Naughty-||HYUNLİX||-༆

-13-

Oy at !!! hatırlatma yazısı !!!
—

Felix tek oynamaktan sıkılmıştı. Ama babasını çağıramazdı, çünkü bir kaç saattir kucağındaydı ve ona sürekli zorluk çıkarmıştı. Yinede şimdi onun için yapılan odada tek oynamak istemiyordu. Aniden odanın kapısı çaldığında kuyruğunu dikleştirdi, gireni izledi.

Buradaki en sevdiği Nuna'sının yanına oturmasını hevesle izledi. "Merhaba civciv bey. Birlikte lego yapalım mı?"

"Hıhm! Yapayım!"

Heyecanla konuşuyordu, kulakları sonuna kadar dikti. Aradan geçen yaklaşık 10 dakika sonra Felix konuştu. "Ditti!"

Kız elindeki son parçayıda yerleştirip onayladı. "Bittii. Aferin sanaa"

Felix kendini alkışladıktan sonra duyduğu telefon sesiyle yeniden üzülmüştü. Nunasının telefonu çalıyorsa, bu gideceği anlamına gelirdi. Tahmin ettiği gibide oldu. "Ditme.."

"gitmem lazım ama Felix. Yine gelirim, tamam mı?" Onay beklemeden kapıyı açıp çıktığında Felix elindeki legoya baktı.

"Baban çağırıyor beni, Minju'ya yanına gelmesini söyleyeceğim. Üzülme!" Heyecanlı konuşup çıktığında Felix dahada gerildi. Sevmiyordu onu, garipti.

Felixe çok garip bakıyordu ve garip haraketleri vardı. Felix kendini en köşeye itti. Adam geldiği anda yere çöktü ve yarım saattir yapmaya çalıştığı legoyu inceledi.

"Çok güzel yapmışsın Felix. Çok güzel olmuş."

"Yica" Adam rica etmesine gülüp kenardan kağıt ve boya kalemlerini çıkarıp Felixe verdi.

"Babanı ve kendini çizmek ister misin? Gösteririz" Felix istemedi. Yinede onun kızacağını düşünerek onayladı ve çizmeye başladı.

Hissetti

Minju ona yaklaştı. O herkesin 'babası' olarak adlandırdığı Hyunjinin saçlarını çizerken kuyruğunu okşayan eli hissetti. Başlıyordu yine.

Çaktırmadan öne kayarak kuyruğunu kendine çektiğinde bi çığlık attı. Sertçe çekmişti kuyruğunu.

"Bıyak" arkasını dönüp titrekçe konuştuğunda Minju kafasını önüne çevirdi. "Çizimini bitirmelisin, baba çok üzülür" önündeki sayfayı göz yaşları sararken ses çıkarmamaya çalıştı.

Korkuyordu, Hyunjine ihtiyacı vardı. Kulaklarına dokunulmasından huylanıyordu. Bu yüzden Minju dokunurken çekmeye çalıştı, bu sadece daha çok canına yakmıştı. Kulağını parmakları arasında ezen adamı itemeyip çığlık atmaya kalktığında onu bıraktı.

"Kendinide çizmelisin."

Çocuktan biraz uzaklaşıp konuşmuştu. Eğer ağladığı belli olursa çok kötü şeyler olurdu. Titrek parmaklarıyla sarı kalemi aldı ve kendisinide çizmeye çalıştı.

"Unuttun mu? Senin kedi kulakların ve kuyruğun var" Bu gidişle olmayacaktı.

Yine kızmaması için çizdi. Hyunjine bunu göstermek istemiyordu bile. "Çok güzel oldu! Aferin" bu adam..bipolar mı?? Çocuğun ağlamadığından emin olduktan sonra onu kendinden uzak tutarak kucağına aldı ve odadan çıktı.

Hyunjin Felixi kucağında tutarken görürse kızabilir, işine son verebilirdi. "Yok..Bekleyeli-"

Odaya elinde bir kaç evrakla dalan Hyunjinin bakışları onlara dönerken ikiliyi süzdü. Minju hemen Felixi arkadaki koltuklardan birine bırakarak patronunun önünde eğildi ve çıktı. "Huncin!"