on dokuz.

434 74 143
                                    

TAEHYUNG

"Yemeğe kalır mıyım bilmiyorum..." Ben market arabasına annemin istediği malzemelerden birini atarken Hasan bana neden şükran gününde bizimle fazla kalamayacağını açıklıyordu.

"Anlamıyorum... Harin, Saeyun ve annesiyle şükran gününü kutlayacak," dedim rafa uzanıp bir paket pirinç alırken, "Yani Saeyun'a da gidemezsin, şükran gününde nasıl bir planın olabilir?"

"Neden Saeyun'la olacağımı düşündün ki?" Hasan utanarak ellerini ceplerine yerleştirdi. "Yani evet, Saeyun'la olmayı düşünüyorum ama... Sana bunu ne düşündürdü."

"Geçtiğimiz haftalarda Saeyun'un iş yerini ziyaret etme fırsatım oldu." dedim.

"Kalp değil mi? Bir şey çıkmadığını söylemiştin."

Kafamı salladım.

"Saeyun'a bir sürü çiçek geliyor."

"Öyle mi?"

"Hadi ama, sen olduğunu biliyorum." Gözlerimi devirdim, "Şu sıralar aşktan biraz anlıyorum ve sen Saeyun'dan hoşlanıyorsun."

"Karşılıklı." dedi en sonunda itiraf ederek. En azından birimiz aşkına karşılık alacak kadar şanslıydı.

"Yani siz...?"

"Hayır. Yani bilmiyorum, daha aramızdaki şeyin bir adı var mı onu bile bilmiyorum."

"Karışık diyorsun yani."

"Karışık." O kadar içten söylemişti ki bunu, kendi durumumu bir saniyeliğine unutup Hasan'a acıdım.

"Ali ne diyor?"

"Bilmiyor." Dudaklarını birbirine bastırdı, "Annesini hatırlamıyor bile, bunca zaman benimle tekti... Bilmiyorum nasıl karşılar..."

"Ali uyumlu bir çocuk." dedim aldığım şeyleri kasadan geçirirken, "Yarın bizde kalsın, sen de nereye gidiyorsan git."

"Şükran günü yemeğinde ısrar edersen yemekten sonra Saeyun'a gideceğim, etmezsen yemeğe gideceğim, annesiyle tanışmayı umuyorum."

"Hasta diye duymuştum."

Başını salladı.

Jungkook'un kadın yatağa bağımlı olduğu için Saeyun'un evine gidip ona dua okuttuğunu biliyordum.

"Evet."

Aldıklarımı poşete koyduktan sonra marketin içine bakındım, Myung Amca görünürlerde yoktu.

"Myung amca ben çıkıyorum!" diye seslendim, bir süre  cevap gelmedi.

"Ah Taeyong," dedi yaşlı adam depodan çıkarak, "Mutlu şükran günleri! Haftaya görüşürüz."

Şükran günü ve arkasından gelen Noel'le birlikte bir hafta izinliydim.

"Taehyung." diye düzelttim önce, aylar olmuştu fakat hala adımı öğrenememişti. "Şükran günü için bir planınız var mı?"

"Markette olacağım."

O an hatırladım.

Bu adamın kimsesi yoktu.

Sorduğuma pişman bir şekilde dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Mutlu Şükran günleri." dedim.

Marketten çıktığımızda esen soğuk rüzgar titrememe neden oldu.

"Arabam bozulacak zamanı buldu." diye söylendi Hasan, "Şu havanın soğukluğuna bak."

Geceyarısı Duası || TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin