2 Ekim 2024
~Minho'nun bakış açısıyla~
Hava buz gibi. Soğuktan donuyorum. Aslında bu kadar üşümem normal değil. Şu an pek çok kişi gibi yeni uyanıyor olmam gerekirdi. Yeni bir sabah, yeni gün yeni umutlar ve bunun gibi tonla boktan saçmalık.
Tam karşımdaki binada ne zaman balkona çıksam oturan yaşlı bir amca var. Acaba o da mı benim gibi hiç uyumuyor diye düşünüyorum bazen. Ara sıra onun yaşlarında olduğunu sandığım bir kadın önüne çay koyup tekrar içeriye giriyor. Adam çok mutsuz görünüyor. Bir kere bile gülerken görmedim.
Doğduğumdan beri bu evde yaşıyorum ve küçüklüğümden beri o adam o balkonda oturuyor. Çocukluk yıllarımda küçük aklımla gerçektende adamın balkonundaki sandalyesinden kalkmadığına inanırdım. Şimdi düşününce bile bazen yerinden hiç kıpırdamadığına inanasım geliyor.
Aklım balkondaki durgun ihtiyardan uzun zamandır elimi ayağımı çektiğim işime kayıyor. Otelin işlerini nasıl hallederim diye düşünüp duruyorum. Halbuki mesele çok basit. Oturup sike sike çalışacağım hepsi bu. Peki neden resepsiyona indiğimde bomboş duvarı izliyorum ya da beni duyan biri olmadığı halde tek başıma sanki daha önce hiç tekrarlamamışım gibi defalarca aynı şeyleri gri duvarla konuşuyorum?
Bir müşteri rezerve etmeyeli epey oluyor. En son ne zaman eski tanıdık biriyle karşılaştım acaba? Hayatta en başarılı olduğum işte bile başarısız olmak çok acı verici. Bu yılın hiç yaşanmamasını isterdim. Ya da geçmişe gidip tüm pişmanlıklarımdan kurtulabilmek. Masa başında oturamayacak kadar acınası durumda olmak bana zavallıca geliyor. Keşke seni hiç sevmeseydim.
Ya da seni hiç kaybetmeseydim zavallı bebeğim.
Seni özledim Jisung, seni çok özledim.
NERDESİN?
Tekrardan merhaba. Hadi biraz gizem yaratalım. Kısa oldu ama yapacak bir şey yok😑😑😑😑
Ayrıca bu köpüşün tatlılığı halis mi yaaaaaaa?🐶🥺❤️🔥🫶🔥
Kontrol etmeden yayınlıyorum yazm yanlışları varsa kusura bakmayın. İyi okunmalar😘😘😘😘😘😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Summer with HAN | [Minsung] / 14Numara
Fanfiction"Keşke gitmeseydin. Sensiz biraz eksik kalıyorum Jisung. Nerdesin?" Angst ⚠️