Prolog

1.8K 91 13
                                    

ÇOK YAKINDA SİZLERLE...

Prolog

"Uzak dur bende Karamanlı!"

Uyarımı ne kadar dinlerdi bilmiyordum, tek bildiğim Asaf'ın içindeki büyük yangının herkesi yakabileceğiydi. ''Çok geç Güneş.'' Dediğinde yere sabitlediğim bakışlarımı keskin yüz hatlarına çevirdim. Sesindeki özlem içimde yıllar önce sönmüş olan duyguları körüklüyordu. 

Vücudum Asaf'ın her bir adımında titriyordu, ellerini boynundaki kravatına uzatıp gevşettiğinde şuan ki hali çoğu kızın hayallerini süsleyebilirdi. Benim gibi bekar bir anne ile zamanını kaybetmesi büyük aptallık olurdu. ''Benim bir çocuğum var Karamanlı, sen ise bekar bir adamsın, benim ile birlikte olmak itibarını zedeler.'' Dedim sesimi sert tutmaya çalışıyordum. Kollarını göğsünün altında birleştirdiğinde dudağının kenarı kıvrıldı.

''İtibar umurumda olsaydı, sen eski kocan ile gülerken uzaktan mutluluğunuzu izlemezdim.''

ÇOK YAKINDA SİZLERLE...

Umarım beğenirsiniz şimdiden yorumlarınız ve oylarınız için teşekkür ederim.

Emanet HatıralarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin