Henüz olanları algılayamamış şekilde kutunun içine bakarken bahçeye giren köpekle boynunda hissettiği acı yüzünden gözlerini kapatmıştı.
Felix üstüne atlamıştı.
Tutunmak için kendisinin boynuna yapışmıştı ve bu derisinin kanamasına sebep olmuştu. Tırnağı daha da batmadan Refleks olarak ellerini beline yerleştirip onu kendinden ayırmıştı. Yanlarına Yaklaşan birkaç koruma köpeği bahçeden dışarı çıkardığında Hyunjin sonunda titreyen kediye odaklanmıştı.
Kedi miydi?
korku gözlerinden rahatlıkla okunuyordu. Kedinin atlayacağı sırada Hyunjin onu daha sıkı tutup bunu engellemişti. "Gidemezsin"
kollarının arasında tepinmesi bir işe yaramıyordu. "Bıyak!" Hyunjin duyduğu ince ve çocuksu sesle şaşırmasının üstüne biraz daha şaşırmıştı.Anlamıyordu, bi tür kabusta mıydı? Neydi tüm bu saçmalıklar?
"Seni bırakmamı istiyorsan neden buraya geldin?" Çocuk çok fena titriyordu.O kadar korkutucu muydu? Yada köpek yüzünden mi böyleydi? Telefonuna gelen aramayla kediyi bi koluyla sıkıca tutmuş diğer eliyle telefonu açmıştı. "Efendim Kai?"
"Anneniz Yuqi'nin eve gelmesini istiyor efendim." Kolunda ona alttan ürkek bakışlar atan çocuğa baktı. Bırakırsa kaçardı ama eve girersede Yuqinin tepkisini kestiremiyordu. Bu yüzden onaylayarak kapattı telefonu. İçeriye geçti ve Felixi o odada bırakarak Yuqinin yanına geldi. Vedalaşıp onu Kaiye verdikten sonra yeniden Felixi bıraktığı odaya dönmüştü.
Pencerenin tam karşısında emekler pozisyonda pencereyi açmaya çalışıyordu, kaçmak için.Sallanan kabarık ve beyaz kuyruğu tatlı görünüyordu.
Ama ellerini açmıyordu. Yumruğuyla deniyordu.
Felix hissettiği ikinci bi insanla arkasını dönüp ona baktı. Kaçmalıydı! Yine zarar görecekti. "Sen cidden.." yanına yaklaşıp onu ayakları üzerinde durması için yere indirdi. "Ah!" Felix yere düşmüştü ve değişik mırıltılar çıkarıyordu. Açıkçası tatlıydı.
"Ayakta duramıyor musun?" Yukardan ona sırıtırken Felix gözlerinin dolduğunu hissetti. Neden gülüyordu? Yere düşmesini mi istedi? Çok geçmeden ağlamaya başladığında Hyunjinin yüzündeki ifade soldu, oda yere çöküp Felixe baktı.Neden hemen ağlamıştı ki. "Bak bende düştüm"
nedensizce onun moralinin yerine gelmesini istemişti. İfadesiz suratına sahte bi gülüş ekleyip ağlamasını durdurmaya çalışmıştı.Çocuğun iç çekişlerinde yine korku dolu ifade belirmişti. Hyunjin daha fazla üstüne gitmemeye karar vermişti. "Konuşalım mı? Felix" Felix adını nereden bildiğini düşünürken yeniden kendini yukarıda hissetti.
Hyunjin onu kucaklamıştı. Bu kendisini bi tık rahatsız etsede o an bişey demek istemedi. Koltuğa bırakıldığında kendi açısından deve benzeyen adamda karşısına oturdu. "Seni bilerek mi bırakıp kaçtı?" Harfleri bebek gibi telafuz ettiği sesinden dolayı konuşmak istemedi.Ama yinede bu akşam bu evden sağ çıkmak istiyordu. "Biymiyoyum"
Hyunjin çocuğu inceledi.Üstündekiler çok kirli olmasada diz kısmı paramparçaydı.Sokaklarda emeklemiş olmalıydı. Vücudundaki yaralar belli oluyordu. "Bunlar sokakta mı oldu?" Gözleriyle yaralarını işaret ederek konuştuğunda Felix kollarına bakıp, onları kapamaya çalışmıştı.
Hyunjinin sabrı tükenmeye başlıyordu. "hayıy" bu bastığı evin sahibinin yaptığını söylemekti. Sinirlendiğini hissetti, sıktığı yumruktan.
"Her şeyi sormak istemiyorum, buraya gelmene kadar olan şeyleri söyler misin?" Felix geriye çekildi, ne demesini istiyordu? "Sana zarar vermeyeceğim, söz veriyorum" tereddütle bir kaç saniye yüzüne baktı.
"Biyi beni mağazaya götüydü.B-beni bıyaktılay.Gitmekten koyktum ve oyda bekyedim.S-sonya siz geydinis.."
"Beni takip mi ettin?" Ufakça kafasını salladığında Hyunjin suratını yukarı kaldırmıştı küçüğün. Her kafasını aşağı eğdiğinde ağladığını sanıyordu. "Sana bakmamı ister misin Felix?"
Karşıdan cevap gelmemişti. Çok haklıydı. "Eskiden yaşadığın hiçbir şey tekrarlanmayacak söz veriyorum" neden basit biri için bu kadar uğraşıyordu? Hyunjin bunu en son ne zaman yapmıştı ki? "Neden inanayım.."
sessiz mırıldanışı Hyunjinin duymaması için sebep değildi. "Tamam, tüm odaların pencereleri açık kalsın.Eğer kaçmak istersen sana karşı çıkmayacağım."
Yine cevap gelmeyeceğini sanarken Felix yine kafasını eymişti. Beyaz Kulakları içe doğru döndüğünde parmaklarıyla oynamaya başlamıştı.Kafasını hafif şekilde salladığında Hyunjin gülümsemişti.Bu sefer cidden gülümsemişti.
kafasını kaldırmadan beyaz kulağını okşamıştı.Kediler bunu sever miydi?
"Ama ben noymay deyiyim"
Kaşlarını çatmıştı. Neyi normal değildi? Catboy olmaktan bahsetmiyor olmalıydı çünkü bu onlar için normaldi.
O zaman?
---
yb attım sizde oy atın
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
