3 yıl Aradan üç yıl geçti. Bu 3 yıl içerisinde çok şey oldu, çok şey değişti. Alev, Meriç ile ayrıldıktan sonra İstanbul'a geri döndü. Orada üniversiteyi bitirdi ve doktor oldu. Şuan Ege ile aynı yerde çalışıyor. O zamandan beri kimseyle sevgili olmadı veya kimseyi sevmedi. Sadece okuluna ve hayalindeki mesleğe odaklandı. Hiçbir erkeği hayatında istemedi o Meriç yüzünden. Üç yıldır Trabzon'a gitmiyor Meriç yüzünden. Haftada üç gün sahile gidip sigara içmek ve eskileri hatırlayıp sabahlara kadar ağlamak artık onun için bir alışkanlık haline geldi. Aslında Meriç yüzünden değil, duyduğu pişmanlık yüzünden. Meriç'e, Aysima'ya, Aslı'ya güvendiği için çok pişmandı. Aysima Amerika'daki okulunu bitirdi ve iki yıldır Türkiye'de Mimar.
Sahilde oturdukları gün arkasını döndüğünde Aysima ablanın kavgalı olduğu eski arkadaşı Defne'yi gördü. O gün Meriç ve Aysima ablanın Alev'in arkasından çevirdiği bütün oyunları öğrendi. Onun için en büyük pişmanlık onlara güvenmek en kötüsü Meriç'e aşık olmaktı.
Alev o gün karar verdi. Sadece kendi hayatına odaklanacaktı. İstanbul'da ayrı bir eve çıktı. Bu konular yüzünden ailesi ile birkaç kez kavga etti ama kimse Alev'in umrunda değildi. Meriç arada sırada nasılsın diye ona mesaj atıyordu ama Alev mesajların hiçbirine bakmıyordu. Bakmayı bırak ilk olarak Meriç'i engellemişti. Alev kendini dış görünüş olarak da değiştirdi. Saçını boyattı ve giyim tarzını değiştirdi. Hobi lerini bile. Artık Trabzon'a yılda bir haftalığına falan gidiyor.
Defne sahil günü Alev'e, Aylis ve Seda' nın bile bilmediği şeyleri anlattı. Alev onlara çok güvenmişti, en çokta Aysima'ya.
Defne o gün Alev'e Meriç'in sevgilisi olduğunu söylemedi. Bunu Alev'e kendisinin söylemesini bekledi ama Meriç üç yıldır ortalarda yoktu. Aysima şuan Trabzon'da ailesinin yanında kalıyor. O günden sonra hiç konuşmadı Alev'le. Yaptığı şeylerden pişman olsada neye yarar.
Alev
Sabah yine saat altı buçuk da kalktım ve hazırlandım. Her zamanki gibi Ege'yi beklemeye başladım. Arabam var ama Ege Hastaneye giderken benide alıyor yolunun üstünde olduğum için. Aynı yere iki araba gitmek saçma bence. Ege genel cerrah ben ise beyin cerrahıyım. Meriç'in beni terk ettiği günden sonra üniversitemi okumaya devam ettim ve beyin cerrahı oldum. Şuan kendi arabam, evim, mesleğim kısacası istediğim her şeyi almaya gücüm var.
Ege arabayı önümde durdurdu ve binmemi bekledi. Onu bekletmeyip hemen arabaya bindim. "Günaydın Ege" her zamanki gibi günaydın dedim. "Günaydın Alev" Hemen arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı. Yine her zamanki gibi çok ciddi bir şekilde konuştu "hazırmısın bugünkü yemeğe?"
Doğruya bugün akşam hastane yemeği var. Hastanenin en iyi doktorlar arasında özel bir yemek. Bu kişiler arasında ben ve Ege'de varız. Canım pek gitmek istemese de mecburum buna. Ne giyeceğime bile karar vermedim daha. Akşam eve gittikten sonra giyinirim bişeyler. Umarım direk hastaneden sonra gitmezler yemeğe.
Düşüncelerime son verip Ege'ye cevap verdim. "Valla hiç hazır değilim. Zaten gitmek istemiyorum. Sen hazırmısın?" "Bende hiç gitmek istemiyorum ama mecburuz buna. Eğer gitmezsek müdürden çok büyük azar işitiriz, hiçbir yemeğe katılmıyoruz zaten. Bu sefer sessiz kalmaz yani." Haklıydı, neredeyse bir yıldır hiçbir iş yemeğine katılmamıştım.
İşe başlayalı bir yıl oldu. Hastaneden memnunum o yüzden işimi de severek yapıyorum. Ama işe başladıktan iki ay sonra biri hergün masama gizlice karam bırakıyor. Bunun kim olduğunu halâ öğrenemedim. Kendisini çok merak ediyorum. Çünkü hem benim en sevdiğim çikolatanın karam olduğunu nereden biliyor, hemde ilk günden beri bana hiç yakalanmadan nasıl yaptığını merak ediyorum. Ben daha önce kimseye karam sevdiğimi söylemedim. Nereden biliyor yada öğrendi. Ama bu kişi erkekse ve eğer niyeti sevgili olmak falansa şimdiden vazgeçsin. Çünkü böyle bir ihtimal yok.
Hastanenin otoparkına geldikten sonra arabayı güzel bir yere park ettik ve arabadan indik. Hastanenin sadece doktorların girebildiği oda için kart gerekiyor. Ve ben yine o kartı unuttum. "Ben yine kartımı unuttum, sen bana anahtarı ver gidip kartımı alayım sende git istersen." Dedikten sonra anahtar için elimi ona uzattım. "Tamam sen git al bende içeriye gireyim." Ege'ye tamam anlamında başımı salladım. Arabaya gidip kartımı aldım ve bende Ege'nin peşinden içeriye girdim. Kapıdan girip odaya çıktım. Yine her zamanki gibi masamın üzerinde karam vardı. Kahvaltıdan sonra her zaman yerdim çikolatayı. Bilgisayarımdan bugünkü programıma baktım ve çok yoğun geçiceğini anladım. Her zamanki gibi yine yoğun bir gün.
Ameliyattan çıktıktan sonra Ege ile yemek yemeğe gittik. Yemeğimizi yerken Ege hiç beklemedigim bir şey söyledi. "Duydunmu Meriç gelmiş, şuan Trabzon'daymış." Şaşkınlıktan donup kaldım Ege'nin karşısında. Nasıl geri gelebiliyor yüzsüz bir şekilde. Umarım benim karşıma çıkmaz yoksa hiç sakin kalmam. Bu konuda çok hassasım. Her bir konuda çok sinirleniyorum, bağırıyorum. Bundan ne kadar hoşlanmasamda ani bir şekilde oluyordu. "Gelişmi? Haberim yoktu, zaten umrumda değil. Bana gözükmesinde ne yapıyorsa yapsın Aslı ile." Aslı ile ilgili her şeyi öğrendim o gece Defne den. Öğrendiğim şeyler canımı çok yakmıştı. En çok onlara kırılmıştım. Defne bana Aslı'nın Meriç ile gizli gizli her gün buluştuğunu söyledi. Bana kanıt bile gösterdi, meriç'in Aslının odasına giderken ki görüntülerini görmüştüm. Ama artık eskisi gibi takmıyorum Meriç'i. Beni hiç ilgilendirmiyor, ben kendi hayatıma odaklandım. Gerisi umrumda değil. "Meriç'e olan nefretin azaldı mı?" Sorduğu soruyla ona yöneldim. "Aslında eskisi gibi onu düşünmüyorum, şuan ne yaparsa yapsın. Zaten unuttum onu boşverelim Meriç'i. Sen napıcaksın akşam?" Konuyu kapatmaya çalıştım çünkü nefret ediyorum bu konudan. Ege "bakalım. Belki AVM ye falan giderim." Ona bir kez daha baktım. Ege gerçekten çok yakışıklıydı. Ona gerçekten değer veriyorum. O benim için farklı.
Yemek bu şekilde geçti. Yemek yedikten sonra biraz sohbet ettik ve hastaneye geri döndük. Hastanede işimiz bitinde Ege ile AVM ye gittik.
Ege_ergin
58k takipçi 123 gönderi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ege_ergin:Yine bir iş çıkışı 567 beğeni Yorumlar kapalı..
Ege'nin Instagram gönderisini gördüğümde şaşırdım. Benim çektiğim fotoğrafı paylaşmış, onun beğenmediği benim beğendiğim fotoğrafı. "Paylaşmışsın fotoğrafı, hani beğenmemiştin." Ege sırıtarak bana baktı. "Sonradan gözüme bı güzel gözüktü diyelim" deyince bende gülmeye başladım. Sen beğendiğin için demiyoda neyse. " Tabi canım, kesin o yüzdendir." Dediğimde içeceğinden bir yudum aldı ve bana baktı. Bir anda ciddi bir şekilde bana bakmaya başladı. İlk başta bana neden öyle bakıyor diye korktum ama sonra farkettim ki bana değil arkama bakıyordu." Nereye bakıyorsun Ege?" Diye sorduğumda bana baktı. "Alev, geri gelmiş." Dedi. Kimden bahsettiğini anlamıştım. Geldigini biliyordum ama inanmak istemedim.
Yavaşca arkamı döndüm ve Ege'nin baktığı yere baktım. Tam karşımda duruyordu. Gözlerim onun gözüyle kesişti, nedense midem bulanmaya başladı. Bı anda yaşadığım anılar aklıma geldi. Beni nasıl kandırdıkları, oyun oynadıkları, onlara inandığım için Bir kez daha pişman oldum onu gördüğümde. Gelmişti, Meriç geri gelmişti. Şerefsiz geri gelmişti.
