulu bırakmıştı ama Orcan Ege ve benim zorumuzla liseyi açıktan bitirmiş, bu yıl üniversite sınavıyla bizim üniversitemizi kazanmıştı.Eylül ayında bizimle birlikte olacaktı tekrar. Bu hepimizi sevindiriyordu.

Telefonum çalıyor...

Gelen arama Güntaç Giray

yanımda bir 'hassiktir' sesi duydum, Orcan telefon ekranına bakıp bir anda bana çevirdi kafasını

"Yine ne bok yedin acaba"

"Alo?"

"Alo Çınar neredesin? Geç kalacağız? Hazır mısın? Çok gürültü geliyor neredesin sen!?"

"Hey sakin ol. Ben gelmiyorum." karşıda ki sesin kolay pes etmeyeceğini biliyordum ama bende kolay pes etmeyecektim.

"Bak Çınar bu ailemiz için çok önemli lütfen bu sefer bizi kırma" dediğinde ailemi sevdiğimi her zaman onlara yakışır davranışlarda bulunmaya çalıştığımı -çoğu kez başaramasamda- düşündüm.

"Beni istiyorsan Orcan Efsun ve Efe'de gelecek." Şansımı zorluyordum, ama onlar yokken hiç çekemezdim bu iş seyahatini

"Tamam en geç 2 saate hazır olun"

"Tamam, görüşürüz baba." diyip telefonu kapattım.

"Nereye gidiyoruz lan" diyen Efenin sesini duydum muzipçe gülümsedim

"Hazırlanın gençler tatile gidiyoruz. 3 günlük bir Amerika tatili bizim için güzel olur diye düşünüyordum? Ne dersiniz New York'a gidelim mi ? " Efsun inanmayan gözlerle bana bakıyordu. Yüzünden çok sevindiği belli oluyordu.

"Cidden mi?"

"Evet Efsunum hadi gel sana izin alalım hemen."

Arkamda biri yere yığıldı. Ne olduğunu anlayamadan Orcan birine daha kafayı gömdü. Hassiktir ne oldu yine!

"Ne oluyor lan burada" diyerek Egede birine kafayı gömdü. Ayağa kalkıp yanlarına gittim.

"Efsun hakkında konuşuyorlardı sabahtan beri sesimi çıkartmıyordum. En son 'Çıkışta parasını verelim de oda bize versin' deyip pis pis sırıtmaya başladıklarında dayanamadım." dedikten sonra Ege'de bende adamlara daldık.

Efsunun çalıştığı bar Orcanlarındı. Kimseden bir zarar gelmez diye orada çalışmasına izin vermiştik yoksa çalışamayacaktı. Bar benim evime 3 sokak uzaklıktaydı bir olay olursa hemen yanına gidebilirdim. Orcan babasını arayıp kendisi ve Efsun için izin istedi. Babası biraz sorun çıkartsa da onayladı. Orcan arabasıyla Egeyi götürürken bende Efsunu evine bıraktım

Herkes hazırlanıp yarım saat sonra benim evimde toplanacaktı.Eve girip bir duş aldım. Yatağa uzanıp bir sigara yaktım. Karanlıkta düşünmeyi severdim. Ailemin yanından 18 yaşında ayrıldım. Müzik benim hayatımdı. Ben Çınar Giray, Giray Holding'in tek varisi, ama iş adamı olmak istemiyor müzik yapmak istiyordum. Köklü bir aileden geliyordum. Bu yüzden şuan yaşadığım evi ailem önceden almışlardı. Fakat onlarla kalmak istemediğim için buraya taşınmıştım. Mümkün olduğu kadar onlarla görüşmemeye çalışıyordum yaklaşık on bir aydır görüşmüyorduk. Nereden çıkmıştı ki bu Amerika gezisi? Neyse ki yanımda hiçbir şeye değişmeyeceğim üç mükemmel insanı da götürebiliyorum. Sahi bunlar nerede kaldılar ? Sigaramı söndürüp üstümü giyindim. Küçük bir el bavulunun içine bir kaç parça kıyafet ve takım elbisemi koydum. O sırada kapı çaldı. İlk gelen Efsun olmuştu, bir dakika sonra kapı tekrar çalındı. Efsun kalkıp kapıyı açtığında Ege ve Orcan kavga ederek içeri girdiler.

"Şu salağı on saat beklemek zorunda mıyım! Karı gibi on saatte hazırlanıyor vallahi kök saldım kapının önünde.!" Ege çok sinirlenmişti, bekletilmekten nefret ederdi.

"Ay iki dakika geç indim ne olmuş yani götüm, kardeş değil miyiz bekleyiver?"