SON ÇARE

13.Bölüm

Sabah uyandığımda kendi evimde değil başka bir evde açtım gözlerimi. Odayı inceledim. Çoğu eşya beyaz renkliydi.
Burası Ege'nin odasıydı. Ege neredeydi?Aşağıya inecegim zaman içerden sesler gelmeye başladı.
"SEN ONU BENDEN ALDİN. HEPSİ SENİM YÜZÜNDEN DEFOL GİT ARAMIZDAN.
Bu bağıran kişi Meriç'di.
Onun burada ne işi vardı?

"ASIL SEN GİT ALEV'İN HAYATINDAN. KIZ SENİN YÜZÜNDEN NELER YAŞAMADIKİ.
SEN GİTTİKTEN SONRA HERKES SUÇU ONDA ARADI. AİLESİ ONA KIZDI HİÇ SUÇU YOKKEN.
Bir anda durdu ve sakin bir şeklide nefes aldı." Eğer ben Alev'i korumasaydım. Çevresinden uzak tutmasaydım bu kadar güçlü duramazdı. Onun iyi olması için herkesle konuştum, çabaladım. Ben onun iyi olması için İtalya'ya gitmekten vazgeçtim. İş hayatımı tehlikeye attım. Ailemle bile kavga ettim. Sen ne yaptın?
KIZI BİR ANDA TERK ETTİN!"

Ege'nin dediklerini duyunca nedense sinirlenmiştim. Neden bana bunlardan bahsetmedi hiç. Neden ailesi ile kavga etti.
"Sen hayırdır ya. Alev'e aşıkmısın sen?
Ne bu tavırlar. Sen bu kızı sevgilin mi zannediyorsun.

"Benim onu sevgilim sandığım falan yok. Sadece onu sizin gibilerden korumaya çalışıyorum. Ayrıca ona aşık değilim. Bu söz konusu bile olamaz. Biz iş arkadaşlarıyız." Bunu duyduğum nedense moralim bozulmuştu. Sadece arkadaşmıydık. Kendine gel Alev, başka ne olacaktınız. Hem beni korumak onamı kalmıştı.

Yavaş bir şekilde aşağıya indim.
Meriç ve Ege geldiğimi anladıkları an bana döndüler. Gözüm ilk Ege'ye gitti.
O da bana baktı.
Meriç'e dönüp konuştum. "Senin ne işin var burada Meriç. Neden hala benim peşimdesin. Sal artık beni. Siktir git o Aslı piçinin yanına. Seni görünce midem bulanıyor."
Meriç bana dalga geçer gibi gülerek baktı. Bu gülüşü acayip sinirlerimi bozuyordu.
"Sakin ol güzelim. Sadece konuşmaya geldim."
Onun üstüne doğru gitmeye başladım.
"Bana güzelim deme. Sen öyle dedikçe kendimi çirkin buluyorum. Ayrıca benim seninle konuşacak bir şeyim yok. Defol git şimdi."
"Alev bak seninle konuşmam gerek, beş dakika lütfen."
Konuşsa bile birşey değişmeyecekti.
"Sadece beş dakika."
Meriç ile balkona geçtik. Ege içerideydi.
"Başla hadi seni bekleyemem." Dedim Meriç'e.
Konuşmaya başladı.
" Bak Alev bana inanmayacaksın biliyorum ama ben o gün acil bir işim çıktığı için Kıbrıs'a geri döndüm. Aslı da Kıbrıs'a geri dönüyormuş tesadüfen beraber gittik. Zaten ben uçaktan indiğim gibi göreve gittim. Bunada inanmayacaksın ama ben gerçekten Aslı ile sevgili değilim."
Aslı ile sevgili değilim mi dedi o.
Ben aslı ile Meriç'in sevgili olduğunu bilmiyordum.

"Sen ne dedin az önce."
"Aslı ile sevgili olmadığımızı dedim."
Bilmediğimi ona söylemedim. Bu konuyu başkasından öğrenecektim. Çünkü ona güvenmiyorum.
Biraz daha Meriç'i dinledikten sonra bittiğini anladım.
"Bittiğine göre sıra bende. Ben her şeyi biliyorum Meriç, o yüzden bana boş şeyler geveleme. Ben senin beni terk ettiğin gün her şeyi öğrendim zaten o yüzden hiç bir şeye inanmıyorum. Şimdi bu evden defol git."
Dedim ve sustum.
"Bak Alev gerçekte-"
"Sana git dedim hala konuşuyormusun!"
Dediğim gibi balkondan çıkıp evin dış kapısını açıp çıkmasını bekledim.
Meriç yavaş yavaş gelip evden çıkarken burada bitmediği söylerken kapıyı yüzüne kapattım.
Hemen Ege'ye döndüm. Onada soracaktım bunları. "Dün beni neden buraya getirdin. Benim evim var."
"Seni arabaya bindirdikten sonra evine gittik. Kapıda kustun. Sonra bidaha uyudun, bende seni bize getirdim."
"Peki benim üstümü kim değiştirdi. Ve bu üstümdekiler kimin?"
"Seda bizdeydi. Birazda seni o yüzden bize getirmek istedim. Evde tek başına kendine bişey yaparsın diye korktum. Özür dilerim. Üstünüde o değistirdi zaten.

Ege'ye sinirli bir şekilde hızlıca yürümeye başladım. Tam önünde durdum.
Bana bakmaya başladı aynı benim gibi.
"Sen ne yaptığını zannediyorsun Ege."
Bi anda yüz ifadesi anlamamış gibi değişti. "Ne diyorsun anlamıyorum Alev. Ne yapmışım ben."
"Sen nasıl benim için işini tehlikeye atarsın, nasıl ailen ile kavga edersin. Biz neyizde böyle davranıyorsun. En önemlisi ben kendimi koruyamıyormuyum. Onu korumak için herkesle konuştum ne demek ya. Cevap ver!"
Biraz yüzüme boş boş baktı ve sinirli bir şekilde konuşmaya başladı.
"Biz seninle hiçbir bok değiliz Alev.
Olamayız da zaten. Sadece benim iş arkadaşımsın, ayrıca kardeşimin arkadaşı. Şimdi bu konuşma burada bitsin lütfen" dedi ve yukarı çıkmaya başladı. Bende arkasından "Aramıza biraz mesafe koyalım. Görüyorum ki dışarıdaki insanlar bizi yanlış anlıyor. Bu yanlış anlaşılma ortadan kalksın. Bir süre benimle konuşma." Dedim ve gözlerine baktım. Sanki üzülmüş gibiydi ama neden üzülsün ki.
"Bu olanlar yüzünden beni suçlayamazsın Alev. Ergenler gibi kavga ediyoruz. Ama benimle arana mesafe koymak çok istiyorsan, tamam artık önüne bile çıkmam. Ama unutma sende benim karşıma çıkmayacaksın. Herşey karşılıklı. Sana artık iyi bir hayat bile dilemeyeceğim. Benim gözümde şu andan itibaren o kadar değerin bile yok. Bunları sen kendin yaptın." Dedi ve montunu alıp kendi evinden Çıkıp gitti.