Doğum gerçekleştikten hemen sonra beni normal odaya almışlardı. Bebeğimiz gayet sağlıklı dünyaya gelmişti sadece kontroller için kuvöz de bebek bakımına almışlardı. Ben yatağımda öylece yorgunluk ile uzanırken Riki de hemen yanımda, ayakta, ellerimi tutuyordu. Eğilip avuç içime bir öpücük bırakırken kapımız yavaşça hemşireler tarafından açıldı.
Bebeğimiz ve hemşireler içeri girerlerken daha yeni yeni gözlerini açıp Dünya'yı keşfeden bebeğimin gözleri zar zor benimkileri buldu. Hemşireler onu dikkatlice yatağından kaldırıp kucağıma almamı sağladıklarında gözlerimde biriken yaşlar çoktan akmaya başlamışlardı.
Bebek bakımcılar bana yardımcı olup onun için en uygun pozisyonu ve tutuş tekniklerinden bahsediyorlardı. Hemşireler utandığımın bilinci ile sadece onu nasıl doyuracağıma dair bilgiler vermiş ve bizi yalnız bırakmışlardı.
Ellerim başı ile ensesi arasında onu güzelce severken Riki'de yanımıza sessizce bir sandalye çekmiş ve oturmuştu. Üzerimdeki hasta kıyafetini açmamda yardımcı olmuş ve yeniden oturmuştu.
Korkuyordum.
Ya beni kabul etmezse ya ona iyi bir aile olamazsak ya bir gün pişman olursa gibi birçok soru dönüyordu onun hakkında aklımda.
"Güzelim onu doyurmalısın. Tanrım ağzına baksana seni arıyor."
Riki de benim gibi miniğimizin tatlı haline şaşkınlık ile bakakalmıştı. Ciddi anlamda hasta kıyafetini çıkarmış olmamızdan kaynaklı kapalı gözleriyle eli tenimde geziniyordu ve onu beslemem için beni bekliyordu. Haline gülümsemiş hemşirelerin dediği gibi başını, göğüs ucumu ağzına tam alabileceği şekilde yerleştirmiştim.
Zaten biz Riki ile onun tatlılığını izlemeye daldığımızdan kaynaklı çoktandır bu anı bekliyordu ve istediğini aldığında da beklememişti.
_______________________
Final...
Nedense yazarken kendimi çok kötü hissettim
Fazlası ile depresif olduğum bir dönemde başlamıştım bu kitaba sonlara doğru yazma isteği gitmişti ama bir finale, güzel bir sona ihtiyaçları olduğunun bilinci ile bu finali çıkarabildim
Onlara yakışan bir final miydi tatmin etti mi sizi bilemem ama bu kitabın sevüreni benim için oldukça zordu...
Daha önce bir kitap finali vermiş olsam da daha çok finaller vermeyi diliyorum ve bir kez bile bölüm ithafı yapmadığım ve bunun hakkında bana hiçbir şey demeyen canım güzel arkadaşıma, ____hayatguzel , bu kitabımı da ithaf ediyorum iyi ki varsın canımın içi her anımda yanımda olup beni desteklediğin için çok teşekkür ederim
Ve son olarak bu kitabı okuyan bütün okuyucular sizlerde iyi ki vardınız iyi ki bu kitapta benimleydiniz okuyup zaman ayırdığınız için her birinize çokça teşekkür ederim..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutsak | Heeki
FanficO gün hep yanımda olacağına söz vermişti. Ne ben ne de o sonumuzun böyle olacağını bilemezdi. Beni hep koruyacağını, seveceğini, yanımda olacağını söylemişti. Öyle olmamıştı. Öyle olamamıştı.
