Dashuri e pafund

19

-Hestia-e thirri Ervieri në mëngjes herët

-Hmmm-tha dhe lëvizi më shumë pranë tij. Ervieri mallkoi nën zë kur ndjeu ereksionin e tij dhe të pasmet e saj ngjitur me të.

-Rrezedielli,-i pëshpëriti duke e puthur në faqe

-Është e dielë. Më lër dhe pak-thotë përgjumshëm që lëvizi përsëri pranë tij

-Mjaft lëvize, ndryshe do të më duhet të lahem me ujë të ftohtë-thotë me dhëmbë të shtrënguar e po mundohej të kontrollonte veten

-Ku është Kristeni?

-Në gjumë. Është ora shtatë e mëngjesit

-Çfarëëë?-tha me të ulët por me zërin e egër-Pse dreqin me zgjon që në shtatë, sot ditë të diele?

-Sepse rrezedielli doja të të puthja-i thotë dhe hipën sipër saj duke e puthur në buzë e më pas kalon në qafën e saj dhe i gris trikon duke e lënë zbuluar para tij. Ervieri i shndrisin sytë prej gjokst të saj sepse Hestia nuk kishte veshur recipeta-Dreqin, të është zmadhuar gjoksi pas lindjes zemër.

-Ahh-rënkon ajo me të vogël kur ndjen buzët e tij tek thithkat e tij-Do..të..zz..zgjohet Kristeni

Po Ervieri kishte marrë zjarr dhe nuk mund të ndalonte më. I thithte, thithkat e saj dhe vazhdoi duke e puthur në të gjithë trupin. Hestia me rënkime të vogla, harkonte trupin nga puthjet e tij me gishtat e ngatërruar në flokët e tij.

-Ervier-thirri emrin e tij në formë kënaqësie kur ndjeu dorën e tij mbi organin e saj duke e ledhatuar -Zott

-Je e lagur-thotë me zërin e ngjirur dhe e puthte në qafë, në gjoks duke lënë kafshime e shenja të vogla

Por kjo ishte e thënë të vazhdonte më tepër sepse Kristeni ishte zgjuar

-Mami, Babi-thirri djali dhe Ervieri hoqi dorën me të shpejtë nga aty ku e kishte dhe shfryu i mërzitur. Mori djalin duke i zënë me trup pamjen e Hestias që mundi të vishte një triko të Ervierit, të hedhur në tokë, me të shpejtë.-Çfarë po i bëje mamit?

-Po luanim një lojë shpirt-i thotë Ervieri

-Çfarë loje?

-Lojë për të rritur. Do të flesh dhe pak ti biri im i bukur?

-Jo. Sot dua të takoj dajë Harvein.

-Flej dhe do e takosh më vonë. Mirë?

-Po pse të fle përsëri?-pyeti Kristeni

-Sepse unë dhe mamaja jote akoma nuk e kemi mbaruar atë lojën për të rritur

-Ervier mjaft-e qortoi Hestia egër kur doli nga banjo.

-Ohooo-tha Kristiani kur u fut në dhomënn e Artemisës atë mëngjes. Artemisa sapo ishte larë dhe kishte mbledhur trupin me një peshqir

-Çfarë dreqin do Kristian?-i foli egër Artemisa duke shtrenguar peshqirin në gjoks.

-Pse dreqin qëndron afër atij Kianit?-pyeti dhe eci afër saj me sytë e ngulur tek ajo

-Çfarë të duhet ty more? Dhe ai është i martuar, po pse duhet të të jap llogari ty njëherë?!

-Do më japësh-thotë dhe i vendos të dyja duart në murë anash saj e bllokoi atë midis tij. Sapo donte që ajo ti gjuante, ia blloki lëvizjen duke futur këmbën e tij midis këmbëve të saj

-Kristian, mos të pushtuan gjë xhindet? Çfarë të gjeti kështu?-pyeti e ndjente frymën e tij në qafën e saj e ndjeu dhe buzët mbi to-Kristttt

-Ke kaq aromë të mirë ma douce (e ëmbla ime)-i pëshpërit ai.

-Të është fut dreqi nbark-murmuriti-Çfarë po bën?

-Dua të të shijo, të të puthë në të gjithë trupin-thoshte duke e puthur në qafë.

-Kristian, do më thuash çfare ke pirë me mëngjes ? Ndonjë ilaç që të ka bërë që të duash dhe ato që ke më inatë?

-Artemisa-tha dhe mënyra se si ia tha emrin e bëri ti dridheshin gjunjët. Nuk ishin afruar ndonjëherë bashkë në këtë mënyre. Kjo ishte diçka që nuk mund ta pranonte-Nuk mundem të të qëndroj më kaq larg

-Ti ke rrjedhur. E sigurtë që ke pirë ndonjë gjë që të ka bërë dëm, me mëngjes

-Oh mon amour, ky peshqiri është kot në trupin tënd-thotë duke i kapur peshqirin për ta larguar por ajo e shtrëngoi më shumë

-Kristian, të betohem që do të bërtas. Do të ulëras nëse bën ndonjë veprim më shumë, çfarë ke ndërmend të bësh more ? Të më përdhunosh?

-Jo-kundërshton ai egër-Çfarë përdhunimi thua?

-Ik zhduku pra. Vjen nga hiçi, vjen më puth kur gjithmonë më ke urryer. Nga të hipi gjithë kjo dashni  për mua tani ?

Kristiani shtrëngoi grushtet dhe e shikoi në sy për një kohë deri kur doli duke përplasur derën. Artemisa përplasi këmbët në tokë me inatë.

-Ku po shkon?-e pyeti Luciano Hestian sapo ajo zbriti shkallët

-Mirmëngjesi. Do shkoj tek Harvei-thotë dhe merr diçka në tavolinën e shtruar për ta ngrënë

-Mirmëngjes zemër-i thotë Evelina Kristenit duke u ulur në nivelin e tij-Si fjete ?

-Po mirë fjeta. Vetëm se....-ndaloi për pak

-Vetëm se çfarë ?-pyeti Kiani duke kapur thelbin

-Mirmëngjesi-thotë Ervieri dhe puthi të ëmën bashkë dhe Evelinën para se të ulej në tavolinë

-Mami me babin po luanin një lojë sot-tha dhe Hestias i kërceu buka në fyt. Ndërsa Laura shikonte me inatë

-Hallall hallall kunatë. -tha Kiani duke buzëqeshur e më pas u kthye nga Kristeni-Eja njëherë tek Xhaxhi Kiani

Kristeni shkoi e ul në prehrin e tij.

-Po më thuaj, çfarë loje ishte? Ta luajmë dhe ne të tjerët.

-Kian- e paralajmëron Ervieri

-Ti mbylle buçën. Po flas me bosin tim të vogël

-Po ja, babi kishte hipur sipër mamit e ku di unë se çfarë i bënte duke e kafshuar tek....-tha dhe të gjithë po qeshnin -Tek gjoksi

-KRISTEN-bëriti Hestia egër dhe ai përqafoi Kianin si për mbrojtje

-Kështu është kur i bëni këto sy fëmijëve -tha Markusi duke marrë një vështrim të egër nga Ervieri

-Po babi tha është lojë për të rritur. Po do e provoj dhe unë me Mian në kopësht.

Ervierit i doli uji për hundësh dhe Kiani me të tjerët po qeshnin me lot.

-Kristen, herën tjetër do të të mbylli në dhomë brenda-e kërcënon Hestia me nerva dhe e kuqur në fytyrën.

-Sa të jem unë bosi i vogël, nuk të mbyll kush në dhomë-thotë Kiani duke e puthur në faqe

-Mos ma mëso djalin për pisllëqe Kian-e paralajmëron Hestia

-Po ky prej ktij pisllëkut lindi. Çfarë të keqe ka ? Bëm baba të të ngjaj i thonë kësaj.

-Me tu çu, ti thyej të gjitha kockat Kian-bërtiti Ervieri

-A shkojmë Kristen? -pyeti Hestia Kristenin duke ndërhyrë

-Ikim, dua të takoj dajë Havein-thotë ai duke kërcyer nga prehri i Kianit.

-Do u dërgoj unë-thotë Ervieri-Nuk mund t'ju lë vetëm

Hestia u ngrit nga tavolina dhe mori Kristenin që ti vishte xhupin.

-Kian, Markus e Brian, me mua-thotë Ervieri.-Kemi punë

-Ti dhe ato punën e tua-murmuriti Kiani duke u ngritur.