Onlarla yemekhanede konuşmuştum dönüşemem konusunda. Şaşırmışlardı tabii ki. Şimdi ise yatağımda tavana bakarak yaşananları düsünüyorum. Ne garip. Bir süre sonra uykunun esiri oldum.
《☆☆☆》
Kanla sulanmış toprağın üzerinde doğruldum.
Neredeyim ben?
Etrafıma bakındım. Etrafımda savaşan insanlar var. Büyük küçük herkes savaşıyor. Ayrı taraflar oldukça belirgin. Siyah giyinmiş tarafın hangi taraf olduğunu tahmin etmek o kadar da zor değil.
İşler burada iyice kızışıyor. Gitmeliyim. Ne yapacağımı bilemez halde geri geri gittim. Bir şeyin bana çarpmasıyla yere devrildim. Yine de hızla ayağı kalktım.
İnsanlar ölüyor. Diğer herkes kayıplara rağmen savaşmaya devam ediyor. Dehşet içindeyim. Bir savaşın ortasında savunmasız haldeyim.
Koşan küçük bir çocuk bana çarptığında sarsıldım. Zavallı çocuk yere düştü. Hızla yanına çöktüm.
L-" İyi misin?" Saçma bir soruydu bu. Burada nasıl iyi olabilir ki? Yuvarlak, yaşlar içinde ki yüzünü avcumun içine aldım.
Dehşet ve çaresizlik dolu gözleri yüreğimi parçaladı. Küçücük eliyle bileğimi yakaladı.
Ç-" K-korkuyorum..." Dedi titreyen cılız sesiyle. "Annemle babamı ka-kaybettim. Onlar kötü kraliçeyle savaşıyorlardı. Ben sığnaktaydım sonra..." çocuk hıçkırıklar ile ağlamaya başladı. Kollarımı ona doladım.
L-" Shh. Geçti tatlım. Onları bulmaya yardım edeceğim." Bunu nasıl yapabileceğimi bilmiyorum. Çoktan ölmüş bile olabilirler.
Çocuğu sakince yerden kaldırıp kendime yakın tuttum. Bir kadının haykırışını duymamla kafamı o tarafa çevirdim.
Normalde altın sarısı-olduğunu düşündüğüm-saçları çamurdan kandan koyulaşmış bir kadın koşarak yanımıza geldi.
?-" Ah, oğlum!" Çocuğuna sımsıkı sarıldı. Biraz sonra geri çekildi.
?-" İyi misin? Bir yerine bir şey oldu mu?" Diye sordu kadın oğlanın bedenine bakarken. Bir şey olmadığını anlayınca rahatlayarak nefesini verdi. Bakışları bana takılınca ayağa kaltı. Neredeyse aynı boydaydık.
?-" Teşekkür ederim kızım. Ona sahip çıktığın için." Dedi bir taraftan etrafa bakış atarken siyah giysili kadın. Siyah tarafın kötüler olduğunu düşünmüştüm.
L-" Sorun değil, hanımefendi. Zaten az önce karşılaştık." Kadın minnetle gülümsedi. Konuşacağı sırada kendisini önümüze attı.
Ne oluyor? Dışarıdan gelen saldırıyı engellemek için sudan kalkan oluşturdu.
?-" Yardım etmeye ne dersin?" Sesinden dayanmakta güçlük çektiği anlaşılıyordu. Güçlükle yutkundum. Etmek isterdim ama ...
L-" Ben... Üzgünüm! Güçlerimi kullanamıyorum." Şaşkın bakışlarını üzerime çevirdi. Bakışlarından inanmadığını sezebiliyorum. Be- sol tarafımızdan gelen bir ateş topu kalkanı deldi. Son anda çocukla birlikte eğilerek kurtulduk. Ne yapacağım?
Tuhaf bir his hissetmemle arkama baktım.
Havada kocaman gece mavisi kanatlarıyla, uçuşan simsiyah tül elbisesiyle duruyordu. Benim olduğum tarafa bakıyordu. Ve yardım etmeye başladı. Elinden cam göbeği rengi ışık hüzmelerine benzeyen bir ok fırlayıp bize saldıran kişiyi vurdu.
Garip hissediyorum. Kalbim... Sanki onu tanıyorum. Lakin bu imkansız, değil mi?
Zarif elbiseli kadın göz açıp kapayıncaya kadar yanımıza vardı. Yanımda ki oğlanın annesi hızla yanımıza yanımıza gelip saygıyla eğildi. Eğilen kadın göz ucuyla bana bakıp eğilmemi işaret etti. Neden eğilmem gerekiyor? O önemli biri mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gölgedeki Işık
Fantasía"Gölgelerden bir canavar doğdu yıkım için. Evet, bu benim. Kahraman olmak umurumda değil, gereken tek şey intikam." Doğru ile yanlışı ayırt etmekte hiç zorlandınız mı? Ya da nelerin sizi kötü bir insan yapacağını biliyor musunuz? Bir insanı ikinci k...
