Pov : Part18
កាត់មកជាច្រើនខែកន្លងមកនេះsunghoonនៅតែឆ្លៀតលួចមកតាមមើលអ្នកថ្ងៃខ្លះឆ្លងពីសាលាគេមក
រកអ្នកហើយផ្ញើររបស់នេះរបស់នោះអោយអ្នកជារឿយៗ គេតែងតែលួចមកតាមញ៉ែអ្នក ដោយមិនអោយសង្សារគេដឹង អ្នកព្យាយាមធ្វើហីៗក៏ប៉ុន្តែសួរថាអ្នកណាកាត់ចិត្តដាច់?។និយាយដល់ចំណុចនេះពិបាកណាស់jihoក៏ស្រឡាញ់sunghoonក៏អ្នកមិនដាច់ចិត្តទៀត។//Skip//
ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃសម្រាកអ្នកដើរទិញឥវ៉ាន់នៅផ្សារទំនើបមានអ្នកបម្រើមកជាមួយដែរ អ្នកដើរមើលទិញឥវ៉ាន់ហើយក៏ប្រាប់អ្នកបម្រើអោយចាំខ្លួនបន្តិចរួចហើយដើរចូលបន្ទប់ទឹកនារីបាត់ទៅ,អ្នកឈរនៅមុខកញ្ចក់ទាញក្រែមលាបមាត់មកលាបតែក៏បានលឺការសន្ទនារវាងមនុស្សស្រី2អ្នកនៅក្នុងបង្គន់។
Girl: ឯងកុហកsunghoonថាមានកូនចឹងបានកូនណាមកអោយគេ។
Vicky:យើងមិនដឹងទេតាមដំណើរសិនគិតមិនទាន់ចេញបើមិនកុហកsunghoonត្រឡប់ទៅរកមី
y/nមិនខាន។Girl:គេមិនដាច់ចិត្តពីមីស្រីនឹងទៀតហ្អេស។
Vicky:យើងឈឺចិត្តណាស់និយាយដល់ត្រឹមនឹងតែយើងមិនបណ្ដោយអោយមានរឿងនឹងកើតឡើងទេមីY/nត្រូវតែឈឺចិត្តគ្រាំគ្រា យើងមើលដឹងថាវានៅស្រឡាញ់hoonរបស់យើងឡើងញ័រខ្លួនហើយ។
អ្នកស្ដាប់លឺហើយហួសចិត្តប្រញាប់ចេញពីបន្ទប់ដឹងកុំអោយគេដឹង។អ្នកដើរមកគិតលុយឥវ៉ាន់ហើយមានអ្នកបម្រើចាំកាន់។អ្នកដើរបណ្ដើរគិតបណ្ដើរ
Y/n:vickyគុំគួនយើងដល់ថ្នាក់នេះហ្អេស?យើងបានធ្វើអីនាងទៅពីមុនមក? សូម្បីតែsunghoon ក៏នាងពាក់ស្នែងអោយដែរ(សំណួរជាច្រើនហោះចូលខួរក្បាលអ្នក,អ្នកទាញទូរស័ព្ទតេទៅnachaeប្រាប់រឿងគ្រប់យ៉ាងទៅនាងទាំងអស់)
Nachae:មីvickyនឹងនិយាយដើមឯងអាក្រក់ម្លេះលឺហើយក្ដៅណាស់នាងនឹងសមតាត្រូវទះម្ដងហើយ។
Y/n:nachaeនិយាយពិននឹងសិនបានហើយយើងដឹងវិធីប្រដៅនាងនឹងហើយ។(អ្នកចុចទូរស័ព្ទបិទញញឹមឡើងពេលឃើញរាងសង្ហាsunghoonដើរនៅម្ដុំនេះ)
Sunghoon:y/nអូនមកទិញអីមែន?(រាងសង្ហាស្ទុះដើរចូលមករកអ្នកពេលក្រលេកឃើញអ្នក)
Y/n:ចា៎មែនហើយ,តែកំពុងតែរៀបទៅវិញហើយ។
Sunghoon:អោយបងជូនទៅវិញបានអត់។(អ្នកញញឹមងាកសម្លឹងមើលអ្នកបម្រើ)
Y/n:ពួកបងទៅផ្ទះមុនចុះចាំខ្ញុំអោយមិត្តភក្តិខ្ញុំជូនទៅ(អ្នកនិយាយហើយដើរចេញទៅជាមួយស៊ុងហ៊ូនមុននឹងឡើងឡានទៅជាមួយកម្លោះ)
Sunghoon:Y/nបង....?
Y/n:មិនបាច់និយាយទេខ្ញុំដឹងថាលោកចង់អូសក្រឡាបបួលខ្ញុំត្រូវគ្នាហើយ។(អ្នកនិយាយកាត់គ្រាន់គេហើបមាត់ដឹងដល់ក្រយៅប្រុសសាវាមង)
Sunghoon:បងដឹងថាទោះបងប្រឹងយ៉ាងណាក៏អូនមិនព្រមត្រឡប់រកបងវិញដែរ.....តែបើអូនមិនស្អប់បងទេសុំត្រឹមរាប់អានគ្នាក៏បងអស់ចិត្តដែរ។
Y/n:អ្នកណាថាខ្ញុំមិនព្រម???
To be continued.....(អីយ៉ូយមិចនុង)
YOU ARE READING
MY BOYFRIEND
RomancePARK SUNGHOON X CHOI Y/N ស្នេហាមួយដែរមានទាំងភាពផ្អែមល្អែមរួមនឹងការឈឺចាប់ តើចុងបញ្ចប់ពួកយើងដើរដល់ចំណុចណា?