MY BOYFRIEND

23

POV: PART23 (ជង្គង់បងលត់ដល់ដីហើយ)

Y/n:ហ្អាក ក្មួយបងកើតអីនឹងមិចគេយំចឹង?(អ្នកងាកសួរគូរដណ្ដឹងធ្វើភ្នែកលីងឡង់ដូចចាប់មិនយល់សេចក្ដី)

Jiho:បងអត់ដឹងដែរពៅ គេរំភើបពេកដឹង,តោះទៅរាក់ទាក់ចាស់ៗទៅអូន(អ្នកនឹងគេបណ្ដើរគ្នាចូលទៅ)

Sunghoon វិញយំយកៗគេធ្វើអីលែងត្រូវហើយសង្សារខ្លួនស្រឡាញ់ក្លាយជាមីងថ្លៃរបស់ខ្លួនក្នុងរយ:ពេលដ៏ខ្លីគេយលសប្តិមែនទេមិចនិងអាចទៅរួចទៅ?

Sunghoon:y/nនិយាយគ្នាសិន មានន័យថាមិចចំពោះរឿងនេះ(គេស្ទុះចាប់ទាញដៃអ្នកពេលឃើញអ្នកដើរតែម្នាក់ឯងនៅម្ដុំនេះ)

Y/n:អូនគ្មានពាក្យបកស្រាយទេ(អ្នកប្រលេះដៃចេញពីការចាប់របស់គេ)

Sunghoon:មានន័យថាមិច y/nគាត់ជាពូបង អូនលឺទេអូនជាសង្សារបងនៅសុខៗមានរឿងនេះកើតឡើងយ៉ាងមិច?(គេយំយកៗអង្រួនអ្នកសួរអ្នក)

Y/n:មែនហើយអូនដឹងគាត់ជាពូបងហើយក៏ដឹងមកមួយរយ:ហើយដែរ ចុះនាងនោះក៏ជាមិត្តភក្តិជិតស្និតអូនដែរបងចាំទេបងដឹងតាំងពីដើមទៀតផង?( អ្នករុញគេចេញស្រែកដាក់គេវិញ)

Sunghoon:រឿងនាងនិងបងចប់ហើយតើក្រែងយើងស្រឡាញ់គ្នាហី អូនឆ្លើយមក អូនគ្រាន់តែចង់សងសឹកបងចាំបាច់ធ្វើបែបនឹងធ្វើអី?

Y/n: បងជាអ្នកបង្ខំអូនបងមិនកែចរិក សុំទោសអូនមិនបានស្រឡាញ់បងទេគ្រប់យ៉ាងគឺអូនបោកប្រាស់បងទេ,បេះដូងអូនលែងមានបងយូរហើយ,អូនធ្វើគ្រប់យ៉ាងបោកប្រាស់បងចង់អោយបងស្គាល់យល់អារម្មណ៍ពេលត្រូវគេបោកប្រាស់តែប៉ុណ្ណោះ។(មួយប្រយោគនេះsunghoonងងឹតមុខ ចាក់គេចំចំណុចមួយកាំបិតដោយមនុស្សស្រីម្នាក់ដែរគេស្រឡាញ់អស់ពីចិត្ត)

Sunghoon:អូនមិនអាចទៅចោលបងបានទេអូនថ្ពក់ដៃសន្យាជាមួយបងពីមុនថាយ៉ាងមិចខ្លះអូនចាំបានអត់ y/nបងស្រឡាញ់អូនខ្លាំងណាស់បងសូមអង្វរអូន។

Y/n:តែខ្ញុំអត់បានស្រឡាញ់លោកទៀតទេសុំទោសផង,នេះហើយជាអារម្មណ៍គេក្បត់លោកយល់ហើយនៅ យើងចប់គ្នាត្រឹមនឹងចុះ ។

Sunghoon:អូនបងអង្វរអូនកុំទៅចោលបងអីបងអង្វរបងសុំទោសពីមុនបងក្បត់អូនតែបងកែហើយតាអូនអាណិតបងផងបងរស់ខ្វះអូនមិចនឹងបានទៅ? (រាងសង្ហាលុតជង្គង់នៅចំពោះមុខអ្នកទឹកភ្នែកកូនប្រុសហូរស្រក់ចុះប្រដេញគ្នា ជង្គង់គេលត់ដល់ដីទ្រហោរយំសុំក្ដីស្រឡាញ់ក្ដីមេត្តាពីរអ្នក)

Y/n:បេះដូងខ្ញុំមានតែjihoទេលោកកុំធ្វើអោយខ្ញុំពិបាកអី ,ខ្ញុំបោកលោកប្រើទេពីមុនខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ជាន់ឈ្លីបេះដូងលោកធ្វើអោយលោកដឹងថាអារម្មណ៍ត្រូវគេបោកប្រាស់វាយ៉ាងណាតែប៉ុណ្ណោះ(សម្លេងត្រជាក់ស្រឹបរបស់អ្នកនិយាយមកចំៗហើយបែរខ្នងដើរចេញទៅមិនខ្វល់ពីមនុស្សប្រុសដែរលត់ជង្គង់ដល់ដីនោះឡើយ)

Sunghoon:អូនបងសុំអង្វរអូនកុំចោលបង បងមិនអាចរស់ខ្វះអូនបានទេ សម្លាប់បងមកល្អជាងបើអូនចេញទៅ(គេស្ទុះងើបឈរអោបអ្នកពីក្រោយទឹកភ្នែកគេស្រក់លើស្មារអ្នកអោបឃាត់អ្នកជាប់តែអ្នកប្រលេះដៃគេចេញពីចង្គេះហើយដើរចេញទៅតែគេបន្តនិយាយទើបអ្នកឈប់ហើយនៅស្ដាប់បន្តិច)

Sunghoon :ជង្គង់បងលត់ដល់ដីហើយ សូមអូនមេត្តាផង បងធ្លាប់ស្រមៃចង់លត់ជង្គង់តែលត់ជង្គង់សុំអូនរៀបការប៉ុន្តែពេលនេះបងលត់ជង្គង់អង្វរសុំអូនកុំចាកចេញពីបងអី។(គេនិយាយទាំងដង្ហក់ ទឹកភ្នែកសឹងក្លាយជាឈាម,តែអ្នកមកខ្វល់ហើយនៅតែបន្ដដើរចេញទៅដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរ)

Sunghoon:Y/n!!!!(គេស្រែកហៅអ្នកអស់សម្លេងទន់ជើងដួលអង្គុយយំយ៉ាងខ្លាំងដែរគេមិនធ្លាប់បានយំពីមុនមក នារីតែម្នាក់ដែរគេស្រឡាញ់ដើរចេញទៅហើយគ្មានងាកក្រោយនោះទេ)

To be continued.....(សូមរងចាំទស្សនាភាគបញ្ចប់)