မျက်သွယ် (Completed)

Part.1 (Zawgyi)

'ကလင္ ....ကလင္! '

'ပန္းလာပို႔တာပါဗ်ိဳ႕'

ၿခံေရ႔ွတံခါးစီက ဘဲလ္ သံေလးထြက္လာသည္ႏွင့္ခင္ေက်ာ့ႏြယ္  ခပ္သြက္သြက္ေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္ၿခံေရ႔ွသို႔ အေျပးသြားကာ ပန္းမ်ားကို သြားယူလိုက္ေတာ့သည္။ဒီေန့ သူမရဲ့ (၂၈)ႏွစ္ျပၫ့္ေမြးေန့မို႔လား၊
ႏွင္းဆီပန္းနီနီ မ်ားကို သူမ ေပြ့ပိုက္ကာ သယ္ရင္းအိမ္ထဲသို႔ျပန္လာခဲ့သည္။

'ဟယ္......မမေလး ပန္းေတြရလာၿပီပဲ'

'အင္း......လွတယ္မို႔လား'

'လွေပါ့ေတာ္ ..... ဒီတစ္ခါလဲ ေမြးေန့အမွီပဲေနာ္'

'အင္း....ခင္ ဘုရားပန္းသြားလဲလိုက္အုန္း
မယ္ေနာ့္'

ခင္ အိမ္ကအလုပ္သမေလး ႏွင့္စကားျဖတ္ကာ အိမ္ေပၚထပ္မွဘုရားခန္းသို႔တက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္၊
ခင္  ဘုရားပန္းအိုးေတြကိုေရေဆးကာ ယူလာ
သၫ့္ႏွင္းဆီပန္း မ်ားကို ဘုရားပန္းအိုးတြင္ ပန္းထိုးေနသည္၊
ခင့္  ေမြးေန့ တိုင္းႏွင္းဆီပန္းမ်ားအၿမဲေရာက္လာတက္သည္၊ ပို႔သၫ့္လူကို ခင္ မသိ လာပို႔သူကိုေမးေသာ္လည္း ထိုလူမွာ မေျဖေပ ၊
သူစိမ္းပစၥည္း ခင္ မယူခ်င္ေသာ္လည္း ပန္းမ်ားကို လႊင့္မပစ္ရက္ ၊မလႊင့္ပစ္ရက္ေအာင္ပင္ ပန္းမ်ားက လွသည္မို႔ပင္၊
ဘုရားပန္းမ်ားလဲၿပီးသည္ႏွင့္ ဘုရားဝတ္ျပဳျပီး  ေဈးသြားရန္ အိမ္ေအာက္သို႔ ဆင္းလိုက္လာသည္၊

'ႀကီးႀကီးေရ....ခင္ ေဈးသြားၿပီေနာ္ ေမေမ ႏိုးလာရင္ေျပာလိုက္အုန္းေနာ္ '

'ေအး...သမီး  ...ႀကီးႀကီးေျပာလိုက္မယ္ေနာ့္'

ေဈးျခင္းေလးအားလက္ကဆြဲကာ ေဈးသို႔ေျခခ်င္တာေလ်ွာက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။သိပ္ေဝးလွသည္မွမဟုတ္။

စည္ပင္ေဈး

ေဈးဆိုင္းဘုတ္ကိုျမင္ေနရၿပီမို႔ ခပ္သြက္သြက္ေလးေလ်ွာက္လိုက္သည္၊ မ်က္လံုးမ်ားေဝ့
ဝိွက္ကာၾကၫ့္မိေတာ့ မနက္အေစာႀကီးျဖစ္၍ ေစ်းဝယ္သည့္လူမ်ားသိပ္မ်ားေတးေပမဲ့ ေစ်းသည္ေတြကေတာ့ ကိုယ္ဆိုင္ သူဆိုင္
ႏွင့္ဆိုင္တန္းေလးေတြ တစ္စီတစ္တန္းႏွင့္ ဖြင့္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္၊ ေစ်းက အသားတန္းက သက္သက္ အသီးအရြက္တန္းက သက္သက္ႏွင့္ ခြဲျခားထားသည္မို႔ ခင္ အသားေရာင္း
သည့္ ေစ်းတန္းကိုေက်ာ္ကာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားေရာင္းေနသည့္ ေစ်းတန္းကို သြားလိုက္ေတာ့သည္၊