20 ci bölüm final olacak arkadaşlar. Eğer siz şu an bu bölümü okuyorsanız yeni kurgunun ilk bölümü gelmiş olmalı.
Kısaca bahsetmek gerekirse,
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ficde bahsi geçen kişiler Lee Know, Han ve I.N.
Hanın kızımsı tavırlarından dolayı ortaya farklı bişey çıkacağını düşünüyorum. —
"Geçti bebeğim, sakinleş artık.."
Minik beden gördüğü kabusun etkisinden hala çıkamamıştı. Babasının güçlü kollarında savunmazsızca titriyordu, hala.
Hyunjin, ince beli yavaş haraketlerle tek parmağı ile okşuyordu. Bebeği cidden hassastı. Aklına gelen fikirle ayakta olan vücudunu bebeğini sarsmadan çekmecelere getirip görüş açısına giren civcivli emziği hemen almıştı.
Odadaki koltuğa oturup kendisine yapışık bebeğini biraz uzaklaştırdı. Emziği titrek dudaklara bıraktıktan sonra hala akmakta olan göz yaşlarını silmişti.
Ne gördüğünü bilmiyordu ve sorup daha çok ağlatmak kesinlikle planlarında yoktu.
"Süt ister misin aşkım? Hm?"
Bebek kafasını soktuğu boyundan bir salise bile ayırmadan başını salladığında Hyunjin ayaklanarak kendi odasına gitti bu sefer. Yatağa hemen girip kısa bi süre sonra bebeğini yan yatırarak göğsünü emmesini sağlamıştı.
Titremeyi böyle bile hissediyordu.
Felix, cidden fazla hassastı.
Küçük, bir elini babasının dudaklarının üstüne, diğerini emdiği göğüsün yanına sabitlemişti.
Arada sıkmaya çalışıyordu ama ortada sıkabileceği bir şey olmadığından kaşları çatılıyordu.
Sakinleşiyordu.
Küçük kuyruğunun kabarıklığı geçmeye başlamışken Hyunjinin okşamalarıyla tamamen inmişti.
"Baba yanında bebeğim, her zaman. Ne olursa olsun. Kabuslar gerçek değildir bebeğim."
Titremeside artık dinmişti. Odada tek duyulan şey yutkunma sesleriydi.
Gözleri kendi bırakmamak için savaş veriyordu, ya yine o gelirse?
Düşünerek kollarıyla daha sıkı tutunmuştu babasına.
Doymuştu, rahatlamıştı, ama yinede göğüs ucunu bırakmamakta ısrarcıydı. Hyunjin durumu anlayarak konuştu, bebeğine yönelik.
"Direnme uykuna bebeğim. Baba burda ve seni tüm canavarlardan koruyabilir."
Oyuncu sesiyle güzel bebeğide kıkırdamıştı. O ufak gülücük sesini duymak, Hyunjine dünyaları vermişti.
"Hadi aşkım?"
Bebek kedi direnmeden gözlerini karanlığa kapatmıştı, aydınlığı bulduğu kucakta.
Yarım saat kadar sonra Hyunjin, sürekli olarak stresten ısırılan göğüs ucunun acısıyla bebeğin dudaklarından ayırmış, yerine emziği bırakmıştı. Ardından vücudunu saracak şekilde sarılarak güvende hissetmesini sağlamıştı.
