"တံခွန်စောင့်ရတာကြာသွားပြီလား"
ထိပ်ထားအပေါ်တက်တက်ခြင်းသူမအားသွေးအေးစွာကြည့်နေသောသူမမောင်လေးကိုတွေ့လိုက်သည်။
တံခွန်ရဲထွဋ်တစ်ခွန်းမှပြန်မပြောဘဲထိုင်ရာမှထပြီးထိပ်ထားနားလျှောက်လာသည်။
"အဖေနဲ့အမေကိုသတ်လိုက်တာဘယ်သူလဲသိလား"
"ဘာကိုပြောချင်တာလဲတံခွန် အမနားမလည်ဘူး"
"ကျွန်တော်သတ်တာသိလား ခင်ဗျားမိဘတွေကိုကျွန်တော်သတ်တာ"
ထိုစကားကြောင့်ထိပ်ထားခြေထောက်များမခိုင်ချင်တော့။သို့ရာတွင်အတတ်နိုင်ဆုံးထိန်းလိုက်ကာတံခွန်ပုခုံးကိုအသာကိုင်လိုက်ပြီး
"တံခွန်မောင်လေးဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ"
တံခွန်ပုခုံးကိုကိုင်ထားသောထိပ်ထားလက်များဖယ်ထုတ်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။
"ကျုပ်အမပုံစံလာမလုပ်စမ်းနဲ့ ကျုပ်ကမွေးစားသားပဲမဟုတ်လား အဟက်..."
တံခွန်အသံပိုမာကြောလာသဖြင့်ထိပ်ထားကြောက်စိတ်တို့ကအလုံးအရင်းပင်။
"တံခွန်တောင်းပန်ပါတယ် အမတောင်းပန်ပါတယ်"
"တောင်းပန်ရုံနဲ့ပြီးရောလား။ကျုပ်ကိုဒီအချိန်ထိလိမ်ထားခဲ့ပြီးတော့လေ....ခင်ဗျားကသိပ်ရီရတဲ့မိန်းမပဲ"
"အမ...."
ထိပ်ထားအသံတိမ်ဝင်သွားရသည်။သူမမည်သို့ဖြေရှင်းချက်ပေးရမည်ကိုမသိ။မျက်ရည်များသာမိုးရွာသကဲ့သို့ရွာသွန်းနေသည်။
"လာငိုပြမနေနဲ့ ကျုပ်သနားမယ်ထင်လို့လား။ကျုပ်ပြောမယ်ကျုပ်လူငှားပြီးခင်ဗျားမိဘတွေကိုသတ်ခိုင်းခဲ့တာဗျ"
"မဖြစ်နိုင်ဘူး မောင်လေးဘယ်တော့မှအဲ့လိုလုပ်မှာမဟုတ်ဘူး"
"ကျုပ်လုပ်ခဲ့တယ်ဆိုရင်ကော ဒါတင်ဘယ်ကမလဲ၊ခင်ဗျားကိုအမွေပေးခဲ့တဲ့ဒီအိမ်ကိုလည်းကျုပ်စာချုပ်အတုနဲ့လုပ်ထားပြီဗျ။ဒီအိမ်ကိုကျုပ်ပိုင်ပြီ...ဟား....ဟား....ဟား"
တံခွန်သည်ထိုသို့မလုပ်မှန်းထိပ်ထားယုံကြည်ချင်သည်။ယခုတံခွန်ပုံစံကယုံကြည်လို့မရတော့၍ထိပ် ထားဒေါသကြောင့်မျက်လုံးများနီလာပြီးတံခွန်ကိုစူးစိုက်ကြည့်မိသည်။
YOU ARE READING
ကျွန်မရဲ့မမလေး(Completed)
Romansaမမလေးဆိုတဲ့နွံလေးထဲကနေဟေသာတော့မရုန်းထွက်နိုင်တော့ဘူးထင်ပါရဲ့။ -ပန်းဟေသာ တို့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကိုမမက်မောပါဘူး၊ဒါပေမဲ့ မင်းလေးကိုတော့အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး။ပန်းကိုတော့မက်မောမိနေပြီထင်ပါတယ်လေ။ -စံထိပ်ထား ပထမဆုံးစရေးတာမို့အမှားပါသွားရင်ခွင့်လွှတ်ပါရှင့်
