SON ÇARE

17.bölüm

"Tamam, seninle kalırım."

Verdiğim karar ne kadar doğru bilmesem de Ege'nin yanında kendimi her zaman güven dolu hissettiğim doğru.

Ege sanki dediğim şeyden memnunmuş gibi gülümseyerek koltuğa yaslandı. İkimizde çok sessiz bir şekilde olacakları düşünüyorduk. Ben bir süre ama bu süre ne kadar hiçbir fikrim yok Ege'de yaşayacaktım, işten çıkacaktım, ama hiç istemiyorum, Ege'yle gezip onunla vakit geçirecektim. Düşünmesi bile sıkıcı. Biraz düşündükten sonra aslında Ege'de kalmamın çokta gerekli olmadığına karar verdim.
"Benim bir süre sende kalmamın bana ne yararı var. Eğer benim etrafımda bir kişiyse, beni her türlü bulur zaten. Vazgeçtim gelmeyeceğim."
Son dediğim cümle ile Ege kasıldı. Ama gitmemiz hiçbir manası yok. Ben kendimi koruyabilirim.

"Bende kalmanın sana çok yararı var Alev. Oturduğum sitede güvenlik sistemi çok güçlü, benim haberim olmadan veya onayım olmadan kimse içeri giremez. Bu diğer dairede oturanlar içinde geçerli. Hem kalıp kalmaman umrumda değil. Ama içinden kendini koruyabileceğini, kimseye ihtiyacın olmadığını düşünüyorsan yanılıyorsun. Bu gizli kişi bir kişi değil, sürekli değişiyor. Yani arkasında ya güçlü biri var yada bir çete."

Dediği şey ile aklıma en mantıklısı Ege'de kalmak geldi. Ege'nin evi gerçekten çok büyük ve pahalı bir siteydi. Bir kişi için 160 metrekare eve ne gerek var anlamasamda çok güzel bir eve sahip olduğu kesin. Benim evim ise ortalama bir ev onun evine göre. Daha fazla düşünmemeye karar verdim evleri. Daha önemli şeyler var şuanBu kişi benden ne istiyor veya ben ona ne yaptım hiç bilmiyorum. Bu pislik eğer kimse benden uzak durması için her şeyi yaparım. Bu yaşıma kadar hiç böyle bir şey olmadı. Aniden biri beni öldürmeye çalışıyor, beni takip ediyor. Kulağa çok korkutucu gelsede bir şekilde kendimi güçlü tutmalıyım. Ege ayağa kalktı ve kapıya doğru yürümeye başladı.

"Nereye gidiyorsun."
Sorduğum şeye bak, uzaya gidiyor sanki. Eve gidiyor nereye gidecek.

"Eve gidiyorum, bana gelmeyeceğini söyledin."
Tabikide söylediklerinden sonra burada yalnız kalamam. Korkudan altıma sıçarım.
"Tabikide geliyorum Ege. Ben onu şakasına dedim zaten."

"Aynen Alev kesin şakasına demişsindir, korkuyorum demiyorsunda."

"Ne korkucam be çok konuşmada bekle biraz kendime birkaç kıyafet alayım."
Gülerek karşılık verdi. O bile anladı korktuğumu.

"Tamam bekliyorum."

Bir kaç kıyafet aldım ve aşağı ya indim. Ege büyük bir ohh çekti.

" Şükür yarrabbim. Neden bu kadar uzun sürdü ya."
Ne kadar abarttın be Ege. Sadece bir saat falan. Ne alacağıma karar veremedim ne yapayım.

"O kadar büyütme Ege kırk dakika falan yani."
Gidip kapıyı açtı ve çıkmam için yol verdi.

"Keşke kırk dakika olsaydı." Dediği şey ile ikimizde güldük. Evden ikimizde çıkarak arabaya doğru yürüdük. Aklıma Seda ile Aylis'e haber vermediğim geldi.

"Ege sen git ben kızlara hebar vereyim gelirim beş dakikaya."

"Tamam ama lütfen beş dakika olsun."
Büyük bir kahkaha atarak güldüm. Eminim beş dakika olur.

O arabaya gitti bende hemen aylis'i aradım.

Alo efendim Alev