Summer with HAN | [Minsung] / 14Numara

Özel Bölüm: Kalbi olmayan bir yüz*

Madem ki vakitsiz bir ölüm seni
ruhumun yarısı olan seni alıp götürdü,
Yeryüzünde varlığımın yarısından,
En aziz parçasından yoksun yaşamakta,
Ne anlam var? O gün ikimiz birden öldük.

Horatius

3 Ekim 2024

14 numaranın krem rengi soğuk mermerinin üstünde tam da seni yakalamak üzereyken kaçırdığım yerde oturuyorum meleğim. Her şeyin sonu geliyor gibi. Zaten sen hayatıma girmeden önce de bir anlam bulamıyordum bu boktan dünyada. Sırf senin için nefes almaya başlamış, bu lanet olası yere katlanıyorken şimdi ise hiç var olmamış gibisin.

Yokluğuna dayanmıyorum. Şimdi ne yapacağım? Sensiz günler birer birer geçip gidiyor. Herkes artık aramızda olmamana rağmen akıllarına geldikçe senin için üzülüyor ama kimse gerçekten de sensizlik çekmiyor. Ne kadar da iki yüzlüler.

5 Ekim 2024

Aradan 1 yıl geçti tatlım. Sen öleli 1 yıldan biraz fazla bir zaman geçti. Ben gene evimizdeyim. Senden çok özür dilerim. Yokluğunu başka insanlarda aradım. Senden sonra başkalarıyla beraber oldum ama hiçbiriyle senin kadar ruhlarımız yoldaşlık edemedi. Onlarda eksik olan bir şey vardı:

Acı...

Hayatlarında acıdan eser yoktu. Sen yaşadığın sürede yoğrulmuş acılarının bir ürünüydün. Seni anlamlı kılan, insan yapan şey acılarında saklıydı. Belki de hayatın özü budur. Yaranı kanatarak ve  seni kanın akışını izlemeye mecbur bırakarak koca bir ömür boyunca sen daha hiçbir şeyi fark edemeden bir anın içinde tutma çabasıdır.

Bizler kanın ne zaman duracağını bilemeyiz. Sadece kan pıhtılaştığında yaranın dolayısıyla ömrün tükendiğini, yaşanacak bir şeyin kalmadığını hissederiz.

Ben yaramın kanamasının durduğunu sanmıştım Han Jisung. Yaşanacak bir şeyler olmadığını düşünürdüm. Şimdilerde ise yanıldığımı anlıyorum.

7 Ekim

Çok güzel gitar çalıyorsun meleğim. Tellere zarif dokunuşun ve dokunuşunun aksine çıkan güçlü tınıların sesi kulağımdan hiç eksik olmuyor. Kafamın içinde çalıyorsun.

* 'Nereye gitsem oradasın.
Her zaman aklımdasın.
Her yerde seni görüyorum.
Neresi olursa olsun, hale seni görebiliyorum, hala kokunu duyabiliyorum.
Seni unutmam mümkün değil.
Kendimi unutmam mümkün değil.
Seni özlüyorum...'

10 Ekim 2024

Nereye gitmeliyim bilmiyorum.

* 'Onsuz yorgun ve bezgin sürüklenip gidiyorum:
Tattığım zevkler bile, beni avutacak yerde ölümünün acısını daha fazla arttırıyor.'

Artık iyice yolumu şaşırdım. Her şey birer birer darmadağın oluyor.

12 Ekim 2024

1 sene her şeyi düzeltmek için yeterli bir vakit ama işleri rayına oturtamadım. Gittikçe daha çok çöküyorum. Evimizde yatağımıza uzanıp uzun uzun birlikte olduğumuz kısacık vakti düşünüyorum. Yokluğunda kendimi ayakta tutmakta zorlanıyorum. Ayağa kalmak ve oyalanacak bir iş bulmak manasız geliyor. Kolumu kıpırdatacak halim yok. Galiba yaşarken ölmek buna deniyor. 14 numaraya hayat veren senmişsin.