"Sakın!" diye bağırdı duygu duvarını kırarak. "Eğer o silahla kendini vurursan bunun dönüşü olmaz Efil!" Acıyla kahkaha atmaya başladım. Herkes benim bunu yapacağımdan o kadar emindi ki, korkuyorlardı.
Haklılardı da.
Yapacaktım.
"Niye?" diye fıs...
Sonraki bölüm ve ardından daha da detaylanacak olaylarımız, bu bölümler daha giriş aşaması gibiydi canlarım.
Teorileriniz o kadar güzel ki, Karan'ı sevmeyenler kitabı bırakabilirler. Ben onu, aşık olun çok sevin diye yazmıyorum. Bu uyarıyı bir kez yapacağım, her ana karakter sevilemez ancak herkes bir yerde haklıdır. Karan'ı anlamayı deneyin demem için daha çok erken ancak ileride hep birlikte göreceğiz. Ana karakter o ve değiştirmeyeceğim, aynı durumu Evren ve Kuzgun için de yapanlar olmuştu, ne Karan iyi bir adam ne de Ahu iyi bir kadın. Karan'ın çok yanlışı var ve belki de ileride olmaya devam edecek, bu hatalar ve kötülüklerle onu sevmeyi deneyin. :,)
Bölümü oylamayı ve o güzel yorumlarınızı eksik etmeyin olur mu? Sizi hissetmemin tek yolu bu!
instagram : wattyisigi | pazinwattpad
Keyifli okumalar dilerim herkese, yazım hatalarım için şimdiden affedin.🌹❤️🔥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DOKUZUNCU BÖLÜM
"Köprü, ikisinin ayrılış noktasıydı. Atladı kadın denize, suya kapıldı bilinmezliği."
Laura Branigan , Self Control
♠
"Ahu! Kendine gel Ahu!" Gözlerim yavaşça açılırken işittiğim sert sesle beraber olduğum yeri algılamaya çalışıyordum.
Ellerim.
Ellerim kan içerisindeydi.
Ve Karan yerde kanlar içerisindeydi.
Karnına sapladığım bıçak, benim eserimdi.
Bu benim tasarımımdı.
Ben Karan'ı bıçaklamıştım.
"Benden böyle intikam almak istediğini bilmiyordum." gözleri doluyordu titreyen dudakları arasından kelimeleri acımadan dökerken. "Ben seni deli gibi severken senin tek istediğin benim gücümmüş meğer."
Kulaklarım uğuldamaya başlarken başımı olumsuzca iki yana doğru sallıyordum. Beni mi deniyordu o?
Bu söyledikleri saçmalıktı, benim aklıma oynuyorlardı!
