13. Bölüm: Canavarların Da Duyguları Var

5 3 0
                                    

İyi okumalarr^^
Medya: Bilinmeyen beyaz pelerinli kadın
----------------------------------------
"En iyi kötülerin altın kalpleri ve sırtlarında bıçakları vardır."
----------------------------------------

Nefes nefese koşarken düşmemek için ayriyeten çaba sarf etmem gerekiyordu. Ben daha düz yolda takılıp düşen insanım, Biraz daha koşarsam bir yerlerimi kırarım!

Mark, kolumdan çekip yerden fışkıran lanet sarmaşıklara yem olmaktan kurtardı. Ödeştik, Ben de onu garip bir ışık hortumundan kurtarmıştım.

Hemen dibimizde bir ışık topu patlayıca iki yana savrulduk. Kırk yılda şanslı olacağım tuttu ve yumuşak toprağın üzerine düştüm. Yine de acıttı. Yaralı kolumun üstüne düşmesem iyiydi. Acıdan kulaklarımın çınlaması yavaş yavaş dinerken doğruldum. Açtığım gözlerimle beyazlı kadını görmem bir oldu.

Kesin öldüm.

O da bana bakıyordu. Bekle- hayır, onun baktığı şey ben değilim. Arkamda bir yere bakmadığına eminim. Öyleyse nereye... üstümden gelen turkuaz ışık gözlerimi aldı. Başımı eğdim. Askılı tişörtümün içinden çıkan turkuaz taşlı kolyem hiç görmediğim kadar parıl parıl parlıyordu. Bakışlarım içgüdüsel olarak ona geri döndü.

Boynundaki ametiste benzeyen mor taş tıpkı benimki gibi ışıldıyor. Aniden Mark'ın kolumu tutup kaldıtmasıyla tekrardan koşmaya başladık.

Kısa sürede akademiye vardığımızda çitlerin arkasına geçip soluklandık. Nefes nefese kaldığımdan kurumuş boğazım yanıyor. Su içmek istiyorum!

M-" Sence...bizi takip...ediyor mudur?" Dedi o da benim gibi nefes nefeseyken. Daha önce taralı olan saçları şimdi darmadağın halde leylak rengi gözlerini kapatıyordu. Kafamı iki yana salladım. Kolyemi gördüğümden beri bizi kovalamayı bıraktı.

L-" Güvendeyiz."
《☆☆☆》

M-" Ahh, çıldıracağım! Nerede bu kız!?" Mai odasından Hex(yuvarlak, küçük bir makyaj aynasına benzeyen iletişim cihazı) sayesinde Javier ile konuşuyordu.

J-" Sakin ol. Başına bir şey gelmemiştir. Bilirsin, onun geç kalma huyu var." Bu sadece Mai'yi rahatlatmak amacıyla söylenmiş saçma bir bahaneydi.

M-" Hayır, Bu sefer farklı. Saatlerdir ortalıklarda yok!"

J-" Ne istiyorsun, profesörlere, hocalarımıza haber vermek mi? Onlara söylersen Lily'i hızla bulurlar fakat akademi dışında olduğundan ve son zile kadar gelmediğinden ağır bir ceza yer."

M-" Biliyorum, biliyorum! Onlara söyleyemeyiz ama-" Mai pencereden gördüğü sahneyle duraksadı.

J-" Mai, Ne oldu?" Diye sordu kafa karışıklığıyla.

Mai çitlere yaslanıp soluklanan ikiliye baktı. Perişan halde görünüyorlar. Peki, yanındaki kim? Ona zarar mı verdi yoksa?!

M-" Koş, aşağıdalar! Arka kapıdan yakalanmadan çıkmalıyız!" Mai Hex'i kapattığı gibi. Sessiz adımlarla koştu.
《☆☆☆》
Sadece belirli aralıklarla dikilmiş olan direklerin içindeki ışık taşları belli bir yere kadar koca bahçeyi aydınlatıyordu.

Bir süre sonra bize doğru koşan çifti karanlık yüzünden anlayamadım. Bize yaklaştıkça onların Mai ile Javier olduğunu fark ettim. Heyecanla ayağa kalkıp onlara doğru yürüdüm.

L-" Bu saatte nasıl çıktınız siz?" Mai sertçe koluma vurdu.

M-" Bizi gördükten sonra söyleyeceğin ilk şey bu mu?"

Gölgedeki Işık Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin