သွေးတို့ကန်တင်းမှာထမင်းစားနေတုန်းမမလွှာကို တွေ့လိုက်တော့ပြုံးပြီး စိုက်ကြည့်နေမိသည်။
"ဟဲ့ သစ္စာ မျက်လုံးလည်းကျွတ်ကျသွားဦးမယ်"
သွေးရှက်ရှက်ဖြင့်အကြည့်လွှဲပြီးစန္ဒာကို ရိုက်လိုက်သည်။ထိုစဉ်မမလွှာသူ့တို့ရှိရာစားပွဲနားရောက်လာပြီး
"မမဒီမှာ ထိုင်မယ်နော် ရလား"
သွေးခေါင်းငုံ့ထားတော့ လွှာ စန္ဒာကိုသာမေးရာ
"ဟုတ် ရတယ် အမဝတ်လွှာ"
"ဟော တို့ကိုသိတယ်လား?"
"သိတာပေါ့ အမကလှတော့နာမည်ကြီးပဲလေ ဟီးဟီး"
"ဟုတ်ပါပြီရှင်"
သွေးခေါင်းပြန်မဖော်ဘဲ မမလွှာတို့ပြောတာနားထောင်နေသည်။မမလွှာကအားလုံးနဲ့အဲ့လိုပဲ ထင်ပါတယ်။ငါအတွေးလွန်သွားခဲ့တာပဲ။
"ဒါနဲ့သွေး"
သွေးသူ့နာမည်ကြားတော့ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်ရာသူ့ကိုကြည့်နေသည့်မမလွှာကိုတွေ့ရသည်။
"ဟုတ်မမလွှာ"
ဘေးကစန္ဒာကတော့ပြုံးစိစိဖြင့်သာ။
"အောက်မှာဘာရှိလို့ကြည့်နေတာလဲ တစ်ခုခုပျောက်သွားလို့လား"
"အာ....."
"သူရှက်နေလို့ အမဝတ်လွှာ"
သွေးစဉ်းစားနေတုန်းစန္ဒာလုဖြေလိုက်သည်။ဒီစန္ဒာမနဲ့တော့ခက်ပြီ။
"ဘာရှက်နေတာလဲသွေးက"
"ဟို အဲ့စန္ဒာမ စနေလို့"
သွေးစန္ဒာမဖြေခင်ဦးစွာဖြေလိုက်တော့မမလွှာကရယ်နေလေသည်။
"စတာနဲ့ရှက်တယ်ဆိုတော့ ကောင်လေးအကြောင်းများလား...."
"မဟုတ်တာ မမလွှာကလည်း"
"ကောင်လေးမရှိဘူးပေါ့လေ"
"သူလားရှိမှာ သူကစာဂျပိုးလေ အမဝတ်လွှာ ရှိခြင်းရှိ စာတွေချည်းပဲရှိမှာ"
မမလွှာကရယ်နေပြန်သည်။ဒီလိုပုံစံနဲ့ဆိုမမလွှာကိုစိတ်မချနိုင်တော့ဘူး သူများတွေကိုရယ်ပြနေရင်ခက်သား။
YOU ARE READING
ကျွန်မရဲ့မမလေး(Completed)
Romanceမမလေးဆိုတဲ့နွံလေးထဲကနေဟေသာတော့မရုန်းထွက်နိုင်တော့ဘူးထင်ပါရဲ့။ -ပန်းဟေသာ တို့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကိုမမက်မောပါဘူး၊ဒါပေမဲ့ မင်းလေးကိုတော့အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး။ပန်းကိုတော့မက်မောမိနေပြီထင်ပါတယ်လေ။ -စံထိပ်ထား ပထမဆုံးစရေးတာမို့အမှားပါသွားရင်ခွင့်လွှတ်ပါရှင့်
