ភាគ37:គូដណ្ដឹង

167 9 1
                                    

សម្លេងថ្ងួចថ្ងូរសូរលាន់រហឹងរងំពេញព្រៃ តែដោយសារទីនេះជាព្រៃស្ងាត់ ទេីបមិនមានអ្នកណាដឹងលឺ នឹងមកឃេីញលេីយ វាហាក់កាន់តែជួយឲ្យកំលទាំងពីធ្វើការទៅមុខយ៉ាងរលូន យ៉ុងហ្គីបានចាប់ជីមីនផ្អែកទៅនឹងដេីមឈេី លេីកជីងម្ខាងពាក់នៅនឹងចង្កេះរបស់គេមុននឹងរុកបុកបញ្ចូលសាជាថ្មី...

"អាស អឹម ខ្លាំងៗមក"ជីមីនស្រែកថ្ងូរខ្លាំងៗតាមអារម្មណ៍ខុសស្រួលដែលអ្នកកំលោះជាសង្សារបានផ្ដល់ឲ្យ យ៉ុងហ្គីបានជីមីនបេីកដៃឲ្យបែបនឹងក៏កាន់តែពេញចិត្តជាខ្លាំង បុកសម្រុកញ៉ាប់ឆ្មេរ

"អាសៗ អឹម *ផាច់*ស្រួលខ្លាំងណាស់"

"អាស!ឈឺ វៃអូនធ្វើអី អាស!"ដោយសារយ៉ុងហ្គីវៃគូតគេមួយដៃលេីងស្នាមជាប់នៅទីនោះ ទេីបជីមីនអត់សួរមិនបាន គេឈឺណា

"អឹម ព្រោះបងខ្នាញ់ពេកនោះអី អាមអឹម"យ៉ុងហ្គីនិយាយរួចពួកគេក៏បន្ដរនៅល្បែងរោលរាលនោះ ជីមីនបេីកដៃឲ្យយ៉ុងហ្គីមួយទំហឹង យ៉ុងហ្គីក៏ដូចចិត្ត បុកសម្រុកផង ដៃក៏មិនឲ្យទំនេរលូកមកច្របាច់សាច់ពេីមៗនោះពេញៗដៃ ពេីងពណ៍ក្រហមរងាលពីមួយទឹកទៅមួយទឹកពីមួយក្បាច់ទៅមួយក្បាច់ ហាក់មិនអស់សោះ

"អាសៗ អឹម យ៉ុងបានហេីយ"ក្រោយធ្វើការអស់ជាច្រេីនម៉ោងជីមីនក៏គោះខ្នងយ៉ុងហ្គីតិចៗបំណងចង់សុំឲ្យឈប់ ព្រោះថាគេហត់ណាស់

"អេីម អឹម "យ៉ុងហ្គីមិនខ្វល់បែជាគិតតែពីថេីបឈ្មុសឈ្មុល កម្រេីកចង្កេះមិនឈប់ ហាក់ដូចជាក្ដីសុខនៃតណ្ហាវាយលុកពេញខួរក្បាលនឹងរាងកាយទៅហេីយ

"យ៉ុង!!!"ដោយសារជីមីនហាមឃាតខ្លាំងពេកយ៉ុងហ្គីក៏ងាកមកសម្លឹងមុខជីមីនបន្ដិច មុននឹងញញឹមលេីង ក្នុងចិត្តយ៉ុងហ្គីបែជាមិនគិតចង់ឈប់សោះ យ៉ាបានម្ដងហេីយចង់ម្ដងទៀតមែនទេ

"បាទ!អូនសម្លាញ់ចិត្តបង"ពាក្យសម្តីផ្អែមល្ហែមណាស់ តែចង្កេះបោលបុកសម្រុកមិនឈប់ រករឿងគេទៀតហេីយមែនទេ

"អូនឈឺ ឈប់ទៅណាពួកយេីងធ្វេីវាមកយូរហេីយ"យ៉ុងហ្គីលឺបែនេះគេក៏មិនចង់ធ្វើបាបអីទៀតដែរទេីបឆាប់សម្រុកឲ្យដល់ទឹកនឹងអាបានឈប់ដូចចិត្តអ្នកជាសង្សារនោះអី

អធិទេពស្នេហ៍💗(Slow Up)Where stories live. Discover now