မျက်သွယ် (Completed)

Part.8 (Zawgyi)

ခင္ တစ္ေယာက္ သံုးဆင့္ခ်ိဳင့္ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးကို လက္က ဆြဲထားရင္း အိမ္​ေရ႔ွ ခံုတန္းေလးတြင္ ထိုင္ေနသည္၊
မေန့က ေမေမ ေျပာသည့္ အလုပ္ ကိုသြားရန္ ျပင္ၿပီးသြားမည္ လုပ္ေတာ့လဲ ေမေမက ထြန္းေမာင္ လာေခၚမယ္ဟုဆိုသည္ေၾကာင့္ အိမ္ေရ႔ွထြက္ကာ ထိုင္ေစာင့္ေနျခင္းပင္၊
အေရ႔ွၾကည့္လိုက္အေနာက္ၾကည့္လိုက္ႏွင့္ ခင္ တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာ မ်က္ခံုးတန္းေလးမွာလည္း တြန္႔ခ်ိဳးေနရေတာ့သည္၊
အေရ႔ွလမ္းမႀကီးအတိုင္းတန္းတန္းမွတ္မွတ္ လာေနသည္ ဂ်စ္ကား ေလး ၊ထြန္းေမာင္ရဲ့ကားျဖစ္သည္၊ခင့္  ေဘးတြင့္ ဂ်စ္ကားေလး တံု႔ခနဲ႔ ရပ္သြားကာ

' ခင္....ေစာင့္ေနတာၾကာၿပီလား...အိမ္ထဲကေန ေစာင့္တာမဟုတ္ဘူးကြာ'

'အဆင္ေျပတယ္.....'

ကားတံခါးကိုဖြင့္ၿပီး ကားေပၚတက္ထိုင္ကာ ခင္ တိုတိုတုတ္တုတ္တာ ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့သည္၊ထြန္းေမာင္ကလည္း ခင့္ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္း

'ခင္ ...တစ္ခုခုျဖစ္လို႔လား'

' ခင္ ကိုေဒၚေလးစီတာ ပို႔ေပးပါ!'

ခင္ ေဘာက္ဆက္ဆက္ႏွင့္ေျပာလိုက္သည္မွ ဂ်စ္ကားေလးကလည္း ခင့္ အိမ္ေရ႔ွက ေရြ့ေတာ့သည္၊ ဆန္စက္ရံုသြားတဲ့ လမ္းတေလ်ွာက္လံုး ခင္ ကလည္းစကားမစမိ ထြန္းေမာင္လည္း ထပ္မေျပာေတာ့ေပ၊
ဆန္စက္ရံုေရ႔ွေရာက္သည္ႏွင့္ ခင္ ကားေပၚမွဆင္းလိုက္သည္။

'ညေန အျပန္ ခင့္ကို လာမႀကိဳပါနဲ႔ ...ခင့္ဟာခင္ ျပန္ႏိုင္ပါတယ္....ၿပီးေတာ့ ထြန္းေမာင္ ေမေမ ေျပာသမ်ွလဲ လိုက္ၿပီးလုပ္မေနနဲ႔'

ထိုသို႔ေျပာၿပီး ခင္ လွည့္ကာထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္၊ခင္ ထြန္းေမာင္ကို စိတ္တိုသည္လဲမဟုတ္ေပ ထြန္းေမာင္က ေမေမေျပာသမ်ွကို လိုက္လုပ္ေနတာ ေမေမနဲ႔ထြန္းေမာင္နဲ႔​ေပါင္းၿပီး ခင့္ ကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနသည္မွာ ခင္ အဆင္မေျပသလို ခင္ ႀကိဳက္လဲမႀကိဳက္။

' ခင္ေလး.....အမေလး ဘယ္လိုျဖစ္လာတုန္း'

ခင္ မ်က္ႏွာ မွာ ရႊင္ရႊင္ျပျပဆိုသည္မွာမရိွ
မႈန္ကုတ္ကုတ္ ျဖစ္ေနသည္မို႔ ေဒၚေလးမွ ေမးလာသည္။