The Monster Kisser

Kabanata 32 (Swing Kiss)

Tartini

Pinuntahan siya ni Phoebe.

"You're so selfish until now. Gusto mo lahat nakatuon ang atensyon sayo. Talagang ayaw mong umalis si Anselmo?"

"Pwede ba Phoebe nagpunta ka lang ba dito para sabihin 'yan? It's between me and Anselmo."

"Yeah right it's between you and him. Pero dahil sayo hindi na siya sa sasama sa team papuntang Florida. It's his dream Tini. College pa lang kami he always say he really wanted to work abroad. And now the opportunity is here and suddenly he can't go just because he have a selfish girlfriend."

"I'm not selfish."

"You are. Now if you are not selfish make his dream come true and stop giving him reason not to do this. If you really love him support what he wants, Tini."

"Tapos ka na ba?"

"Yes I'm done. And stop ignoring my calls for goodness sake. And here I brought your favorite muffins."

"I stop eating them a long time ago."

"Kung ayaw mong kainin ipamigay mo."

She knows Phoebe still cares for her kahit puro pagmamaldita ang pinapakita niya rito.

=================================

Nakita niyang nakaupo sa duyan si Anselmo. Umupo siya sa may upuan.

"Ansel, sorry for saying that earlier. The thought of you leaving me scares me. Iniwan na ako ng lahat, even ni dad kaya ganoon na lang reaksyon ko kanina."

"I know I'm sorry for not telling you."

"Phoebe told me na noon mo pa pangarap na makatrabaho abroad. I don't want to be called selfish by anyone again that's why sige, pumapayag na ako na tanggapin mo ang project na ito."

"Talaga? Kung napipilitan ka lang, let's not do this."

"No, nakapag-isip-isip na ako. I don't want you to hold back anymore. Do what that makes you happy, Anselmo."

"Maraming salamat, Tini."

"Hihintayin ko ang pagbabalik mo rito sa farm."

"Don't worry, tatawag ako lagi sayo. Wala rin akong gagawin na ikagagalit mo."

"Dapat lang, baka lumipad ako ng Florida dahil sa selos. Tsk. Wala na nga pala akong pera."

"Silly. Can I gave you a hug?"

Tumango siya. Siya na ang kusang lumapit dito. Pagyakap niya rito nahiga sila sa duyan.

"Thank you, Tini. I appreciate it so much" saad nito na hinalikan ang noo niya.

"Wala 'yon. I only want you to be happy, Anselmo. You did everything for me, ito man lang magawa ko para sayo."

"I will surely miss this."

"Ang alin?"

"Itong mga paglalambing mo. Mga pagmamaldita mo. Mga luto mo na medyo matabang na minsan maalat at sunog."

Sinikmuraan niya ito. Kagaling eh.

"Joke lang, ito naman. Masarap na kaya ang luto mo."

"Masarap na? Bakit dati hindi?"

"Masarap syempre mas sumarap lang ngayon."

"Umayos ka Anselmo" bahagya niya itong itinulak.

"Hmm... don't push me" niyakap siya nito ulit.

"Tsk. Kailan ang alis ninyo?"

"Two weeks after, I think. It's a big a project kaya baka abutin kami ng isang taon. Pero bago iyon aayusin ko muna ang farm para kapag nakaalis ako ay ayos na lahat at para wala ka na rin iisipin."

"Two weeks na lang pala kita makakasama rito" bigla siyang nalungkot.

"We will going to spend that two weeks together just like this" kinabig siya nito ng isang halik. She kiss him back too.

"Ansel, baka may makakita sa atin dito."

"Huwag kang mag-alala tayo lang naman ang nandito. Si Aling Lagring nagpaalam sa akin na uuwi muna raw siya sa kanila saglit at mamayang hapon na lang babalik. That's why we can make out until the sun goes down."

Gumalaw ng bahagya ang duyan nang tumuntong ito sa ibabaw niya. She don't know why she felt a bit excited when she know they will going to make it in those swing. Pinaglandas nito ang kamay sa hita niya. Alam niya na ang susunod nitong gagawin. But she felt a little dismay nang hindi ginawa ni Anselmo ang nasa isip niya.

He kissed her instead. Halos mapugto na ang hininga niya sa halik nito. His tongue trying to get inside.
"Sweetheart, let me in" anas nito habang pilit parin pinapasok nito ang dila. Anselmo, binabaliw mo ako ng husto.