"Sakın!" diye bağırdı duygu duvarını kırarak. "Eğer o silahla kendini vurursan bunun dönüşü olmaz Efil!" Acıyla kahkaha atmaya başladım. Herkes benim bunu yapacağımdan o kadar emindi ki, korkuyorlardı.
Haklılardı da.
Yapacaktım.
"Niye?" diye fıs...
Oy ve o güzel satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin olur mu? Her birini okumaya çalışıyorum ve düşünceleriniz benim için çok kıymetli!
Yazım yanlışlarım olursa affedin, hepinize güzel okumalar dilerim.❤️🔥
instagram : wattyisigi | pazinwattpad
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ON BİRİNCİ BÖLÜM
"Adam geliyordu, ortalık yangın yeri olmadan önce elinde tuttuğu çakmakla tutuşturmaya karar verdi. Tek bir kişi yanmayacaktı, o zaten ateşin ta kendisiydi."
all the things she said , t.A.T.u
∞
"Sen... Kimsin sen?" Karşımda aynayla bakışıyor hatta kendimi görüyordum ama sanki karşımda duran ben, daha ciddiydi. Kızgın ve kırgındı.
"Nasıl bu kadar kötü olabilirsin?" Gözlerim şaşkınlıkla aralanırken etrafa bakındım hızla. Kimse yoktu, hayal mi görüyordum ben?
"Ben gerçeğim, gerçek olmayan sensin Ahu!" Gözlerim nefretle kısılırken bana nasıl bağırabilirdi?
"Ses tonuna dikkat et!" Sesim fazlasıyla gür çıkmıştı.
"O kadar salaksın ki, sana söylenen her şeye inandın. Seni kandırıyorlar, intikam almaya çalıştığın adamın ailesi sonuna kadar haklı. Asıl haksız olan biziz, anlıyor musun beni? Kızıltuğ'ların bir intikam borcu var ve tek suçlu biziz!"
"Kes sesini, bana onun ailesini savunma!"
"Gerçekleri öğrenmek zorundasın duyuyor musun beni! Hastasın sen, bunu her dile getirmeye çalıştığımda engel olmayı başarıyorsun ama hastasın! Ve bunu öğrenmeleri lazım!"
"Ben hasta değilim. DEĞİLİM!" Sinirle aynaya yumruk geçirerek kırılmasını sağladığım esnada kulaklarımda bir cümle çınladı. "İstediğin kadar kaç, benden kurtulamazsın. Kendi ruhundan kaçamazsın Ahu, sen bir tasarımsın. Gerçek olan benim, gerçek olan tek şey Efil. Sen ise hayal dünyasında elinde sihirli değneğiyle oynayan hayali kızsın!"
Ellerime bulaşan kan, gözlerimin yumulmasına sebep olmuştu.
Efil'den;
"Kızıltuğ'un burayı bulması belki de dakikalarını alır Pamir, hastaneden neden kaçırdınız beni? O çatışma da neyin nesiydi?"
